Maid For Rent (On Going)

Chapter 35: Unforgettable Night

Chapter 35: Unforgettable Night

Lorraine's POV

"Are we there yet?" 

"No"

"Are we there yet?"

"No" 

"Are we there yet?"

"For the million times, no"

"Are we---"

"Lorraine, just---just shut up for a second" sabi niya

"Okay"

"1...2...3. Are we there yet?" tanong ko sa kanya pagkatapos kong magbilang

Pagkatingin ko sa kanya naka poker face siya at hindi niya ako pinansin. Nag pout ako at sinundot ko siya sa pisngi niya. 

"Are we there yet?" 

Hindi niya ako pinansin. Naka poker face parin siya. Oh come on! Bakit ayaw niya akong pansinin?

"Yohoo! Bryler! I'm still here!" sabi ko sabay wagayway ng kamay sa mukha niya

"I don't care. Can't you see? I'm driving" 

"I don't care. Can't you see? I'm poking you" sabi ko

Hindi niya siya nagsalita pa. Umayos nalang ako ng pagkaka-upo ko at tumingin nalang sa harapan. Hindi ko maintindihan. Kanina pa siya nagmamaneho pero hindi parin humihinto yung sasakyan. Saan ba kami pupunta? Tsaka hating gabi na. 11:30 na oh. May pasok pa bukas *hik*

"Are we there yet?" tanong ko ulit

Nagulat ako ng bigla niyang hininto yung sasakyan. Tumingin ako sa kanya at nakita ko siyang pinupukpok niya yung ulo niya sa manibela. 

Weird.

"Problem?" tanong ko

"Nothing" sabi niya habang pinupukpok parin niya yung ulo niya

"Sigurado ka? Baka nakukulitan ka na sa akin? Sige tatahimik nalang ako" sabi ko at tumingin nalang ako sa bintana

Naramdaman kong tumigil na siya sa ginagawa niya at pinaandar na niya ulit yung sasakyan. Mukhang mamahalin pa 'tong sasakyan niya. Hindi ko alam yung tawag eh. Basta ang ganda nung design at mukhang mabilis pa 'to. 

Napabuntong hinga ako. Hindi man lang ako nakapag enjoy sa party kanina. Bakit ba kasi umalis agad kami? Hindi naman ako lasing ah *hik*

"Lorraine?" Bryler.

"Hmm?" ako.

"Are you mad?" tanong niya

"Nope" 

"Are you sure?"

"Yes. Why?" 

"Nothing. Hindi ka ba talaga galit?" tanong niya ulit

"Hindi nga" humarap ako sa kanya sabay ngiti

"See? Hindi ako galit" Ako.

Napangiti siya at tinuon nalang niya ulit yung atensyon niya sa pagmamaneho. Tumingin nalang ako sa harapan . Wala ng dumadaan na sasakyan bukod sa amin. At ang ganda pa nung mga ilaw sa gilid. Medyo nagulat ako ng dahan- dahang nawala yung roof ng sasakyan niya. Open roof car, nice.

Tumingin ako sa taas. Yung mga bituwin na kumikinang sa langit ay kitang- kita ko mula sa kinauupuan ko. 

Huminto na yung sasakyan. Napatingin ako sa kanya at nakita kong nakatingin siya sa akin. Tumingin ako kung saan huminto yung sasakyan.