Terug in Belgie:
Vandaag is de trouw van Wafaa en zijn we al een week in Belgie. Eigenlijk moet ik toegeven dat ik veel getwijfeld heb. Vooral omdat ik niet wist of ik wel echt zou gaan. Maar nu is het zo ver, heb ik mijn woord gegeven en kijk ik naar mezelf in de spiegel. Ik heb voor een lichblauwe takshita gekozen. Is het wel mooi??
Mijn haren bind ik snel vast, doe ze in een knotje en dan doe ik mijn hoofddoek deftig. Vandaag is het zo ver. Wafaa en Ilyas gaan trouwen. Ik heb Sabrina meegevraagd als gast. Geen idee of het mag van Wafaa, maar ik waag het erop. En daarbij, Wafaa gaat zich de hele staan op te maken, dus moet ik toch iemand hebben om mee te praten. Sabrina heeft ook een takshita van mijn gekregen en ik moet je eerlijk zeggen dat ze er goeddd in staat!!
Samen lopen we naar mijn auto.
Sabrina: weet je waar dat is?
Fatiima: maar natuurlijk, kom op, we gaan heus niet verdwalen ofzo!
Een paar uur later:
Fatima: omggg waar zijn we??
Sabrina:geen idee, ik dacht dat jij dat wist!
Fatima: nee, gps ging opeens kapot!
Nu is het tijd voor paniek. Met grote ogen kijken we elkaar aan en dan beginnen we ons kapot te lachen.
Fatima: ahahah omgg, we zijn echt de raarste mensen ooit!! Maar ff... hoe gaan we terug?
Sabrina: ahahha geen idee, maar we hebben sws een probleem!
Ik heb dan opeens zo'n goed idee. Op mijn gsm bel ik Salim, maar die moet weer eens niet opnemen!!
Fatima: oké, mijn domme broer neemt niet op! We gaan als junkies door het leven moeten gaan. Al een geluk dat we ten minste nog stijl hebben.
Sabrina: haha ja, maar ik kan beter Rafael bellen.
Bij die naam begin ik het warm te krijgen en gaat mijn hart sneller kloppen. Wat is er toch mis met mij??
Fatima: neee!! Niet hij.. straks denkt hij dat we dom zijn ofzo
Sabrina: wel, heb jij een betere plan?
Fatima: oké, goed idee, bel Rafael maar.
De telefoon gaat over en ik hou mijn adem in. Rafael neemt slaperig op. Geen idee waarom, maar ik heb mannen die net wakker worden altijd al aantrekkelijk gevonden. Sabrina legt alles uit en Rafael zegt in welke straat we zijn. Ik stap uit en kijk om me heen naar een bordje en als ik het zie, loop ik terug naar Sabrina.
Fatima: Straat Verwijslaan.
Sabrina geeft dat door en dan hangen ze beide op. Niet vijf minuten later zien we Rafael. Hij heeft mooie baardje en weer kan ik mijn ogen niet van hem afhouden. Waarom is hij single??? Niet dat ik wil dat hij bezet is, maar zo'n knappe persoon met zoveel Nour-uitstraling.. kom op, iemand als hem mag niet single zijn!!
Rafael: Waar moeten jullie naartoe?
Fatima: *Geef hem het adres van de zaal*
Rafael: hmm, ik ken die buurt, ik stel voor dat ik ernaar toe rijd en jullie achter me aan. ça va?
Fatima&Sabrina: isgoed!
We volgen Rafael en al snel is alles goed gekomen. Sabrina loopt gelijk de zaal in en ergens heb ik door dat ze dat expres doet voor mij en Rafael.
Fatima: nog bedankt hé!
Rafael: geen probleem... (rare stilte)
Fatima: dus je wou me de vorige keer iets zeggen? (hoopvol)
Rafael: oh ja dat.. laat maar, vergeet gewoon!
Fatima: oh oke (teleurgesteld)
Ik wil naar de zaal stappen tot ik Rafael mijn naam hoor roepen. Half draai ik me om. Nog steeds met dat stomme hoop!!
Rafael: Veel plezier hé!
Fatima: ... dankje (heel zacht)
Dan loop ik naar binnen en voel ik me ellendig. Ergens had ik hoop, maar hoop voor wat? Oh, waarom heb ik toch zo'n raar gevoel?? Is dit hoe het voelt om afgewezen te worden??
Rafael:
Ik kon het niet. Ik kon het gewoon niet zeggen. Man, wat ben ik lafaard!!! Ergens verdien ik zo'n knappe vrouw niet!! Maar waarom kon ik het niet? Of wacht ik gewoon het juiste moment af?
JE LEEST
In Love With Who?!
RomanceIn weinig woorden kan ik dit verhaal beschrijven als: Wat als niemand de liefde van je leven accepteert? Ik vertel in dit verhaal over een 22-jarige meid Fatima die nog niet getrouwd is en nooit verliefd is geworden. Dan komt ze een jongen tegen die...