In Love With Who?!

Deel 32

De ouders van Hamza blijven nog, maar ik heb stage. Daarom neem ik afscheid van hun en loop naar buiten. Hamza rent me achterna.

Hamza : als je wilt, hijaabi, kan ik je brengen?

Nog voordat ik antwoord kan geven stormen mijn buurjongens hun huis uit.

Mourad : weyeww a sahbi, heb je haar buiten weggejaagd, classe!!
Walid : ocharme, hijaabi, ik zei nog tegen hem, haar ni vragen, je gaat afzien!
Salahedinne : ma eerlijk, van alle jongens die jou hebben gevraagd is Hamza echt een woeshoem!
Mohcine : ni overdrijven, stel ze heeft ja gezegd, zo maken we Hamza niet erg aantrekkelijk en hij maakt al zo weinig kans.

Ik moet lachen om wat ze zeggen en vooral hun gezelschap. Mijn buurjongens zijn altijd af!!! Mensen vragen me vaak waarom ik met jongens omga, ze denken gelijk ik ben hoer of schijnheilig, maar ik ben gewoon beleefd en geef echt om de apen.

Hamza: EWAA IS PECH DANNN!! ZE HEEFT AL JA GEZEGDDDD

Ik lach me kapot om Hamza. Zo schreeuwen op een expres manier kan alleen hij grappig overbrengen. Ik zeg dat ik echt moet gaan en dat niemand me hoeft te brengen. Mijn auto doet het nog en daarom rijd ik snel weg. Onderweg gaat alles rustig, weet je... Tot er precies iets botst tegen mijn auto. Omgg, ik heb toch niemand aangereden???? Ik stap in paniek uit en kijk naar een vogel. Ik heb een vogel vermoord!!!! Wat nu?? Ik voel me echt crimineel nu. Gewoon doorrijden en vluchtmisdrijf plegen? Pff, dat ik zo laag ben gezonken. Ik stap mijn auto terug in en rijd naar het ziekenhuis. Ik word verwacht bij spoedafdeling bij de dokter. Hij legt zoals altijd alles eerst uit en dat ik hem altijd eerst moet waarschuwen zodat hij weet of ik het goed doe. Ik knik en al snel komen er mensen naar binnen.

Na mijn stage loop ik naar buiten waar ik mijn auto heb geparkeerd. In de verte zie ik Sabrina. Ze ziet me en komt al op me af. Ze geeft me de gebruikelijk kusjes.

Sabrina : mag ik je iets vragen?
Fatima : altijd.
Sabrina : wat is er met Rafael? Hij is de laatste tijd zo....
Fatima: ik ehmm.. Hij vroeg me ten huwelijk.
Sabrina : OMGGGH DAT IS GEWELDIG!!!
Fatima : ik zei nee...
Sabrina : oh.. Nu begrijp ik zijn gedrag. Maar ik dacht dat je hem leuk vond.
Fatima : vind ik ook, maar het heeft geen zin...
Sabrina : je bedoelt qua cultuur?
Fatima : jaa
Sabrina : ik begrijp het, ook al vind ik het spijtig.
Fatima : maar ik ga wel trouwen!

Ik leg haar alles uit, ook mijn complexe gevoelens voor Hamza en Rafael. Ze is blij voor me en ik ben blij dat ik haar heb. Met haar voelt het alsof iemand aan mijn kant staat alsof ik begrepen word.

Sabrina : ik zie iedereen zo trouwen, vooral als ik op Facebook ben dan gelijk is iedereen getrouwd of verloofd en dan heb je zo mij...
Fatima : hahaha meskiennaa, ma geloof me, het komt goed! En als je toch zo wanhopig bent, mijn broer is er nog.
Sabrina : hahahaa, stel je voor.

Maar iets aan haar manier van zeggen doet me vermoeden dat iets tussen hen wel mogelijk zou kunnen zijn.