In Love With Who?!

Deel 18

Dan begint hij te praten...

Salim moet lachen en Hamza ook.

Hamza: ik ben zo blij dat ik eindelijk gewonnen heb! Geef me die vijftig cent, eh mattiee

Salim: ja komt omdat we dat eigenlijk goed geacteert hebben.

Hamza: jaa, daar heb je een punt in, maar toch, ze geloofde het echt!

Fatima: woow, wat is er aan de hand. (nog steeds met bonkend hart)

Hamza: we hebben gewed of je zou geloven dat ik je leuk vind.

Salim: ja ik ga je even die vijftig cent geven!

Salim loop naar zijn portemonee en doet alsof hij aan het zoeken is.

Fatima: echt, jullie moeten echt ophouden met over mij te wedden!

Majda: maar jij bent zo makkelijk om in de maling te nemen!

Met draaiende ogen loop ik naar mijn kamer. Ik doe die op slot en ga liggen. Rafael... spijtig dat hij volgend jaar er ook niet gaat zijn! Hij was maar één jaar student. Maar wie weet wat er volgend jaar allemaal gebeurt. Misschien kom ik iemand anders tegen. Iemand die mijn ouders wel goed gaan keuren. Wie weet...

Omdat we dit jaar naar Marokko gaan, sta ik de volgende ochtend vroeg op. We gaan met de auto naar Marokko en alle spullen moeten de auto in. Dat betekent dat ik met mijn moeder heel veel koffie en lekkers moet gaan opbergen om het naar Marokko te brengen. Ook al die kleren die we cadeau gaan doen. Zuchtend ga ik weer zitten en kijk ik naar de rommel in de kamer van mijn ouders. Mijn moeder is druk bezig met haar kleren in de koffers te doen.

Yemma: heb jij jou spullen al in de koffers gedaan? En Salims spullen?

Fatima: mijn spullen heb ik al gedaan, maar Salim doet lekker zijn eigen spullen!

Yemma: me3lish (niet erg) ik doe het wel voor hem.

Met grote ogen kijk ik naar mijn moeder. Dat doet ze nu altijd. Alsof Salim een kleuter is!! Hij is al 27! Tijd om te trouwen ja!! En mijn broer is niet eens lelijk, gewoon te lui om aardig te zijn tegen meisjes. Pff, kun je toch niet geloven hé? Als al onze kleren in de auto zitten, komen de lekkers en de cadeau's. Ik hoor mijn moeder zuchten dat er weinig plaats is in de auto. Dan komt ze met een belachelijke voorstel.

Yemma: weet je wat, we pakken de tweede auto mee! Jij en Salim wisselen dan om de beurt om te rijden en dan hebben we dubbel zoveel plaats voor de spullen.

Fatima: serieus Yemma?? Wat vindt baba daarvan?

Baba: isgoed, eh benti, isgoed, vindt helemaal goed!

Mijn vader vindt letterlijk alles goed dat mijn moeder voorstelt. Na alles te hebben opgeborgen, doen we de koeling in onze auto en de andere koeling pakt mijn vader. Al het eten voor onderweg zit al mooi daarin opgeborgen. Ik en Salim gaan naar mijn auto en Majda en mijn ouders zullen later vertrekken.

Salim: jij rijdt eerst! Tot Frankrijk, dan doe ik de helft van Frankrijk, dan rijd jij weer tot Spanje en ik dan van Spanje tot Motril, the place to be.

Fatima: waarom moet ik zoveel rijden??

Salim: stel je niet aan, kleuter! Ga rijden!

Ik neem plaats aan het stuur nadat ik gedag heb gezegd en dat met Salim vertrek ik. De gps is al helemaal goed gedaan en Salim vindt het nodig om een muziekje op te zetten. Hij is druk aan het chatten op zijn gsm terwijl hij ondertussen aan het dansen is. Ik kan nu al niet wachten tot we in Marokko aankomen!