27: The Friend

10.1K 175 12
                                    

 "What took you so long?" Tanong ni Arden

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"What took you so long?" Tanong ni Arden. Kitang medyo yamot siya. Ayaw niya kasing pinaghihintay siya.

"Sorry, may mga nakasalubong kasi akong mga taga-student council." Dahilan ko.

Umiling siya. "Malamig na ang pagkain mo."

"Okay lang yan. Kakainin ko pa rin." Umupo uli ako sa tapat niya. Wala naman sa akin kung malamig na ang pagkain, kakainin ko pa rin.

"I need to go to my class that's why I'm mad. Minsan na nga lang tayo magkasama bigla ka pang nawala."

Nakaka-guilty kahit papano. "Okay, lunch uli tayo bukas."

Ngumiti na siya. "Talaga?"

May magagawa pa ba ako?

Pinilit kong kumain kahit na wala na akong gana at kahit na naiisip ko pa ring si Owen. Kakainis ang lalaking 'yun. Pina-excite niya lang ako. After he laughed like a mad man then talked about happy thingy, he kissed me back again like he badly needed it. Hindi pa siya nakuntento, he pinned me between the wall and his body then he cupped my right legs up. Para ang gaan ko lang at walang kahirap-hirap niyang ginawa 'yon kasabay ng paggalaw niya. Naka-saplot kami't lahat-lahat pero iba pa rin ang ginagawa niyang paggalaw. And the best-worst part was I can feel his manhood pressing on me. That was sure turn on even though I wasn't able to see anything and do anything. Ilang araw din akong walang Owen kaya naman masyado 'tong nakakatangal ng tamang katinuan.

Our rhythm was so sync to each other like we practice this for days! Hindi ako makapaniwala. O siguro masyado lang kaming sabik sa isa't isa. Aaminin ko, nasabik nga ako.

Hindi pa nakuntento ang kamay niya. Dahil alam niyang ipinulupot ko na ang kanan kong paa sa bewang niya, binitawan na niya ito at gumalaw patungo sa lugar kung saan ako napatigil sa paghalik sa kaniya. Napasinghap ako't napapikit. He didn't insert his finger inside me. May panty pang nakaharang pero iba na ang hatid nito sa aki--

"Earth to Chantalle!" Iwinagayway ni Arden ang kamay niya sa harapan ng mukha ko. "Stop spacing out. I'm actually in a hurry to go to my next class. I don't want to just leave you here so please make it faster. Eat."

Sanay na ako sa kaniya pagnagtataray na siya. Gan'yan naman siya dati sa akin. Sa katunayan nga sa ganyan ako sanay kahit na nakakairita. Wala na lang akong sinabi gaya ng lagi kong ginagawa. Sumubo na lang ako ng ilang beses tapos tumayo na.

Habang naglalakad naalala ko na naman ang nangyari kanina. I reached the climax without Owen doing me properly. I hate it!

***

The rest of the day went busy yet smoothly. Nakapag-practice na ako ng campaign speech. Napag-aralan ko na rin ang pwedeng maitanong sa debate. More more practice pa nga lang. At sana pinapansin ako ni Verra.

Sa buong hapon naming magkasama parang isang malaking obligasyon sa kaniya ang mabanggit man lang ang pangalan ko. Gusto ko na talagang sabihin sa kaniya ang totoo pero hindi ko alam pano sisimulan. Masagi nga lang uli sa alaala ko ang nangyari parang maduduwal na ako.

My Painkiller✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon