Found Lost [Completed]

Chapter 27

#Sensation

Ano pa bang magagawa ko kung hindi paniwalaan ang sinasabi ng prof namin di ba? Tama naman sya, hindi ko dapat sinisisi ang Diyos sa lahat ng nangyayari sa akin. But I still mind what happened on the past. I'm still drowned on it.

"Sige po, Miss. Thank you for the concern. Thank you for giving me so much of your time to listen."

This Professor was like a churchwoman on what she did. Pero aminin ko man o hindi, naniniwala ako sa kanya. Still, kaya ko pa ring baguhin ang sarili ko.

A grin marked on her face and said, "Thank you for listening to my advice. Basta kung may problema ka, lumapit ka lang sa akin."

Hindi ko alam kung bakit hindi ako mainis sa kanya. Ayaw ko kasi sa lahat ng pinapangaralan ako lalo na ngayon na nagma-mature na ang isip ko. Pero sa mga nakilala ko, iba rin syang klase.

Biruin mo, nag-absent lang ako kahapon at hindi nag-sign of the cross kanina, kinausap nya ako ng isang oras para rito. This is kinda weird, inaamin ko pero mas naliwanagan ako sa kanya. Para bang nabigyan ako ng bagong pag-asa para kilalanin ang nilimot kong tao.

She hugged me again. "You may proceed to your next class," she said.

"Thank you po," I whispered behind her.

We parted our ways and she dismissed the class.

Sheena came out of the classroom. "Maayos ka na ba?" she said.

Hindi ko bisyo ang sabihin sa mga hindi ko kakilalang tao kung ano ang totoo kong nararamdaman so I nodded my head.

I want to be okay. But I can't. I don't know if Craig will still return on me. I don't even know if he's cheating on me at this moment. The shit is going on. I don't love Craig but my mind is full of doubts about him. I want to disappear in just a second.

I stared at Aira. She's like an innocent puppy whose satiety has been fulfilled.

"Why are you like that?" I asked her with a pouting lips.

Bihira lamang makita sa kanya ang ganoong emosyon. Bihira ko syang makitang masaya lalo na kapag may klase.

She started voicing out what she want to say. "You know guys.."

"Okay. Ano bang gusto mong sabihin at parang masayang masaya ka naman ata?" Sheena said.

Hindi pa rin matanggal sa isip ko ang mga sinabi ng Prof namin. It flashes back to me. Teka, may ipinapamukha ba sya sa akin? Sa tingin ko naman, hindi ako ganoon kasamang tao maliban na lang kung talagang nabulag ako.

Ibinalik ko ang tingin ko kina Aira at Sheena. Nagtatalo pa rin sila.

"Ano ba? Tama na nga 'yan," pananaway ko sa kanila.

Masyado ng nakakahiya. We're college students at dapat, umaasta na kami kung ano ang nararapat. Hindi na kami Grade 1 para masurprise sa mga sorpresang may dulot na pansamantalang kasiyahan. And besides, kaibigan ko sila pero ang pagtrato ko sa kanila ay hindi kagaya ng kina Mara at Cath. Iba sila. Kapatid na ang turing ko sa dalawang iyon.

Nagmartsa ako papasok ng room ng makita kong parating na ang sunod na Professor. Pardon me, a nerd and a weird Professor. Naiwan sina Aira at Sheena sa labas na nagtatalo pa rin.

Isinaksak ko ang earphones sa aking tenga at nakinig sa music. Sumama ako sa flow ng kantang aking pinaparinggan. Someone poked me. I didn't mind her. I still continued listening to music until she removed one bud of my earphone.