"Vraag maar niks."

24 3 0
                                    



Ik haal een keer diep adem en loop naar binnen. Ik zal wel heel wat uit moeten leggen aan Tony. En daar heb ik dus echt geen zin in. Daarbij zal ik de rest waarschijnlijk de jurk en de naaldhakken moeten uitleggen. Hmmm, misschien kan ik ook wel binnenglippen en me verkleden voordat iemand Me zie. Het valt te proberen. Ik sluip naar binnen en loop zachtjes naar de lift. Ik luister en hoor dat er niemand in de buurt is. Ik besluit dat ik de lift wel kan nemen. Ik druk op de knop en wacht tot de lift er is. De deuren gaan Open en ik stap naar binnen. De deuren gaan dicht, maar ze gaan op de eerste verdieping alweer Open. Gelukkig is het Moon met haar ananas en een hele winkelwagen vol met poptarts. Ze kijkt me verbaasd aan en ik kijk verbaasd terug. "Zoveel poptarts heeft Thor niet." "Ze zijn ook niet van Thor... Tenminste de meeste. Ik heb misschien net een paar van zijn poptarts gejat." Ik kijk verbaasd naar de stapel en wil net vragen hoe ze aan de rest komt. "Vraag maar niks." Is Moon me voor. "En waar komen de bloemetjes jurk en de naaldhakken vandaan." "Vraag maar niks." reageer ik zuur. Ze lacht en zelf kan ik er eigenlijk ook wel om lachen. Alleen die boze ananas kijkt me nog steeds boos aan. De deuren gaan Open en we lopen allebei naar onze eigen kamer. Zodra ik op mijn kamer ben trek ik een spijkerbroek en een zwart hempje uit mijn kast en snel kleed ik me om. Ik ben best blij dat Nat mij wat kleren heeft gegeven zodat ik niet altijd dezelfde kapotte dingen aan moet, maar nu wil ik toch graag mijn eigen kleren aan. Ik pak mijn tas uit en bedenk me dat ik mijn pak wel moet gaan vervangen. Ik ga dus zelf iets ontwerpen. Na een kwartiertje ben ik klaar en ik weet ook al hoe ik het ga maken, maar dan moet ik wel eerst die lenzen die ik had bedacht maken. Hmmm Tony heeft een groot lap toch? Daar ligt vast wel alles wat ik nodig heb. Maar eerst even wat drinken. Ik loop naar de keuken en pak een heel pak sinaasappelsap en ga het op de bank zitten opdrinken. Ik leg mijn voeten op de tafel. Er komt een jongen binnengelopen. Ik ken hem ergens van, maar ik heb geen idee waarvan. Dan herken ik hem. Het is de jongen die ik moest vangen op mijn eerste missie...


Live to never dieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu