WANTED: SEX SLAVE [BOOK II]

XXXIX: REGRET

DYLAN OCAMPO'S POV

"Kamusta?" Tanong ni Tyler habang naglalakad ako papunta sa kanya.

Ngumiti ako sakanya habang may pumapatak na luha. "Ayun, wala na. Saya nga eh."

Nasa labas kami ng building. Nung tinaboy ako ni JD, bumaba na agad ako at saktong nakita si Tyler sa ground floor.

"Penge ngang mahi-hithit dyan." Sabi ko at binigyan niya ko ng isang sigarilyo saka ito sinindihan.

"Grabe siguro yung tama mo kay JD. JD ba yun? Basta. Eh kasi, hindi ka naman nagsi-sigarilyo e. Nang dahil sa kanya, nagbisyo ka." Hindi ko na lang pinansin yung sinabi niya sa halip ay nanigarilyo na lang.

"Tangina naman bro. Wag ka ngang umiyak! Ang lakas makabading."

Tumingin ako sakanya sabay hithit ng sigarilyo. "Pag umiiyak, bakla na kaagad? Hindi ba pwedeng sobra lang nasaktan?"

Huminga siya ng malalim at kumuha na din ng isang stick ng sigarilyo. "So, ano nang ganap?"

Tumingala ako para pigilan na naman yung isang batch ng luha na papatak sa mata ko. "Magpapaka-layo na muna siguro ako."

DOMINIC'S POV

All I did in the whole night is to cry. Why am I so sadist? Is that because I'm just angry? I also don't know why.

Everything was gone. I rejected his effort, his apology and him.

Hindi naman ako magkaka-ganito kung hindi ako nasaktan. Hanggang kailan ba 'ko magpapaka-tanga sa isang taong hindi makuntento sa isa?

Para sa inyong kaalaman, hindi naman talaga kami ni Terrence. Inutusan ko lang siyang umarte ng ganun para makaganti kay Dylan.

You never know why much pain I feel unless you experienced it. Akala ko pa naman, ayos na ang lahat at magsi-simula na kami ni Dylan ng magandang kabanata ng buhay pero... sadyang tadhana na yung gumawa ng paraan para ipaglayo kaming dalawa.

Nasa hallway na ako ng floor kung saan yung office ni Papa at nang makalapit ako sa pinto, binuksan ko kaagad ito.

"Oh, princess, bakit namamaga yung mata mo?" Tanong niya at walang sabi-sabi, niyakap ko siya kaagad.

"B-bakit ka umiiyak?" Tinanggal niya yung pagka-yakap ko sa kanya at tinignan ako sa mukha.

"N-nasaan po si-- *sniff* Dylan?" Tanong ko pero parang may lungkot sa mukha niya.

"Kaka-alis niya lang. Nagsorry siya kasi hindi niya nagampanan ng matagal yung pagiging manager ng resort..." Habang sinasabi niya yun, umiiyak na kaagad ako. "Magba-bakasyon lang daw siya."

Magba-bakasyon?

Umupo ako sa couch at saka humawak sa ulo ko habang iyak ng iyak.

"Anak, ano bang meron? Bakit ka umiiyak? Nag-away ba kayo ni Dylan?" Tanong niya at lumapit sakin para i-comfort ako.

"Pa..." I washed all my tears and asked, "Alam mo ba kung nasaan siya?"

SABRINA HICARO'S POV

Ano ba 'tong nararamdaman ko? Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko? Is this already the beat of love?

Habang nagda-drive siya, pinag-mamasdan ko lang yung itsura niya. Believe it or not, tangina lang guys. Sinagot ko na agad siya.

Hindi naman kasi ako tulad ni Nikki na hihintayin pa yung favorite month, date and year ko para lang sagutin yung taong mahal ko. Pano kung ang favorite ko December 16, 3015? The fudge lang di ba?

In short, I'm pabebeng easy-to-get. Nang dahil sa angkin niyang talino at galing sa pagpapa-tawa, na turn on agad ako sakanya maski siya nga nagulat nung sinabi kong boyfriend na kita.

"Baka matunaw ako niyan." Sabi niya at bigla akong na-tauhan saka napansing andito na pala ako sa tapat ng building.

"Ah-eh, salamat ha?" Sabay ngiti. And guess what, hindi ako makababa sa kotse dahil parang may hinihintay ako.

"Bakit hindi ka pa bumababa?" Nag-pout na ako para magets niya. Shit! Talaga? Gusto ko ng kiss?

Lumingon siya sa likod niya at sinabing, "Anong meron?"

Nagpout ulit ako.

"Sab, wala naman ah? Ano ba yun?" Tanong niya habang lumilingon sa likod niya.

Dahil sa pagka-pabebe niya, hinawakan ko yung mukha niya saka siya hinalikan. Akala ko smack lang pero unti-unting gumagalaw yung labi ko dahilan para igalaw niya din yung sakanya.

My hands started to touch his chest down to his abs that made him moan. Shit. We're doing foreplay!

Nang dahil sa heavy tinted naman 'tong kotse niya, hindi kami makikita. Umupo ako sa lap niya habang hindi pa rin naghihiwalay yung labi namin at yung kamay niya naman gumagalaw na sa loob ng damit ko.

He stopped kissing me and looked straight in my eyes. "Are you sure we'll do it here?"

"Edi sa kwarto ko." I said playfully.

DOMINIC'S POV

"I'm not here to blame you, Dom. But, it's your fault. Lalaki din ako. Napupuno at nasasaktan. Siguro kung ako din naman yung nasa katayuan ni Dylan, mapupuno din ako. Hindi mo man lang muna pinakinggan yung panig niya at patuloy ka pa ring naniniwala sa gusto mong paniwalaan which is very wrong. Nasaan na ba siya?" Terrence explained while he's eating at the same table where I sit.

"Sa tingin mo ba babalikan niya pa 'ko?"

Napatingin siya sakin. "Sa tingin mo ba babalikan ka pa niya matapos mong tapusin lahat ng nasimulan niyo?"