In weinig woorden kan ik dit verhaal beschrijven als: Wat als niemand de liefde van je leven accepteert?
Ik vertel in dit verhaal over een 22-jarige meid Fatima die nog niet getrouwd is en nooit verliefd is geworden. Dan komt ze een jongen tegen die...
De eerste mensen die aanwezig moeten zijn bij zo'n belangrijke evenement zijn: Sabrina en Wafaa. Buiten mijn ouders enzo, maar zij zijn wel logisch hé! En Hamza ook. Hahah, stel je voor dat ik hem vergeten was! Als ik vandaag opsta, zie ik Wafaa die bij mij is komen slapen op de grond. Ze zit de hele tijd op haar gsm. Met een geirriteerde blik zit ze te typen. Er is toch niks aan de hand?
Fatima: goedemorgen, gaat het wel?
Wafaa: het is Ilyas, nu hij weet over ons kind doet hij erg moeilijk, maar ik ga hem mijn kind echt niet toevertrouwen, vooral niet met die hoeren om zich heen!
Fatima: oeii, maar ja, is ook zijn eigen schuld!
Wafaa: maar let maar niet op mij, vandaag is jouw dag!!
Ze komt op me af en begint me te kietelen, want ze weet dat ik dat haattt!!!
Wafaa: Is Sabrina er nog niet?
Fatima: *geeuw* Nee, ze komt veel later pas, want ze moet nog werken.
Ik sta op en maak mijn bed op. Voor mijn verloving heb ik geen ziana niks. Alleen Wafaa die zin heeft om me op te maken. Waar ik best blij mee ben, want ze is er goed in. Nadat ik heb gebeden (het is kapot laat!! Waarom hebben ze mij niet wakker gemaakt?) na het gebed dus loop ik terug naar mijn kamer waar Wafaa al haar spullen al klaar heeft gezet. Hele make-up set daarzo.
Wafaa: er klaar voor?
Fatima: pff, wel vervelend dat ik zo opgemaakt naar de zaal moet rijden, was daar maar een plaats om je op te maken...
Wafaa: ja ..jammer hé!
Ik ga op de stoel voor Wafaa zitten en Wafaa begint haar werk te doen. Eerst reinigt ze mijn gezicht en maakt ze het proper. Dan maakt ze me op. Mijn ogen zijn donker gemaakt en ik ben direct tevreden!!! Ik hou van donker omdat mijn ogen dan opvallen. Mijn blauwe ogen waar Rafael dol op is. Hij zei het me ooit.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Terwijl Wafaa bezig is, komt Salim mijn kamer binnen.
Salim: goed zo Wafaa!!! Haar goed omtoveren tot een prinsess!! Laat Hamza niet voor schut staan!!
Fatima: ezel, ga toch weg!! Hamza voelt zich juist vereerd!!
Salim: als je dat denkt.
Fatima: loop toch weg!! Wat doe je hier zelfs?? Moet je niet in de zaal zijn?? of bij Hamza??
Salim: ik was net bij Hamza, ik ga zo naar de zaal. Alzz, ik laat jullie alleen, ook al weet ik dat ik een vergissing bega.
Als Salim weg is, ben ik blij. Soms kan die kleuter je echt zo irriteren. Als Wafaa klaar is, sta ik op. Pak mijn kleedje op die ik heb gekregen van Hamza om te dragen en doe die aan. Omdat ik niet van dat belachelijk soort ben die hoofddoek uitdoet als ze gaan verloven, doe ik die wel aan. Na mijn hele metamorfose, lopen we naar de auto.
Wafaa: je ziet er echt prachtig uit!!!
Ik bedank haar. Maar ze is niet de enige die dat tegen me zegt. Tijdens het wisselen van de ringen, merk ik dat Hamza zijn ogen niet van mij afhoudt. Daardoor moet ik telkens blozen, maar voel me zo geweldig!! Hamza komt dichterbij (alsof hij me niet kan horen door de muziek)
