«Σήκω, στο τμήμα αμέσως» της λέει αυστηρά και αυτή σηκώνεται χωρίς καμία αντίδραση βγάζοντας τα ρόλερς.
Αποφασίζω να επέμβω. «Έκανε κάτι;» είναι η πρώτη ερώτηση που μου έρχεται στο μυαλό.
«Αν εξαιρέσεις το ότι ένα δεκαεξάχρονο δουλεύει, τότε όχι, δεν έκανε κάτι, Bella. Και εσείς, κύριε Jefferson, ελάτε μαζί μου».
«Μα, η Bridgit δεν-» ο θείος μου προσπαθεί να μιλήσει όμως ο υπαστυνόμος τον σταματά.
«Ελάτε σας παρακαλώ, δεν νομίζω πως χρειάζεται να καλέσω περισσότερες αρχές» λέει άγρια.
«Natalie, κράτα το μαγαζί» ακούω τον θείο μου να λέει στην Natalie πίσω και γουρλώνω τα μάτια μου.
Άρα είναι όντως η Natalie. Γιατί το αρνήθηκε όμως; Προσπαθώ να μιλήσω όμως ο αστυνομικός με τραβά έξω από το μαγαζί αφήνοντας σύξυλους όλους τους πελάτες.
«Μπείτε μέσα» ανοίγει την πίσω πόρτα του περιπολικού και εγώ με την Bridgit μπαίνουμε μέσα. Διακρίνω μερικές κάμερες πριν ο θείος μου μπει στο περιπολικό και φύγουμε.
Αναρωτιέμαι τι κάνουν εδώ οι κάμερες. Θα έπρεπε να είχαν καταλάβει πως εγώ και ο Harry χωρίσαμε από τότε που έφυγα κλαμένη από το σπίτι του.
Προσπαθώ να σκεφτώ διαφορά ζευγάρια μέσα από τις σειρές που βλέπω. Γιατί να μην είχα την ζωή της Lydia ή της Alison από το Teen Wolf; Έχουν αγόρια που τις θέλουν, δεν τις πληγώνουν. Αν εξαιρέσεις βέβαια από τα σπόιλερ που έχω διαβάσει πως ο Σκοτ, το αγόρι της Alison, σκοτώνει τους γονείς της. Είναι αλήθεια τελικά; Και ότι είναι λυκάνθρωπος. Δεν ξέρω αν θα ήθελα λυκάνθρωπο αγόρι ποτέ.
Αλλά αυτό δεν είναι το θέμα. Με τον Harry και την τροπή της ζωής μου τον τελευταίο χρόνο έχω παραμελίσει εντελώς όλες τις σειρές.
Και τι θα γίνει τελικά στο Vampire Diaries; Η Elena μένει με τον Damon ή με τον Stefan; Πάντως, παρόλο που ο Damon την πληγώνει, αγαπιούνται τα πιτσουνάκια μου.
«Bridgit καλεί Bella, βγάλε το σύστημα από την λειτουργία πτήσης» μου φωνάζει η Bridgit και καταλαβαίνω πως μόλις μου άνοιξε την πόρτα για να βγω.
Γελάω και βγαίνω. Περπατάμε έως το αστυνομικό τμήμα. «Τι σκεφτόσουν;»
«Τις σειρές που έχω αφήσει πίσω εξ αιτίας του κοντού» λέω αναφερόμενη στον Harry όμως δεν ξέρω γιατί τον αποκάλεσα έτσι.
«Είναι 1,90 και» μου λέει γελώντας.
«Καθίστε εδώ, όσο εγώ θα καλώ τους γονείς σας. Κύριε Jefferson, ακολουθήστε με στο γραφείο μου» μιλάει ο υπαστυνόμος και μπαίνουν στο γραφείο.
YOU ARE READING
His Best Hater ↬ h.s.
Fanfiction[Αυτό το πράγμα χρειάζεται ολοκληρωτική διόρθωση, προειδοποιώ] Φαντάσου αυτό: ξυπνάς ένα πρωί Κυριακής με απέραντη διάθεση και προετοιμασμένη για μια εύκολη μέρα όμως δεν έχεις ιδέα για το τί σε περιμένει στη κουζίνα. Τέσσερα εισιτήρια για ένα μηνια...
