Kapı önünde beklerken yan komşumuz Nesibe Teyze pencereden sofra silkelerken bizi gördü ve gülerek;
"Hayrola böyle analıkızlı nereye gidiyorsunuz?" diye sordu.
Cemile anam kısa bir bakış atıp tek kaşını kaldırdı ve
"Tabii ki damadımı bekliyoruz, birazdan ...sı ile bizi almaya gelecek" diye cevap verdi.
Allah'ım bu kadına gülmemek işten bile değil. Hayır, sırf övünmek için, iki lafın arasına arabanın markasını bile sığdırmıştı ya, pes doğrusu.
Nesibe Teyze;
"Güle güle gidin selam söyleyin" deyip içeri geçti.
Beklemeye devam ediyorduk. Artık ellerimin üşüdüğünü hissediyordum. Cemile anamın da üşüdüğü her halinden belliydi ama sesi çıkmıyordu.
Nede olsa bekleten ....sı ile gelecek olan öğretmen damadıydı.
Bu sırada önümüzden mahallenin delikanlılarından biri elinde tespih sallayarak geçiyordu. Dışarıdaki dondurucu soğuğa rağmen, yazlık bir gömlek vardı üzerinde. Gömleğin düğmeleri yarıya kadar açıktı.
O iğrenç göğüs kıllarını göstermeyi marifet sananlardandı. Boynunda altın zincir omuzlarında giyilmemiş ceket ile kabadayılara özendiği her halinden belli oluyordu.
Kirli sakalları, aşırı jöle yemiş parlak saçları ve o kabadayılara özgü paytak yürüyüşü ile önümüzden ağır ağır geçiyordu. Birden bana bakıp durdu. Elindeki tespihi sallamaya devam ederek;
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Görücü Usulü Aşk
Tâm linhÇocukluğumda öğrendim ben. Doğan güneşin batmaya mahkum olduğunu ve her yazın sonunda çetin bir kışın beklediğini... Güller bin bir hevesle açsa da nihayetinde kuruduğunu ve gecelerin soğukluğunu... Çocukluğumda öğrendim ben ölümün o soğuk yüzünü. A...
