Bella
Ανοίγω τα μάτια μου έχοντας δεχτεί επίθεση από τις ακτίνες του ήλιου που μπαίνουν από το παράθυρο του σαλονιού. Καθώς κοιτώ αργά γύρω μου, βρίσκομαι ξαπλωμένη στον καναπέ, στην αγκαλιά του Harry.
Εντάξει, αυτό πώς συνέβη τώρα;
Το τελευταίο που θυμάμαι είναι εμένα να με παίρνει ο ύπνος καθώς αυτός κοιμόταν στα πόδια μου όμως βλέπω πως αποφάσισε να αλλάξει θέση και να πάρει και εμένα μαζί του. Απορώ γιατί κοιμόμουν τόσο βαριά, σαν βουβάλι, και δεν κατάλαβα τίποτα.
«Μμμ» τον ακούω να μουρμουρίζει στα μαλλιά μου και εγώ προσπαθώ να ελευθερωθώ και να αποδεσμεύσω τα χέρια του από τους ώμους μου όμως δεν μπορώ να τα κουνήσω. «Καλημέρα» συνεχίζει να μιλά στα μαλλιά μου και φοβάμαι να γυρίσω και να αντικρίσω το πρόσωπό του.
Κάνω έναν μορφασμό και τον σπρώχνω λίγο. «Μέρα» μουρμουρίζω, ποτέ δεν είμαι κεφάτη τα πρωινά.
Με μία κίνηση γυρίζει το σώμα μου προς την μεριά του, χωρίς να το αφήσει. Μισώ το γεγονός πως δεν μπορώ να κουνηθώ και πως είναι πιο δυνατός από εμένα. Κλείνω τα μάτια μου αντανακλαστηκά όταν το πρόσωπό μου βρίσκεται απέναντι από το δικό του και γελάει όταν ανοίγω σιγά σιγά το ένα βλέφαρό μου και μετά το άλλο.
«Πες μου ένα ανέκδοτο» λέω χωρίς να το καταλάβω, μου έχει λείψει ήδη το γέλιο του.
«Όχι, δεν καταλαβαίνεις τα ανθρώπινα ανέκδοτα» τα μάτια του λάμπουν.
Γελάω. «Α, ναι; Δοκίμασέ με»
«Knock knock» λέει.
«Ω, κάποιος είναι στην πόρτα! Θα ανοίξεις;» Τον κοιτάω σχεδόν έντρομη. Και αν είναι παπαράτσι;
Γελάει δυνατά. «Βλέπεις τι εννοώ;» όταν καταλαβαίνω και εγώ την γκάφα που πέταξα γελάω μαζί του.
«Τι ώρα είναι;» τρίβω τα μάτια μου και επιτέλους χαλαρώνει τα χέρια του και τεντώνομαι, ξαπλωμένη.
«Σχεδόν 11. Χαρούμενα Χριστούγεννα» προσθέτει αλλά εγώ αγνοώ την τελευταία του πρόταση και επικεντρώνομαι στην πρώτη. Είναι 11, έπρεπε ήδη να είμαι στους γονείς μου!
«Έντεκα; Πρέπει να πάω στους γονείς μου!» τσιρίζω και κυριολεκτικά πηδάω έξω από τα χέρια του και φτάνω μέχρι μία από τις μεγάλες πολυθρόνες όπου υπάρχουν τα ρούχα μου, δηλαδή το φόρεμα. Θα χρειαστεί να πάω με το φόρεμα στο σπίτι μου; «Εμ... Πώς άλλαξα ρούχα;» τον κοιτάω και τεντόνεται καθώς χαμογελάει.
YOU ARE READING
His Best Hater ↬ h.s.
Fanfiction[Αυτό το πράγμα χρειάζεται ολοκληρωτική διόρθωση, προειδοποιώ] Φαντάσου αυτό: ξυπνάς ένα πρωί Κυριακής με απέραντη διάθεση και προετοιμασμένη για μια εύκολη μέρα όμως δεν έχεις ιδέα για το τί σε περιμένει στη κουζίνα. Τέσσερα εισιτήρια για ένα μηνια...
