WANTED: SEX SLAVE [BOOK II]

XIX: CONFLICT

DOMINIC'S POV

"Wow naman! Anong pinagkaka-abalahan mo dyan?" Tanong ko matapos ayusin yung kama, nagtali ng buhok at isuot yung malaki niyang damit.

"Nagluluto ng lumpiang toge para hindi ka na magpabili sakin mamaya." Sabi niya habang naggi-gisa.

Dinakot ko yung pwet niya saka sumampa sa likod niya para makita yung niluluto. "Sexy naman this gay. Thank you."

Guys, naiimagine niyo ba si Dylan? Well para sa mga hindi, I'll describe him.

He has brown eyes, pointed nose, luscious lips, seductive jaw lines, he's tall, slightly tanned, he's not handsome but he's hot gorgeous. Malaki yung likod niya kasi macho, may triceps na kayang-kaya akong buhatin in one hand, marami siyang ugat sa forearm saka merong matambok na pwet. At last, ang favorite ko sa lahat, malaki yung alaga niya. Naiimagine niyo na ba? Yup. My typical man. Maginoo pero medyo bastos.

Napatingin kami ni Dylan sa pinto nung may nag kumatok. Bumaba na ako sa likod niya saka tinignan sa maliit na butas ng pinto kung sino ba 'yun.

Tumakbo ako sa kitchen at bumulong na, "Shit! Nasa labas si Calvin! Magtago ka!"

Kumunot-noo siya. "Magtatago na naman? Teka, bakit ba yan andito? Ininvite mo?"

"Hindi noh!"

"Bakit ba lagi na lang ako magtatago? Bakit hindi mo sabihin sa kanya na may boyfrie---"

"Basta magtago ka na lang!" Pinatay niya muna yung electric stove at badtrip na pumunta sa kwarto. Ay shit wala pala akong bra at panty.

Binuksan ko yung pinto at napatingin naman siya sa outfit ko. "H-hi! Napadaan ka?"

"A-ah eh. Gusto ko sanang makipag-kwentuhan. Kung okay lang?"

Tumingin ako sa loob ng unit saka pumayag. "Sige."

Pinapasok ko siya at pinaupo sa couch. Tinabihan ko na din para malaman kung ano yung pagkukwentuhan.

"So, what now?" Tanong ko.

"Hmmm. It's my first time here. Nalaman ko lang 'to kay Sab eh. Yung best friend mo."

Huminga lang ako ng malalim at naghintay sa point niya. "Di ba pinagiisipan mo pa naman kung papayag ka makipag-arranged marriage sakin?"

I nodded and said, "Yes. Bakit?"

"Kung pwede, dinner muna tayo sa labas? To know each other."

Tumingin ako sa pinto ng kwarto. Nakasilip si Dylan at nag-sign na I see you.

Bumalik ako ng tingin kay Calvin. "Eh kasi Cal---"

"Please? Allow me to have a date with you. Wala namang masama eh. I've waited you so long." Sabi niya.

I sighed then nodded. "Sige. We're going to have a dinner later."

"Dinner date." He corrected.

Whatsoever.

Napatingin siya sa may kitchen. "Anong niluluto mo?"

"Ah, wala yun. Bakit?"

"Nothing. Hmmm, I just visited here to invite you. So ngayong pumayag ka na, I think I need to go. See you later." Sabay halik niya sa pisngi ko.

Na-mini shock ako dun saka siya lumabas. Si Dylan naman, badtrip na lumabas sa kwarto.

"I didn't mean it." I explained.

"Okay lang." Plain niyang sagot saka hinango yung mga lumpia at sinerve na sa dining table. "Kumain ka na."

Pagkasabi niyang yun, pumasok kaagad siya sa kwarto. Sinundan ko siya sa loob at kinausap.

"Dylan, ano bang problema mo?!"

Hindi siya humarap sakin habang kumukuha ng damit sa closet. "Wala."

"Dylan, pwede ba! Kinakausap kita ng maayos!" Sigaw ko.

This time, humarap naman siya sakin. "JD, iniwasan ko lahat ng babaeng magiging dahilan para mag-away tayo pero ikaw, ano? Ikaw na mismo yung gumagawa ng dahilan ng pag-aaway natin. Akala ko ba bawal makipag-relasyon? Eh bakit ikaw?!"

"Wala kaming relasyon ni Calvi---"

"Eh ano lang? Fiancèe? Ha? Fuck up. Edi sana hindi ka na lang nag-hire kung ikakasal ka na din pala. Sana SIYA NA LANG yung ginawa mong SEX SLAVE!"

"Why are you suddenly so touchy, Dylan?! Ano bang problema mo?! Hindi ko papakasalan si Calvin!" Sigaw ko pabalik sa kanya.

"Para saan yung date? Para saan yung pag-uusap niyo? At para saan yung PAGHIHINTAY niya? Kung nahihiya ka lang iwan ako para kay Calvin, then don't. Kaya ko namang umalis at maghanap ng ibang trabaho." He then walk away.

Biglang sumakit yung puso ko at nakaramdam ng luhang papatak saking mga mata.

"Fine! If that's what you want!" Humarap ako sakanya at sinigaw na, "You're fired!"

Humarap siya sakin habang yung luha ko naman patak na ng patak sa pisngi ko.

"I hope you're happy with your decision." Sabi niya at kinuha yung gamit niya sa closet.

Gusto ko sana siyang pigilan pero hindi ko magawang magsalita. Tulo lang ng tulo yung luha ko hanggang sa naimpake niya na lahat.

"Don't mind my salary, I don't deserve it." Mas lalo akong nasaktan sa sinabi niya tsaka siya lumabas sa condo unit.

Napa-upo naman ako sa sahig habang iyak ng iyak...

"DYLAN!" I cried but I know he couldn't hear it anymore.

SABRINA's POV

"Nikki, wag ka nang umiyak. Ikaw naman kasi, bakit mo pinalayas si Papi?" Tanong ko habang pinapa-inom siya ng tubig.

"Hindi ko siya pinalayas. Sabi ko lang he's fired." Explain niya habang humihikbi.

"Gano'n na din yun. Bakit hindi mo pinigilan?"

"Baka kasi balewalain lang ako eh." Sabay iyak ulit.

"Teka, teka, teka. Bakit mo ba siya iniiyakan?" I crossed my arms and raised my brow.

"I think I don't wanna lose him." Sabi niya saka tumungo at niyakap yung legs niya habang nakaupo sa couch niya.

"But you were the one forced him to leave you. Anong ka-abnormal-an yan, Nikki?" Nikki for domiNIKKI.

Tumingala siya at sinabing, "Pipigilan ko siya. Papabalikin ko siya. Hahanapin ko siya!"

Tumayo siya sa couch at nagbihis ng disenteng damit. Dinala niya yung wallet niya, make-up kit niya at cellphone niya saka umalis sa unit.