twee mannen met een vreemd logo van een doodshoofd met octopus armen eronder kwamen binnengerend. Een van hen trok mij ruw overeind terwijl de andere mijn boeien losmaakte. Toen ik los was sleurde ze mij met hun mee, ze leken nogal haast te hebben en hadden meer aandacht voor zo snel mogelijk weg komen en niet zo zeer voor mij. Misschien kom ik nu wel ontsnappen, dit was III waarschijnlijk mijn beste kans. Terwijl we door de gangen rende klonken er nog meer ontploffingen toen er plotseling een vreemde stem door de gangen klonk. De stem had een sterk Duits accent, maar klonk raar alsof het geen menselijke stem was. Het klonk meer als een computer. "Verlaat het gebouw rustig en denk erom om al je wapens mee te nemen!" Wacht z'n systeem moest toch vriendelijk zijn en zeggen om alle spullen achter te laten zodat je zelf zo snel mogelijk buiten kon komen. Later toen ik ouder was besefte ik me pas hoe de boel daar in elkaar had gestoken maar toen begreep ik er niks van. Toch leek het de bewakers nauwelijks te deren, alsof ze bang waren voor wat er komen zou. Toen we nog een bocht om waren liet een van de bewakers mij weer los en rende hij hard weg. Ik zag mijn kans natuurlijk schoon en ik probeerde me los te trekken, wat verbazingwekkend nog lukte ook. Ik rende meteen terug waar we vandaan waren gekomen, tenminste dat dacht ik, maar naar een paar bochten wist ik het niet meer zeker. Alles zag er precies hetzelfde uit, iedere gang en iedere bocht of splitsing. Toen ik eventjes bleef staan om te luisteren of de bewaker nog achter me aanzat hoorde ik hem niet, maar buiten de ontploffingen hoorde ik wel iets anders wat erg angstaanjagend klonk...
JE LEEST
Live to never die
أدب الهواةVoor iedereen die het het verhaal silverwings van marvelis leest dit is het verhaal van keet, een Nederlandse fanfic van het complete marvel universum