In weinig woorden kan ik dit verhaal beschrijven als: Wat als niemand de liefde van je leven accepteert?
Ik vertel in dit verhaal over een 22-jarige meid Fatima die nog niet getrouwd is en nooit verliefd is geworden. Dan komt ze een jongen tegen die...
Mijn broer en de jongens zitten echt zwaar rwina te maken. Met thee loop ik naar de keuken. Al snel zie ik Mohcine voor iedereen inschenken. Deze jongens zijn de knapste jongens van de buurt, waarom zijn ze dan zo graag hier?
Fatima: waar zijn ma en pa?
Salim: zijn overnachten een nachtje bij opa
Fatima: waarom hebben ze niks gezegd?
Walid: Misschien vonden ze dat niet nodig... EWAA EZELLL!! Pak van u eigen glass
Hamza: HAHAAHAH kon niet laten broer
Zo zie ik hoe Walid Hamza een klap verkoopt en daarna er een gevecht ontstaat. Ik schenk ook voor mezelf in en ga dan zitten voor de tv.
Salim: wij zaten wel te kijken
Mohcine: laat hijabi-sister maar kijken, meskienaa ze heeft hierzo te maken met een bende apen
Glimlachend zap ik door. Opeens word ik gebeld. Het is Wafaa. Mijn enige vriendin. Ik neem direct op.
Wafaa: omgg, je moet bij me komen logeren
Fatima: haahah gek, waarom?
Wafaa: er is hier wahed knappe gast, je moet hem leren kenne!! Hij is echt iets voor je
Daar twijfel ik wel aan. Ik ben nog nooit echt verliefd geweest en als ik zelfs niet verliefd kan worden op mijn buurjongens, waarom op die gast dan wel? Het klinkt gewoon niet logisch.
Wafaa: hallo?? Ben je er nog?
Fatima: ja ja, ik kom zo!
Dan ren ik naar boven. Wat zal ik aandoen? Al snel ben ik omgekleed en kijk ik goedkeuren naar mezelf in de spiegel.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Iets te veel accessoires, wat ik normaal niet gewend ben, maar toch loop ik naar buiten. Ik ga met de auto. Gelukkig niet meer met de bus, want dat was echt een hel in de middelbare school. Bij Wafaa thuis aangekomen, ben ik zo zenuwachtig. Waarom eigenlijk?? Ik bel aan voordat ik van gedachten verander. Wafaa doet de deur open.
Wafaa: snel naar binnen!!
Fatima: maar is hij je neef of..?
Wafaa: nee, maar de vriend van mijn neef. Die vandaag trouwens niet kon komen.
Ik loop naar binnen en al snel zie ik een marokaanse jongen. Zijn haar ziet er deftig uit en hij geeft me een glimlach. Moet ik terug glimlachen? Te laat, want mijn ogen zijn direct naar de grond gericht. Zo ben ik.
Wafaa: Badr, dit is mijn vriendin Fatima
Badr: Hallo Fatima, mooie naam.
Hij glimlacht naar me en geeft me zijn hand, maar ik kan die niet aannemen. Dus ik knik glimlachend.
Badr: Wat zijn je interesses, Fatima?
Fatima: ehm, geen idee, rare vraag. Maar ik studeer nog.
Badr blijft me glimlachend aanstaren. Dit is griezelig. Snel loop ik naar Wafaa toe en trek haar mee de gang in.
Wafaa: auww, rustig, wat is er?
Fatima: Ik ga naar huis.
Wafaa: wat?? Nee!! Hij is perfect voor je!
Ik schud mijn hoofd en loop naar de deur. Nee, ik wil niemand leren kennen. Ik wil niet eens trouwen!! Voor nu dan he. Thuis laat ik me vallen naast Salim en Majda de jongens zijn allemaal al weg. Ze wonen hier toch naast.
Fatima : hoe was het? Salim : geweldig, zoals altijd. Bij jou? Fatima : vreselijk!!!! Omggg, ze wou me koppelen. Majda: is toch logisch, je bent zo oud. Wanneer ga je trouwen? Fatima : (zuchtend) ik ben niet oud, genoeg tijd om te trouwen.
Dan loop ik naar mijn kamer en kleed me om. Ik verricht dan de laatste gebeden en ga liggen. Mijn gedachten gaan naar Rafael. Hij is echt.... Anders. Diep vanbinnen weet ik dat ik beter kan ophouden met waarmee ik nu bezig ben. Hij is met dat blonde meisje. Het gaat toch nooit wat worden en dat moet ik accepteren. Voordat hij mijn hart breekt.
Wat ook zal gebeuren en niet alleen maar 1 keer...
