Harry
«Λοιπόν... Το ξέρουμε όλοι το σχέδιο;» η φωνή του Louis με κάνει να ανατριχιάσω. Όχι.
Η Bella με κοιτά έντονα. «Ναι. Μόνο μισό λεπτό, να πάρω ένα τηλέφωνο» ήμουν σίγουρος για τον Bob, μετά από τον τελευταίο μήνα περιμένω τα πάντα από αυτόν. Αλλά ο Louis; Θεέ μου, υποτίθεται πως με στήριζε.
Η γραμμή κλείνει απότομα και εγώ μένω στην θέση μου κοιτώντας το κενό. Η Bella βάζει το χέρι της στον μυρό μου για να με επαναφέρει στον κόσμο. «Σε παρακαλώ, πάμε για αυτό το παγωτό. Έχουμε πολλά να πούμε».
Ακολουθώ τις εντολές της βάζοντας δυνατά ταχύτητα.
[...]
Bella
Βέβαια, παρόλο που σε αυτό το μαγαζί ήρθαμε για να φάμε παγωτό, αν φάω τώρα θα ξεράσω. Πεινούσα τόσο μα μόνο αυτά που άκουσα έκαναν την πείνα μου να εξαφανιστεί. Με τον Harry έχουμε μετακινηθεί στο χλιδάτο υπόγειο το οποίο μας οδήγησε ο Κινέζος φίλος του που έχει το μαγαζί και όπου είναι φίλοι.
«Το έχω δει σε ταινία αυτό» σπάει την σιωπή. «Εμείς απλά πρέπει να έχουμε τα μάτια μας δεκατέσσερα, να είμαστε μαζί και...μήπως σου βρίσκονται δύο πιστόλια;»
Προσπαθώ να μην γελάσω και να συνεχίσω το ανέκδοτό του. «Ναι, είναι στο πατάρι δίπλα στις χειροβομβήδες» γελάει και τον ακολουθώ. «Και πώς κατέληξε η ταινία;»
«Ε λοιπόν κατάφεραν να είναι μαζί...» ωραία τα λέει. «και στο τσακ παραλίγο να το σκάσουν μαζί, πολύ γλυκό» κοιτάει στις χαρτοπετσέτες. «και μετά την πυροβόλησαν στο πόδι και πέθανε» γουρλώνω τα μάτια μου και γελάει. «Αλλά ο τύπος έφυγε και πήγε και έζησε με μία γκόμενα στον Καναδά. Αλλά με εμάς δεν θα γίνει έτσι, υπόσχομαι» γελάει και παρόλο που είμαι αρκετά σοκαρισμένη από όλα αυτά που συνέβησαν σήμερα, γελάω και εγώ.
«Χαίρομαι που δεν θα με πυροβολήσουν στο πόδι. Και χαίρομαι που σου έχω κρύψει την ταυτότητα οπότε δεν μπορείς να πας στον Καναδά» γελάω μόνη μου και φαίνεται να το παίρνει στα σοβαρά. «Πλάκα κάνω» Αναποδογυρίζω τα μάτια μου και γελάει. «Σοβαρά όμως. Έχω αρχίσει και τους φοβάμαι... Μα ο Louis;»
Νομίζω πως μπαίνω στις σκέψεις του και χαίρομαι που μπορούμε να επικοινωνούμε. «Δεν ξέρω... Δεν ξέρω. Ξαφνιάστηκα, με τον Louis. Πολύ. Απλά...» παίρνει μια ανάσα, μπερδεύει τα λόγια του, είναι τόσο ευάλωτος μία φορά επιτέλους. «Δεν ξέρω τι πρέπει να πιστέψω πλέον».
YOU ARE READING
His Best Hater ↬ h.s.
Fanfiction[Αυτό το πράγμα χρειάζεται ολοκληρωτική διόρθωση, προειδοποιώ] Φαντάσου αυτό: ξυπνάς ένα πρωί Κυριακής με απέραντη διάθεση και προετοιμασμένη για μια εύκολη μέρα όμως δεν έχεις ιδέα για το τί σε περιμένει στη κουζίνα. Τέσσερα εισιτήρια για ένα μηνια...
