In Love With Who?!

Deel 38

Rafael kijkt me lachend aan. Wat is er zo grappig?? Nee ff, dit is niet het plan? Wat heeft Majda tegen hem gezegd??

Fatima: ehmm... (moeilijk om serieus te blijven doordat hij lacht moet ik ook lachen) mijn zusje is haar bio vergeten.

Majda: stop met die act, je bent niet geloofwaardig, hij heeft ons in de pauze gezien.

Met een rood hoofd begint rafael zich kapot te lachen. Ook ik word rood, maar dan van schaamte.

Rafael: wat een goed plan!! Stap één; zorg dat iedereen ons ziet.

Fatima: niemand zag ons!! Het was onopvallend bedoeld.

Rafael: we kunnen beter buiten praten. Oké, leerlingen!! Degene die de oefeningen niet hebben gemaakt, maak ze, de anderen verbeteren ze al vast!! Verbetersleutels liggen op mijn tafel!!

Dan lopen we de klas uit. Buiten in de gang is het stil. Tot Rafael weer begint te lachen.

Rafael: maar eerlijk, nog nooit heb ik zo'n domme plan meegemaakt.

Fatima: jaa, ik eh.. ben blijkbaar lachwekkend.

Rafael: maar waarom??

Fatima: omdat ik humor bezit.

Rafael: nee niet dat, waarom die plan?

Fatima: ik eh.. wilde je gewoon weer zien en spreken.

Rafael: over laatst?

Fatima: jaa...

Rafael: je moet echt niet denken dat ik ga trouwen, ik heb het ook eerlijk aan mijn moeder opgebiecht, voordat ze hele trouwfeest ging plannen.

Fatima: weet je moeder wel dat je bent bekeerd?

Rafael: nee.. het is een taboe om erover te praten, vooral nu Sabrina het hoofdonderwerp van verraad in onze familie is.

Fatima: oh, dat is kei erg.

Rafael: maar zij vindt het niet zo erg, ze is zo dankbaar voor jou.

Fatima: oh, dat is lief! Ik ben ook dankbaar voor jullie.

Iets te laat besef ik wat ik heb gezegd. Met een rood hoofd kijk ik naar de grond in de hoop dat hij mijn rood hoofd niet ziet. Ik haat het als ik rood word! Normale mensen zijn dan schattig of mooi, ik lijk wel een afgeslachte olifant.

Rafael: maar jij gaat wel trouwen...

Fatima: ja ehm.. het is ook gewoon beter zo, Hamza is een Marokkaan en zijn moeder is geweldig! We maken echt kans om een gelukkig gezin te vormen en ons huwelijk heeft een grote kans om te slagen.

Rafael: ja, maar hou je ook van hem?

Fatima: natuurlijk!!

Rafael: op de manier als je doet voor mij?

Ik ben stil als hij die vraag stelt. Waarom altijd die stomme vragen. Omdat ik besef dat ik iets te lang heb gezwegen, haal ik mijn schouders op.

Fatima: hangt er van af, wat voel ik voor je?

Rafael: waarom vertel jij het me niet?

Fatima: omdat ik geen idee heb... ik hou van Hamza omwille van Allah! En ook van jou, maar ik ehm.. (pff wat is dit moeilijk! Maar ik ben toch hiervoor gekomen?)

Rafael: wat voel je voor me, Fatima?

Ik kijk hem voor het eerst in ons gesprek recht aan. Een zucht ontsnapt mijn mond.

Fatima: wat voel jij voor mij?

Deze keer is het stil, maar niet door mij. Als Rafael zijn mond open doet, kijk ik hem hoopvol aan. Rafael haalt zijn schouders op. Alsof hij de normaalste ding ter wereld gaat zeggen.

Fatima: dus? Wat voel je voor me?

Rafael: niks, ik voel gewoon niks voor je.