Aslında şimdi ne olduğunu çok iyi anlamıştım ama anlamamazlıktan gelip "Hayırdır ne oldu?" diye sordum.
"Daha ne olsun kız, Saadet Hanım'ın oğlu seni beğenmiş bugün seni istemeye geliyorlar" diye cevap verdi.
Ufak bir şaşkınlıktan sonra "İstemeye mi geliyorlar? Benim beğenip beğenmediğimi sormadılar mı yani" diye sordum.
Cemile anam yine suratına o sert üslubunu takınıp, "Sordular beğendi dedim" diye cevap verdi. Bu cevap karşısında susmayı tercih ettim. Hem haklıydı. Bana sorsa da aynı cevabı verirdim. Ama sırf ondan kurtulmak adına...
Birden kolumdan tutup beni odanın ortasına doğru iteledi. "Hadi kalk şimdi hazırlan. Sevinmen lazım birbirimizden kurtuluyoruz sonunda" dedi.
Oturduğum yerden savrulup bir iki adım sendeledikten sonra düşmeden durabildim. Dönüp kindar bir şekilde bir bakış fırlatıp hızla odadan dışarı çıktım.
Odama geçip kapıyı kapadım. Pencerenin önünde durup dışarıya baktım. İçimin çok acıdığını hissettim. Gözlerimden sicim gibi yaşlar dökülüyordu.
Arada elimin tersiyle siliyordum ama akmaya devam ediyordu mani olamıyordum. Annem geldi birden aklıma. O hayatta olsa böyle olur muydu hiç.
O sıcacık elleri saçlarımda dolaşıp huzur vermez miydi gönlüme. O dünyanın en güzel sesiyle teselli etmez miydi beni.
O hayatta olsaydı bunların hiçbiri olur muydu hem. Hiç müsaade eder miydi Nazlı kızını üzmelerine. Ama yok işte yok.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Görücü Usulü Aşk
SpiritualÇocukluğumda öğrendim ben. Doğan güneşin batmaya mahkum olduğunu ve her yazın sonunda çetin bir kışın beklediğini... Güller bin bir hevesle açsa da nihayetinde kuruduğunu ve gecelerin soğukluğunu... Çocukluğumda öğrendim ben ölümün o soğuk yüzünü. A...
