Βρίσκομαι έξω από το μέρος που μου είπε ο Harry να έρθω και με πιάνει ρίγος μόλις εισέρχομαι στο κτήριο και αντικρύζω κάποια κίτρινα βελάκια να οδηγούν προς μία κατεύθυνση.
Μισώ τις χαζορομαντικές κινήσεις των αγοριών όπου νομίζουν πως με γλυκένουν με το να τις κάνουν αλλά η συγκεκριμένη φαίνεται ενδιαφέρουσα.
Οδηγώ το σώμα μου στον δρόμο όπου χαράζουν τα βελάκια μέχρι που φτάνω σε κάτι σκάλες. Κατεβαίνω τις σκάλες και περπατάω πολύ, σχεδόν δέκα λεπτά μέχρι να βρω ένα φως. Τα βελάκια δείχνουν προς την χαραμάδα φωτός όπου φαίνεται να υπάρχει μία πόρτα και μία σκάλα. Μόλις ανεβαίνω την σκάλα και ανοίγω την πόρτα, αντικρίζω το σαλόνι του Harry. Πώς βρέθηκα εδώ;
«Εντάξει, έχω μία ερώτηση. Πώς βρέθηκα εδώ;» ρωτάω και χαμογελάει.
«Υπάρχει ένα πέρασμα που είχε σκάψει κάποιος από το προσωπικό για να μπαίνουμε στο σπίτι ώστε να μην μας καταλάβουν. Έξυπνο ε;»
Κάθεται στον καναπέ και τον πλησίαζω. «Πολύ» μουρμουρίζω. «Λοιπόν αυτό ήθελες να μου δείξεις; Το πέρασμα;» στέκομαι μπροστά του, δεν έχω το θάρρος να κάτσω δίπλα του.
«Όχι. Θα έρθεις επιτέλους ή θα περιμένω πολύ;» κοτσάρει ένα αυτάρεσκο χαμόγελο και γελάω καθώς κάθομαι δίπλα του. Δεν τον πλησίαζω πολύ ακόμα και αν έχει ανοίξει διάπλατα τα χέρια του περιμένοντας να τον αγκαλιάσω. «Αν δεν έρθεις, δεν θα σου πω» με απειλεί παιχνιδιάρικα.
«Καλά» σηκώνω τα χέρια μου κάνοντας πως παραδίνομαι αν και δεν έδωσα ιδιαίτερη μάχη και μπαίνω στην αγκαλιά του. Εντάξει, αυτό είναι υπερβολικά περίεργο. «Πες μου τώρα» μυρίζω το άρωμά του.
«Εντάξει λοιπόν, αφού επιμένεις θα σου πω...» μουρμουρίζει κάτι καθώς μιλά μέσα από τα μαλλιά μου και πριν προλάβω να του πω πως δεν καταλαβαίνω τι λέει, κάποιος ανοίγει ερμητικά την εξώπορτα κάνοντας εμένα και τον Harry να ταρακουνηθούμε έντονα.
«Bob; Τι κάνεις εδώ;» ο Harry δεν σηκώνεται αλλά μιλάει στον άνδρα όπου εισέβαλε έξαλλος στο σπίτι.
Harry
«Εγώ τι κάνω ή εσύ;» ο Bob φωνάζει και ανατριχιάζω.
«Harry τι συμβαίνει;» κοιτάω την Bella όπου έχει πιάσει την άκρη της μπλούζας μου και τα μάτια της είναι τρομαγμένα. Τώρα έπρεπε να έρθει αυτός;
«Τίποτα. Αυτός είναι ο Bob, ο μάνατζέρ μας» λέω γρήγορα και πριν προλάβω να τελειώσω, ο Bob φωνάζει πάλι.
DU LIEST GERADE
His Best Hater ↬ h.s.
Fanfiction[Αυτό το πράγμα χρειάζεται ολοκληρωτική διόρθωση, προειδοποιώ] Φαντάσου αυτό: ξυπνάς ένα πρωί Κυριακής με απέραντη διάθεση και προετοιμασμένη για μια εύκολη μέρα όμως δεν έχεις ιδέα για το τί σε περιμένει στη κουζίνα. Τέσσερα εισιτήρια για ένα μηνια...
