WANTED: SEX SLAVE [BOOK II]

LV: MAIDSERVANT

Nagising akong nakahiga sa isang kama at nasa kwartong hindi ko kilala. Nag-panic ako kaya tatayo na sana ako ngunit nakaramdam ako ng kirot sa aking tagiliran saka ko ito tinignan. May bandage na ito at halatang tinanggal na yung balang pumasok. At dahil malapit sa tiyan ko ang tama ng bala, bigla ko na lang naisip yung baby ko at sumigaw na, "Dylan!"

Nakarinig ako ng yapak sa hagdan na tila patungo sa kwartong kinalalagyan ko ngayon at bigla na lang pumasok si...

"Papa." Banggit ko.

Niyakap niya ako nang makita akong gising at sumunod namang pumasok sa loob ng kwarto si Mama at Dylan. Sa yakap ni Papa, napaiyak ako sa nangyari.

"Shush. You're safe now, don't cry." Hinihimas niya yung likod ko habang patuloy pa din ako sa pag-iyak habang si mama naman, napapaluha na.

I feel comfortable now lalo na't nasa tabi na ako ni Papa. Siya kasi yung tipong tatay na hindi papayag na saktan yung taong mahal niya.

Kumalas ako sa yakap ni Papa at hinarap siya. "Anong balita sa baby ko?"

Huminga siya ng malalim at hindi kaagad nakasagot kaya gumulo yung takbo ng isip ko habang kinakabahang malaman yung katotohanan.

"Pa! Yung baby ko?! Anong balita sa kanya?!" I started to cry again.

"Your baby's alright." Nang dahil sa sinabi niya, nawala yung tinik ko sa dibdib at nakahinga ng maayos.

"Terrence and Dianne condemned as a forever prison when the pre-eminent proved that they're conspirator. You're now safe from danger, baby. I told you, gagawin ko ang lahat para lang sa taong mahal ko." I smiled but there's tears in my eyes.

"Thank you Papa." Niyakap ko ulit siya ng mahigpit habang nakangiti lang sa amin si Mama at si Dylan naman, walang reaksyong nakatingin sa amin.

"Mag-usap muna kayo ni Dylan, anak." Aniya saka kumalas sa yakap ko at lumabas sila ng kwarto ni mama.

I don't know how to start a conversation with him besides kasalanan ko kung bakit ako napa-hamak.

"If you're going to blame me of what happened, please don't. I know it's my fault." Umupo siya sa tabi ko at nagulat ako nung iniyakan niya ko ng harap-harapan.

"Please, sa susunod makinig ka na sakin. Paano kung nawala yung baby natin?"

"I'm sorry, kasalanan ko lahat. Siguro kung nakinig ako sayo, hindi mangyayari yun." Napayuko ako sa lungkot na nararamdaman ko ngunit hinawakan niya yung baba ko para ipagpantay yung tingin namin sa isa't-isa.

"Hindi mo kailangan mag-sorry basta ipangako mong susunod ka na sa sasabihin ko kung ayaw mong mapahamak." Tinaas ko yung kanang-kamay ko sa harap niya na sumi-simbulong nanga-ngako akong susundin siya sa lahat ng sasabihin niya.

"What if I demand a sex right now? Susundin mo ba?" Binatukan ko siya ng dahil sa kapilyuhan niya at natawa naman kaming dalawa. Kahit kailan talaga, Dylan Ocampo.

Sinabi samin ni Papa na dito muna kami magstay overnight para mamonitor daw ako ni mama sa pagbubuntis at para na din daw sa safety namin. Nakakalungkot mang isipin na parang walang balak si Dylan magpakasal sakin, tinitiis ko na lang ito kaysa madepress. Ni hindi niya kasi ako niyayang magpakasal o mag-propose man lang. Minsan nga, naisip ko... Seryoso ba talaga 'tong fuckboy na 'to sakin? Mahal niya ba talaga ako?

Ang daming negative thoughts ang sumasagi sa isip ko tuwing naalala ko salitang commitment. Alam kong nangako kami sa isa't-isa pero hindi sapat 'yun kung hindi ito isinasai-batas at hindi tama sa paningin ng panginoon.

Pero ayokong tumanda sa stress kaiisip kung kailan ba ako balak pakasalan ng fuckboy kong boyfriend na si Dylan. Ayaw ko siyang pilitin kaya, as usual, maghihintay na naman ako.

"Look who's here." Napatingin kami ni Dylan sa main door habang busy na nanunuod sa TV. Napa-tayo kaming dalawa nang makita si Tito Charles saka nagmano sa kanya gayon din yung nagbabait-baitan kong boyfriend.

"Denise, ikaw ba 'yan?" Panloloko ni Tito dahil ang sabi niya, kamukhang-kamukha ko daw si mama noong dalaga pa siya.

"Kamusta na, Dom? Ay teka, nasaan ba si--- Yaya! Bakit ayaw mong pumasok? Halika, bakit ka nahihiya e sila yung magiging amo mo?" Ani Tito habang nakatingin sa main door. Bumungad sa'min ang isang magandang babae kaya natulala ako.

"Siya nga pala si Aileen. Sabi ni Denise kailangan niyo daw ng pamalit sa katulong niyong si Manang dahil wala nang ginawa kundi matulog sa bahay kaya ako na mismo yung naghanap ng kasambahay para sa inyo." Naa-appreciate ko yung ginawa ni Tito pero kamusta naman yung boyfriend ko? Tumingin ako sa kanya, kulang na lang tumulo yung laway niya sa nakabuka niyang bibig. Sinampal ko siya ng malakas at saka lang siya nagising sa katotohanan.

"E, Tito, hindi naman kaya masyado siyang maganda para maging kasambahay namin? Baka sa kanya pa sumama 'tong si Dylan e." Pag-aalala ko at pinaupo muna siya ni Tito sa kaharap naming sofa bago sumagot.

"Alam mo, wala nang pangit sa panahon ngayon. Ano naman ngayon kung maganda siya? Bakit, pati ba syota mo lilinisin niya?" Inirapan ko si Tito Charles sa sinabi niyang 'yon. Isa din yang hamak na pilyo kaya hindi ko kayang pagkatiwalaan yung binibigay niyang kasambahay.

"Ikaw, what do you think? Tatanggapin ba natin siya? Baka mamaya magpunas lang ng alikabok hindi niyan magawa." Sabi ko na may halong insecurity.

Nilingon namin ni Tito si Dylan para abangan yung magiging sagot niya. Ngumiti siya ng pagkalapad-lapad habang hindi maalis yung tingin niya don sa babae at sinabing,

"You're now hired."