Kinabukasan maaga akong umalis ng bahay. Tatawagan naman ako nila Ara kung nakauwi na sila yung ibang gamit ko kasi nasa kanila pa.
"Ms.San po ba ang punta nyo?"-tanong saking ng driver ng taxi na sinasakyan ko.
"Ah manong pasensya na po. Sa isang restaurant na lang po yung madadaanan natin dyan."-sabi ko sa driver kanina pa pala nya ako kinakausap.
Binaba nya ako sa isang coffee shop. Konti lang ang tao kaya ayos lang sa akin gusto ko muna magpahinga sa dami ng nangyari sa bagyo.
"Mam order po nila?"-tanong ng waiter pagkaupo ko ng mesa.
"Isang frappe pls.."-sabi ko sa waiter. (a/n:sorry ah wala ako masyado alam sa sosyal na kape pagtyagaan na lang po.)
Pagbalik nya dala nya na yung kape ko. Iniisip ko din kasi kung puntahan ko kaya si Antipatiko para makapagthank you ako sa kanya.
“Ah Ms.may nagpappabigay po sa inyo.”-sabay abit sakin ng isang box of cake.
Maliit lang naman yung cake kaso lang hindi ko alam san galing ito. Kakaloka lang kasi its my favorite cake chocolate cake.
”Salamat pero pwede bang malaman kung sino ang nagpapabigay?”-nagtataka kung tanung sa waiter. Syempre hindi naman ako manghuhula ano.
”Ah sorry po Ms.pero wala po kaming alam meron lang po nagpaabot sa amin. Pasensya na po”-sabi nung waiter sabay alis ng makita nyang tumango lang ako sa sagot nya.
For godsake kakainin ko ba ito hindi ko nga alam kung malinis ito. Tska ganon ba ako katakaw pagdating sa cake one whole talaga ang ibigay.
Tumayo ako at nagtanong sa guard or cahiers but nobody knows who did it. Nakakacurious lang kasi kahit anung tingin ko sa mga tao dito wala naman akong kakilala kaya sino magbibigay sa akin nun.
Tumayo na lang ako para lumabas baka mqy makita pa ako. Tska hindi ko naman pwedenv kainin ko tung buong cake na ito kahit matakaw ako sa cake may manners naman ako 'konti'.
Papalabas na ako ng biglang...
”Booggshh..aray naman yung cake ko.”-nasabi ko nalang ng may nabunggo na naman akong parang pader sa lapad ng likod.
”Tsssk. Accident Prone.”-sabi nung boses na nasa harap ko.
Hindi ko sya pinansin inayos ko na lang yung cake na hawak ko buti hindi nahulog.
“Tsskk.. Dont know how to say sorry?”-narinig kung sabi nya.
“Ah pasensya na po ah! Hindi ko po talaga kayo napansin Sir.”-nagmamadali kung hingi ng paumanhin baka lalong magalit. Pag angat ko ng mukha ko 'hmmmf'.
“Ikaw??”-ang kaisa-isang salita na nasabi ko ng makita ko sya.
“Tsssk.. kahit kilan tatanga-tanga talaga.”-sabi nya sabay alis nya sa harap ko.
“Yabang nagsorry na nga ei.”-sabi ko ng makalayo sya hindi ko talaga yatang maging mabait pag kaharap sya. Aalis na sana ako pero naalala ko si Booty yung motor ko na pinaayos nya.
“Ah.. Kasii.. Anu..salamat nga pala doon sa pagpapaayos ng motor ko. Akala ko wala kana talagang puso at ipapatapon muna sa tambakan yung motor ko salamat.”-pagkasabi ko nun saka ko lang naisip ang tanga ko talaga nagpasalamat nga ako pinulaan ko parin naman sya.haaiiisst..
“Nagpasalamat ka pa..haiisst”-sabi nya sakin sabay sakay sa kotse nya.
”Tsskk.. Antipatiko talaga kahit anong gawin mu.”-bulong ko nalang habang papaalis.
Hindi ako lumingon kahit malayo nq ako sa kanya. Ang ackward kasing tingnan pa sya baka sungitan na naman ako.
“Beeeeepppppppp”
“Ayyyyyyyy”-sigaw ko ng may biglang bumusina ng malakas sa harap ko pero may humatak din agad sakin.
Parang nahulog yung puso ko. Muntik na akong mabunggo wala pa akong alam ang tanga ko talaga.
@______________@
“Hoy Ms.may balak ka ba talagang magpakamatay? Coz if yes pls dont do that near me coz ill always gonna save you.”-matipid nyang sabi sabay bitaw sa pagkakayakap sakin.
Tama niyakap nya ako paglahila nya sakin. Hindi ko man aminin pero talagang nagreact lahat ng senses ko sa katawan bat ganun?. I hate that feeling when his infront of me.
”..Ahhmmmm..s---salamat ulit. Hayyy...”-sabi ko sabay bigla akong napaupo hindi ko alam bakit biglang nanlambot yung tuhod ko. Hindi ko alam kung epekto ng muntik na akong mabangga o dahil sa ginawa nya.
“Haiiissst.. ang reckless mu naman ayos ka lang ba? you want me to bring you to the hospital?”-tanung nya sakin habang inaalalayan ako.
Tama kayo dyan bumalik ulit sya ng makita nya akong bumagsak. May concern din pala itong Antipatiko na ito. Akala ko puro kasungitan lang ang meron sya sa katawan ang bango nya sobra.
"Ok lang ako nanalambot lang bigla. Sorry to disturb you sige una na ako."-sabi ko sa kanya sabay tayo. Syempre hindi ko naman pwedeng ipakitan na naapektuhan ako sa presence nya kakaloka lang diba naaksidente na kagagahan parin ang iniisip ko.
"Ayyyy"-nakakaasar naman ang tanga ko talaga ayun natapilok naman ako. Naiinis naman ako sa sarili ko bakit kung kilan andyan sya ang daming kamalasan kakaasar huh.
"Hay naku late reaksyon... Accident prone.."-narinig kung bulong nya sabay buhat sakin.
"Makabuhat wagas parang ikakasal lang ah! Naku ayaw ko ng magreact baka maibagsak ako ng wala sa oras sakit pa naman ako nadamage yata ulit yung pilay haiissst."-sabi ng isip ko.
Wala na akong ginawa binuhat nya ako sa kanya at hinatid sa bahay. Walang nagsasalita samin ako lang ang maraming iniisip magthank you lang kasi ako kung anu-ano na yung nangyari sa harap nya. Tama talaga sya Accident prone ako konting bagay lang disgrasya agad.
...to be continue
*****************************
Wahaaahaha wala na akong maisip stress sorry sa upadate.
thanks po sa mga nagbabasa alam kung walang excitement sa story but i love it kahit ganun ang hirap kaya bumuo ng isang chapter sakit sa bangs..
Plllsss read and comment..
BINABASA MO ANG
Accident Love..�β솷�р솷
RomanceTakot akong magmahal pero nung dumating sya... Sumugal ako kahit masakit.. Kahit walang kasiguraduhan.. Pero hanggang kilan?