Accident Love..�β솷�р솷

Chapter 13: Problema ba kamu...??

"Hey are you ok?"-tanung bigla sakin ni Mike kaya bigla akong natauhan.

"Ah sorry Mike ah may bigla lang akong naalala.Upo ka pala"-asikaso ko sa kanya.

"Actually kanina pa nga ako nakaupo.Busy ka yata sa susunod na lang ako babalik"-paalam ni Mike na nakatayo na agad.

"Ah hindi naman Mike pero bigla lang sumama ung pakiramdam ko."-kunwari kung sabe sabay hawak sa ulo ko.

"Ah ganun ba! Sige magpahinga kana..Kainin mu narin ung dala ko para makainom kana ng gamot."-nagaalala nya biglang sabi sakin.

(Anu ba yan parang nakakailang naman tung lalaking eto.Kakakilala palang namin grabe na magconcern.)

"Ok ka lang?"-nagtatakang tanung sakin ni Mike.

"Yah im fine.. Pero ganyan ka ba talaga sa mga taong kakakilala mu palang?"-tanung ko din sa kanya habang nasa labas kami ng tindahan.

"Hindi...Sayo lang.."-seryoso nyang sabi..

Kaya naman ako ayun di na naman alam kung anung sasabihin pa sa kanya.

"Sige una na ako.. pagaling ka"-paalam nya sakin.

"Sige ingat at salamat sa dala mu.."-kumaway at ngumiti na lang sya sakin.

(Habang nakatingin ako sa kanya palayo sakin.Bigla akong napaisip kung ganito ba talaga ang pakiramdam pag may nagaalala sayo..)

"Oi si ate baka mahipan ka dyan ng hangin sa mga ngiti mu."-biglang sulpot nila Alice sa likod ko.

"Bakit Alice masama bang ngumiti?"-tanung ko sa kanya sabay pasok na sa loob.

"Ate hindi bawal maganda nga yung kasi meron ka nang magiging inspirasyon."-paliwanag sakin Alice

"Tama si alice iha.. at least sakto ang dating nya may ibang bagay ka namang pagkakaabalahan."-singit din ni Ate Milleth samin ni Alice.

"Naku ewan ko sa inyo kainin nyo na yang dala at ako uuwi na."

"Ate hindi mu ba kakainin yung para sayo?"-tanung sakin ni Allan.

"Oi iiuuwi ko yan noh! Yung para sa inyo lang ang kainin nyo kapal nito..."-sabay agaw ko sa kanya.

"Galit agad nagtatanong lang ei.."

Habang papaalis ako alam ko tinitingnan nila ako.Grabe ah kailangan talaga akong bantayan.

"Hayyy.. bat nga ba ako parang kinikilig sa kanya? Mas marami naman akong nakilalang mas gwapo pa dun.hmmmfff"-pagsisyentimento ko habang nasa kotse ako.

(Tama kotse minsan ko lang syang gamitin pag kasama ang aking mga pasaway na kapatid.Pero wala na ang aking motor kaya balik kotse ako that i really hates coz stuck na naman sa trapik.)

---kring---krinnngggg--

"Sino naman kaya tung istorbo saking moment..?"

"Hello ate nasan kana?"-tanung sakin ni Monti na nasan kabilang linya.

"Naku baby nandito pa ako sa edsa ang trapik ei.."

"Okay but can you make it fast.. Coz im hungry na"

"But wheres your ate?"

"Shes up stair.Waiting for you too."

"So why dont you tell him that hungry already..?"

"Yahh.. pero sabi mu kanina ikaw na ang magdadala ng food.Kaya were waiting for you."

"Oh sorry baby,nakalimutan ko but im on my way."-sabi ko sa kanya sabay baba ng phone.

Nakalimutan ko talaga na may usapan kami ngayon.Ang hirap naman kasi pag ang daming iniisip dami ko tuloy nakakalimutan.

Habang papauwi na may nadaanan akong resto kaya bumili nalang ako para may makain yung dalawa kawawa naman.

"Ate ang tagal mu naman....??"-salubong sakin ni Monti.

"Sorry ah! Nakalimutan ko talaga na ako pala yung bibili ng pagkain nyo..dapat kumain nalang kayo sa labas kanina pa pala kayo nagugutom."

"Oo nga kaso baka maya bigla kang bumili ng pagkain buti kung ang dami natin para may kumain pa nyang dala mu.Wala din naman si manang dito.-paliwanag sakin ni Mina.

Oo nga pala nakalimutan ko tatlo nalang pala kami. Nasanay kasi ako before kasama sila daddy na lagi syang naguuwi ng mga pasalubong i really miss that days.

"Oi ate natulala kana dyan? Daming problema o baka iniisip mu lang si Mike..?"-usisa na naman ng maldita kung kapatid.

"Wala kumain na nga kayong dalawa dyan..Aakyat na ako marami pa akong gagawin."

"Sige ate kami ng bahala ni Monti manonood pa din kasi kami.Pahinga kana tawag ka na lang pag gusto mu ng tulong huh!gudnyt"-pahabol na sigaw sakin ni Mina.

(Minsan sa araw-araw hindi ko na alam kung paano pakikitunguhan ng maayos ang mga kapatid ko.Sila ang pinakamahalaga sa lahat pero parang sila yung hindi ko mahandle sa lahat ang hirap naman.Minsan hindi ko maiwasan pumapasok sa isip ko yung pangungulit sakin ng mga bruha kung kaibigan na bakit nga kaya hindi ako magboyfriend baka mabawasan pa yung pressure sa buhay ko kahit konti.)

Habang busy ang dalaga kakahanap sa internet ng mgaagong uso na pwede nyang ibenta sa tindahan nya..

(--kringgg--kringgg--)-tunog ng telepono nya.

"Yes hello good evening."-bati nya sa kabilang linya na busy parin sa pagbrowse at save ng mga pics.sa net.

"Hi sis you're still awake thank god."-iksaheradang sabi ng nasa kabilang linya.

"Makasigaw wagas te.. Ayoko pang mabingi kaya pakihinaan ng konti ang volume."-sabi nya dito alam nya na kasi kung sinu ang tumatawag hindi na kailangan pang magpakilala sa kanya.

"Ahemm,sorry naman sis excited lang ako na nagising ka pa."

"Grabe tumawag ka parang dyan sa artehan na meron ka ngayon.Busy ako anu bang problema mu babaeng hitad (malandi/maarte/makiri)..?"

"Makahitad wagas? Alam ko na yan matagal na anyway meron kasi kaming photoshoot sa baguio bukas gusto ko sumama kayo."-pag-iinartt bigla ni Ara sa kanya.

"huh?? Baguio talaga sis? Naku ah may mga alaga ako i can't join you on that alam mu naman yan sis."-sagot nya agad sa kaibigan.

"Don't worry my dear friend its just for a day wala kasi akong kasama kaya sumama kana."

"Bakit si tin2 busy din..?"

"Diba nga may kasal na tinatanong pa ba yan? Tsaka alam mu naman yun pag-umalis kasama na naman yung dyowa nya hindi na tayo makakapagenjoy."-maharot na sabi Ara sa kaibigan.

"Oo makapagsalita dyan parang wala ka pang mga anak ei noh!"-natatawa nyang sabi dito pero alam nya din naman na gusto lang din magtanngal ng stress nito kaya gusto nyang umalis kahit hindi naman talaga sya kailangan sa photo shoot na yun.

"Oo na sige pero ayusin ko muna sila before we leave.Anyway bring your own car i can't drive."-pagpayag nya dito with matching bilin pa.

"Okey sis anything you say thanks..Gudnyt and i love you."-sabi ni Ara sabay baba na ng telepono ni hindi man lang sya inantay makapagsalita baba agad.

Nagpahinga na sya para bukas pagalis nila hindi sya haggard.See you baguio stress reliever ang pagpasyal.

(thanks sa pagbasa sana basahin nyo parin po and comment pllssss..... Thanks) Lab u!