Harry
Είμαι τόσο ενθουσιασμένος.
Νιώθω σαν το δεκαπεντάχρονο αγόρι που άφησα πίσω πριν πολλά χρόνια. Εκείνο το αγόρι θα ενθουσιαζόταν απίστευτα ξέροντας πως θα τραγουδήσει μπροστά στο κοινό στον γάμο.
Για έναν παράξενο λόγο, έτσι νιώθω, από το πρωί όπου ξύπνησα, μέχρι τώρα που έφτασε απόγευμα. Άγχος, όμως καλό άγχος. Δεν ξέρω αν υπάρχει αυτό, όμως το νιώθω.
Δεν θέλω να σταματήσω να κοιτάζω το είδωλό μου στον καθρέπτη, λατρεύω το σώμα μου μέσα από αυτό το κουστούμι. Βγάζω το κινητό μου και τραβώ μία φωτογραφία όπου ανεβάζω απευθείας στο Instagram γράφοντας σαν σχόλιο, έτοιμος για χορό, έχοντας στο μυαλό μου το πόσο θα γελούν οι fan που θα το δουν.
Το λατρεύω αυτό, να μπορώ να ξέρω πως αν κάνω κάτι μπορεί να κάνει χαρούμενο έναν άνθρωπο στην άλλη μεριά του κόσμου, είναι η δύναμη που χρειάζομαι για να υποχορώ και να αφήνω πίσω την προσωπική ζωή μου ώρες ώρες.
Bella. Bella. Γαμώτο. Το όνομά της είναι παντού, ακόμα και σε μία γλώσσα όπου μου διαφεύγει. Συμαίνει όμορφη. Ιταλικά; Θεέ μου, είναι τόσο όμορφη. Ισπανικά; Σίγουρα ιταλικά, σίγουρα.
Καθώς έχω τις ειδοποιήσεις όλων των λογαριασμών μου στα media δεν νιώθω το κινητό μου να τραντάζεται ασταμάτητα στο χέρι μου καθώς διαβάζω τα σχόλια στη φωτογραφία. Μακάρι να μπορούσα να το κάνω αυτό συνέχεια, να είχα τον χρόνο να μαθαίνω αυτό που σκέφτονται.
«Θα αργήσουμε» μπαίνει για μια ακόμα φορά βίαια και χωρίς προειδοποιήση ο Louis στο δωμάτιό μου και του χαμογελώ, πράγμα που τον ξαφνιάζει.
«Γιατί ξαφνιάζεσαι;» τον κοιτώ τάχα παράξενα καθώς γελάω παράλληλα. Δεν τον βοηθάει να συνέλθει, όμως.
«Γιατί έχεις να γελάσεις έτσι από...πολύ καιρό» ομολογεί.
«Απλά νιώθω καλά και πιστεύω ότι θα συμβεί κάτι πολύ ωραίο σήμερα» αντιλέγω και χαμογελάω, ακόμα πιο πλατιά αυτή τη φορά.
Ο Louis χαμογελάει. «Πάω να πάρω το τηλέφωνό μου, θα σε δω κάτω».
Δεν περνά μισό λεπτό και ο Niall εισβάλει καθώς μου έρχεται να του βάλω τις φωνές που μπαίνει έτσι και αυτός. «Η λιμουζίνα είναι κάτω, πάμε παίδαρε!» φωνάζει με ενθουσιασμό, παρόλο που είμαι δίπλα του.
«Πάμε άντρακλα!» απαντώ με τον ίδιο τόνο και τον πιάνω απροετοίμαστο καθώς περνώ το χέρι μου γύρω από τον αγκώνα του και τον σέρνω έξω.
DU LIEST GERADE
His Best Hater ↬ h.s.
Fanfiction[Αυτό το πράγμα χρειάζεται ολοκληρωτική διόρθωση, προειδοποιώ] Φαντάσου αυτό: ξυπνάς ένα πρωί Κυριακής με απέραντη διάθεση και προετοιμασμένη για μια εύκολη μέρα όμως δεν έχεις ιδέα για το τί σε περιμένει στη κουζίνα. Τέσσερα εισιτήρια για ένα μηνια...
