Δεν κάνω καν τον κόπο να απαντήσω και τρέχω γρήγορα προς την πόλη. Άκουω αρκετές φορές το όνομά μου από το στόμα του όμως δεν με ενδιαφέρει ούτε στο ελάχιστο.
Δεν θα ασχοληθώ ποτέ ξανά με ένα τόσο ανώριμο αγόρι. Άλλωστε, στην πραγματικότητα, δεν θα τον ξαναδώ. Θα εξακολουθεί να είναι ο αγαπημένος τραγουδιστής της Bridgit και ένας πασίγνωστος τραγουδιστής αλλά εγώ δεν τον γνώρισα ποτέ.
Όχι, δεν τον γνώρισα.
Βρίσκομαι στην πόρτα του δωματίου μου και εύχομαι με όλη μου την ψυχή η Bridgit να μην είναι εδώ. Καθώς ανοίγω την πόρτα όμως, όλα μου τα όνειρα καταστρέφονται καθώς την βλέπω κουλουριασμένη στο κρεβάτι της να κλαίει με λιγμούς.
Ευχαριστώ την μικρή απόσταση από το μέρος της άμμου μέχρι το ξενοδοχείο μας που δεν μπόρεσα να κλάψω πολύ ώστε να κοκκινήσουν τα μάτια μου.
Με γρήγορα βήματα προχωρώ έως το κρεβάτι της ποιάνοντας τους μικροσκοπικούς της ώμους ώστε να με κοιτάξει. Τα μάτια της μοιάζουν έτοιμα να βγουν από το κεφάλι της – είναι πρισμένα. «Τι συμβαίνει;» ρωτάω χαμηλόφωνα γεμάτη ανησυχία για τη μικρή μου αδελφή. Ποτέ δεν κλαίει έτσι.
«Ο Zayn...» προφέρει το όνομά του όμως η φωνή της βγαίνει σαν ψίθυρος μέσα στους λιγμούς της.
«Τι; Τι ο Zayn;» νιώθω ότι ρουφώ τις πληροφορίες με το τσιγκέλι από το στόμα της.
«Έφυγε» απαντά αδύναμα σφίγγοντάς με στην αγκαλιά της. Κάνω το ίδιο προσπαθώντας να απαλύνω τον πόνο όμως ακόμα δεν καταλαβαίνω για ποιο πράγμα μιλάει.
«Που πήγε;» αναστενάζω μέσα μου.
«Έφυγε! Έφυγε από το συγκρότημα!» Οι λιγμοί της είναι σταθεροί και σοκάρομαι με την πληροφορία αυτή.
Δεν έχω κάτι να πω, κάτι να την ηρεμήσω γιατί ξέρω πόσο πονάει. Αποφασίζω απλά να την κρατήσω στην αγκαλιά μου μέχρι να ηρεμήσει έστω και λίγο και μετά ίσως να την ρώτησω για περισσότερες πληροφορίες.
Προσπαθώ όλο πιο πολύ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου – είναι η στιγμή που με χρειάζεται και το δικό μου πρόβλημα δεν είναι τόσο σοβαρό όσο το δικό της.
Harry's POV
Περπατάω αγανακτησμένα προς την άσφαλτο ξέροντας πως δεν υπάρχει περίπτωση να την προλάβω. Πονάω γιατί, δεν έχω μιλήσει τόσο ανοιχτά σε κανέναν. Όσο παράξενο και αν ακούγεται, δεν μιλάω τόσο εύκολα για εμένα ούτε καν στα αγόρια. Απλά αυτή με τράβηξε να της μιλήσω – και τώρα τι; Δεν θα την ξαναδώ;
DU LIEST GERADE
His Best Hater ↬ h.s.
Fanfiction[Αυτό το πράγμα χρειάζεται ολοκληρωτική διόρθωση, προειδοποιώ] Φαντάσου αυτό: ξυπνάς ένα πρωί Κυριακής με απέραντη διάθεση και προετοιμασμένη για μια εύκολη μέρα όμως δεν έχεις ιδέα για το τί σε περιμένει στη κουζίνα. Τέσσερα εισιτήρια για ένα μηνια...
