Live to never die

hacking Stark

Door de drukke geluiden van de stad hoorde ik niet waar Rakker naar blafte en gromde. We lopen voorzichtig het park in. Ik heb mijn hand bij het handvat van mijn mes. We lopen de hoek om en Rakker rent vooruit en blijft staan blaffen naar een dikke man die vastzit in een parkbankje. Natascha en ik barsten in lachen uit. "Rakker, kom." Roep ik. Hij luistert, maar met tegenzin. En we lopen weer veder naar de avenger tower. Eenmaal terug aangekomen laat Nat zien waar mijn kamer is. Ik kijk de kamer rond en zie dat er een computer staat. Zodra Natascha weg is start ik hem op en ga ik op zoek in het systeem. Al snel vind ik wat ik moet hebben. En binnen de kortste keren staan er tien programma's open en zit ik in Tony's gegevens te graven. Waarschijnlijk heb ik maar een minuut of vijf voor hij me door heeft en dan nog twee minuten voor hij weet waar ik ben en hij hier ook is. Snel kopieer ik alle gegevens die ik moet hebben op een usb-stick. Ik kijk naar de laadbalk op het scherm. 15 %. Schit. Zo duurt het veel te lang! Yes hij gaat weer sneller. 48%. Hij gaat gelukkig steeds sneller, totdat hij eindelijk bij de 90% is. Shit, hij blijft hangen. Ik hoor op de verdieping beneden mij Tony schreeuwen. "Er is iemand in mijn systeem ingebroken!" Oh shit! 92%. hmmm misschien haal ik het net. Ik moet wel zorgen dat ik er klaar voor ben. Snel pak ik mijn pak en kleed me om. Ik zie dat hij bijna klaar is. nog twee procent. Ik loop naar het raam en zet het open. Ik kijk waar ik kan landen, maar ik zit op de tweede verdieping dus besluit ik dat ik zo naar beneden springen. Ik ga weer zitten wachten en ik hoor Tony de trap op lopen. Shit, hij weet waar ik ben. 99%. Tony loopt op de gang in de richting van mijn kamer. Ik ga achter mijn stoel staan. Hij blijft weer hangen. Nee niet nu. Doe het nou gewoon. Dan vliegt de deur open...