Harry
Η Bella πηγαίνει προς τους γονείς της για να τους ενημερώσει ώστε να έρθει μαζί μου. Θέλω πραγματικά να μείνει μαζί μου τη νύχτα και θα κάνω τα αδύνατα δυνατά για να το πετύχω. Την θέλω κοντά μου τώρα, αν την χάσω έστω και για μία νύχτα θα τρελαθώ. Είδα την αντίδρασή μου πριν, δεν είμαι έτοιμος να την αφήσω να φύγει. Όχι τώρα τουλάχιστον.
Όταν επιστρέφει και κάθετε στο μπροστινό κάθισμα δίπλα στον Louis όπου κάθετε στη θέση του οδηγού, εγώ βρίσκομαι στο πίσω κάθισμα προσπαθώντας να κλέψω μία ματιά της.
Σε όλη τη διαδρομή είναι σκεπτική και δεν συμμετέχει στις συζητήσεις των αγοριών. Εγώ απαντώ μονολεκτικά ή με ένα «ναι» και ένα «όχι» στις ερωτήσεις τους κοιτώντας το ταβάνι του αυτοκινήτου.
Προς μεγάλη μου έκπληξη αλλά και χαρά όταν φτάνουμε στο σπίτι δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι. Εύχομαι να μην έρθουν μέχρι αύριο, δεν θέλω να φύγει η Bella εξ αιτίας τους. Μπαίνουμε στο σπίτι ενώ ο Niall με κρατά στους ώμους του, ακόμα το σώμα μου είναι μουδιασμένο από το σοκ.
Μόλις ο Niall με ακουμπά στον καναπέ, νιώθω τα μάτια μου να κλείνουν. Όχι, Harry, μην κοιμηθείς, πρέπει να την κρατήσεις εδώ, κοντά σου.
Bella
Ο Harry πέφτει στον καναπέ και κλείνει τα μάτια του. «Harry, εμείς πάμε στους θείους μου για να αφήσουμε και την Bella. Θα είσαι εντάξει μόνος σου; Δεν θα αργήσουμε πολύ» λέει ο Louis απευθυνόμενος στον ταβλιασμένο κολλητό του.
«Bella» μουρμουρίζει σηκώνοντας το σώμα του για να με κοιτάξει. Ανατριχιάζω. «Μείνε. Μείνε για το βράδυ».
Ανοίγω το στόμα μου για απαντήσω απευθείας αρνητικά στην πρότασή του όμως κοιτώ τα μάτια του. Είναι κόκκινα και έχουν χάσει την σπιρτάδα τους ενώ τα μαλλιά του ανακατεμένα και πονεμένα, όπως και αυτός. «Αύριο είναι Χριστούγεννα» λέω αυθόρμητα προσπαθώντας να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Όπως λέει και ο Maxwell, «μάθε να λες "όχι" στα καλά για να μπορείς να λες "ναι" στα καλύτερα».
«Θα φύγεις το πρωί. Μόνο για αυτό το βράδυ» λέει αδύναμα, δεν μπορεί να μιλήσει δυνατά.
«Άκου, να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Εγώ δεν είμαι καμία ευκολ-» ξεκινώ αλλά με σταματά.
«Δεν είσαι εύκολη, όχι. Αν ήσουν εύκολη τώρα δεν θα σε παρακαλούσα να μείνεις εδώ την νύχτα. Μείνε» επαναλαμβάνει.
Θεέ μου, δείξε μου λίγο έλεος επιτέλους. «Καλά. Θα πάρω ένα τηλέφωνο τους γονείς μου και... Θα μείνω μέχρι το πρωί» επαναλαμβάνω έντονα και χαμογελάει. Μου έχει λείψει το ανέμελο χαμόγελό του.
YOU ARE READING
His Best Hater ↬ h.s.
Fanfiction[Αυτό το πράγμα χρειάζεται ολοκληρωτική διόρθωση, προειδοποιώ] Φαντάσου αυτό: ξυπνάς ένα πρωί Κυριακής με απέραντη διάθεση και προετοιμασμένη για μια εύκολη μέρα όμως δεν έχεις ιδέα για το τί σε περιμένει στη κουζίνα. Τέσσερα εισιτήρια για ένα μηνια...
