Live to never die

Wacht wat? Tegen wie heeft zij het nou?

"Rakker kom we zijn al laat." Rakker rent weer weg als ik zijn riem om wil doen. "Oke dan ga ik wel alleen." Ik loop rustig mijn kamer uit en hoor dat rakker achter me aan rent. Snel pak ik zijn halsband vast. "Nu heb ik je!" Roep ik terwijl ik zijn riem vastklik en met mijn andere hand snel de deur opvang die op Me afkomt. "waarom kunnen die deuren niet gewoon Open blijven staan als je dat wil." Mompel ik boos. "speciaal om jouw te pesten." Roept Clint die net langs komt lopen. "Ik kan die deur er natuurlijk ook gewoon uittrekken en naar jouw hoofd gooien." Dreig ik met een poeslief stemmetje. "Eh......nee dat hoeft niet hoor..." Zegt Clint snel en hij gaat ineens harder lopen. Ik hoor dat hij gaat rennen zodra hij uit mijn zicht is. Haha, dat moet ik vaker doen. Snel loop ik naar de trap en ren naar beneden met Rakker op mijn hielen. Op een rustig tempo jog ik naar Central park toe.

Eenmaal op het grasveld zie ik Jace al staan. Ik ren naar hem toe en tot mijn verbazing begint zijn hond dit keer niet te blaffen. "Sorry dat het zo lang duurde, er is altijd wel weer iets met de avengers." Mijn gedachten veranderen en ik denk weer alleen maar aan hem. " Dat maakt niet uit, ik was toch al eerder in het park om met Scott te wandelen." "Dan is het goed." Ik hoor niet meer wat er om me heen gebeurd en ik kan alleen nog maar naar Jace kijken. Dan gebeurd er iets wat ik nooit had verwacht. Hij gooit zijn armen om mijn nek en trekt me naar hem toe en ik voel hoe zijn lippen zich tegen de mijnen drukken. "JACE! Wat is hier aan de hand, wie is dat?!" Jace kijkt verbaasd op. Ik zie een meisje staan met zwarte haren en donkere ogen die waterig zijn van de tranen. "Jade jij zou toch al thuis moeten zijn?" Jade kijkt hem aan en het verdriet in haar ogen veranderd naar woede en haat. "En jij zou je hond alleen maar uitlaten." Zegt ze ineens verrassend kalm. "Weet je wat jullie hebben gelijk! Dat zou ik inderdaad moeten doen." Wacht wat? Tegen wie heeft zij het nou? "Nee dat kan ik niet, maar het is wel uit. Jace hoor je dat het is uit en ik wil je nooit meer zien." Ze draait zich om en rent weg. Ik draai me om naar Jace. "Je hebt een vriendin?" Hij luistert niet. "Jade wacht... Ik... Het spijt me... Ik hou van je... Kom alsjeblieft terug." Ze luistert niet en rent door. "Ik... Ik had een vriendin... Hoe kon ik zo stom zijn? Ja jij bent veel leuker en knapper en beter, maar ik wou haar geen pijn doen..." Mijn hoofd begint te tollen en ik snap mezelf niet meer. "Ik... Ik moet gaan... Ik ben al erg laat... Sorry." Jace kijkt Me met een gekwelde blik aan. "Ik snap het, ik hoop dat ik je nog eens zie." Ik probeer te antwoorden maar ik krijg geen woord door mijn keel, dus ik draai me om en loop langzaam weg. En ondanks dat alles in Me zegt het niet te doen, kijk ik toch nog over mijn schouder om Jace daar in zijn eentje te zien staan...