She's Dangerous (COMPLETED)

Chapter 48

a/n: Hello readers!!! I'm back!!! I'm really sorry po if ngayon lang po ako naka pag update. This past few weeks ay busy po kasi ako sa work ko,specially kailangan kong gumawa ng Test questions for my students exam na po kasi sila and also I have to say goodbye to them kasi tapos na pagiging substitute teacher ko. Nakakalungkot dahil mamimiss ko sila pero since wala na po akong pinagkaka abalahan ngayon pwede na po akong makapag update kaya pagpasensyahan niyo na po talaga at ang tagal kong mag update.

Maraming salamat po sa mga nag-add ng story ko sa reading list nila,also sa mga nagfo-follow po saakin thanks at sa patuloy na naghihintay ng update ko at patuloy na nagbabasa ng story ko. Maraming maraming salamat!!!

Anyway hindi ko na po ito papatagalin pa. Enjoy reading!!! (>__<)

Chapter 48

(Kenjie's POV)

Everyone is silent and listening to my story,all ears are in me. Kahit 15 years na ang nakaraan sa tuwing babalikan ko ang mga nangyari noon. Kinikinabutan at nasasaktan ako. That's the first time that I loose control in myself hindi ko rin aakalain na kaya kong ipa-assassinate ang buong angkan ng Chi at ng Kanase.

After telling them the story I looked to the person that involved in the incident happen. Tiningnan ko kung apektado siya sa kwento ko. But I didn't see any emotion in his face. All I can see is a blank face in him. Gusto kong malaman kung ano ang nararamdaman niya pero tila ayaw niyang mabasa ko ito.

Lux is good in hiding his emotion. I don't know if he truly forgive me of what I did to his clan. I know that he already said that to me na hindi siya galit sa akin. Naiintindihan niya daw kong bakit ko iyon nagawa and I'm really grateful that he take good of my princess. Alam kong loyal siya sa anak ko at nagpapasalamat ako na hindi siya gumaganti.

"I can't believe that Kanade suffer that much when she was a kid." bulaslas naman ni Shin sa akin.

"Pero Sir Kenjie the incident happen 4 years ago about Sayuri did she really kill her?" curious na tanong sa akin ni Yuzan.

Tinignan naman ako nila ng seryoso na pawang naghihintay na sagutin ko ang tanong sa akin ni Yuzan.

"We don't know,hindi namin alan kong ano yung totoong nangyari we tried to investigate the incident and the result is keep on pointing to my daugther. Nadatnan ko lang siya sa harden na hawak ang dagger niya and I can see her bloody red eyes. She looked at me with no emotion pero nakita ko noon ang mga mata niyang umiiyak. I treid to go near to her pero bigla siyang tumayo  at naglakad paalis sa harden. Sinundan ko siya noon at nakita ko siyang dumeretso sa kwarto niya and locked herself and after she never came out." kwento ko sakanila.

"Sir how come we didn't know about this? I mean nalaman nalang namin na patay na si Sayuri and oujo sama went to the Philippines." curious tanong naman sa akin ni Frost.

I hide the truth about them ayokong mag bago ang tingin nila sa anak ko kaya hindi ko sakanila sinabi ang totoo. Pinalabas nalang namin  na aksidente si Sayuri at nilibing nalang namin siya.

We wait for a few days na may kumuhang pamilya niya pero walang pumunta para kunin ang bangkay niya kaya kami nalang ang naglibing.

"Ayaw namin malaman niyo kung anong nangyari. We try to hide sainyo dahil alam namin na gugustuhin niyong umuwi para damayan si Kanade. All of you are in Europe para mag train. Alam kong sa oras na malaman niyo ang nangyari especially the two of Yuzan and Shin alam kong gugustuhin niyong umuwi. I want you to focus on your training kaya hindi namin sinabi sainyo ang totoo and also ayokong mabago ang tingin niyo kay Kanade." sagot sa tanong ni Frost.