In Love With Who?!

Deel 48

Ik heb allang opgegeven wat er mis zou zijn met Rafael, maar hij antwoordt niet, hij doet niks. Dus eigen schuld als ik niet met hem trouw!!! Mijn examens zijn gedaan, maar wat het ergste is, is dat Salim het huis heeft verlaten. Hij wou zogezegd eens volwassen en verstandig zijn. Kun je echt geloven dat Salim dat zei?? Want geloof me, hij zei het echt! Dus als hij denkt dat hij ooit in zijn leven verstandig kan zijn... dan wens ik hem nog veel succes. Maar hem gesproken heb ik niet. Ik mis die domme aap. Omdat het kerstvakantie is en zoals gewoonlijk ik niks te doen heb, besluit ik me maar wat te vervelen op facebook. 

Tevergeefs want ik moet denken aan Rafael. Het was de bedoeling dat Rafael morgen komt, maar nu betwijfel ik wel of hij ooit gaat komen! En als er iemand komt en het is Rafael niet... wat moet ik hem dan zeggen?? Als de bel gaat, sta ik op en doe de deur open. Het is mijn vader die me opgewekt aankijkt. Nadat Salim is verhuisd, is hij zeg maar een stuk gelukkiger.

Fatima: waarom die grijns?

Baba: oh, dat zul je straks wel horen.

Nu klinkt mijn pa erg mysterieus hé? Wel dus niet, want ik weet direct waar zijn gedachten naar gaan.

Fatima: er gaat iemand om mijn hand vragen!!!

Baba: ja ahah rustig rustig, ze komen morgen, je weet dan wat je allemaal te wachten staat!

Ik heb of te wel twee opties: 1) Rafael is te laat en een ander is hem voor.                                                                                                                        2) Rafael komt morgen mijn hand vragen.

Ik weet eigenlijk niet eens of ik nu wel met hem wil trouwen. Ik bedoel, toen ik hem nodig had, had hij het zogezegd druk. De volgende ochtend gebeurt zoals elke ochtend. Het begint zelfs een vaste routine te worden dat mensen me vragen. De hele ochtend probeer ik Salim te bereiken, want ik wil hem erbij hebben, maar hij neemt maar niet op. Wat zal er toch aan de hand zijn? Ik maak me nu wel echt zorgen! Maar als de gasten er zijn, is het veel te laat en moet ik het deze keer redden zonder Salim. Als ik de deur open, zie ik ouders die ik niet ken. Dan ... Mo? De vriend van Rafael toch? Als ik Rafael met een bigsmile zie, moet ik automatisch glimlachen. Hij heeft bloemen in zijn handen.

Fatima: je weet toch wel dat onze traditie is om met suiker naar iemand te komen?

Rafael: ja, maar suiker was op :p 

Ik schud lachend mijn hoofd en neem de bloemen aan. Als mijn vader Rafael ziet, ziet hij direct dat hij vorig jaar les met me had. Mijn vader geeft me een wantrouwige blik, maar zegt niks. Hij kan het goed vinden met de vader van Mo. Dan begint mijn vader in het berbers te praten met Rafael. Niet-begrijpend kijkt hij mijn kant op en gegeneerd kijk ik naar de grond. Wat vreselijk dit! Dan hoor ik iets wat me naar Rafael doet kijken. Niet geloven dat hij...