Kod Adı:KILIÇ

3.Bölüm

Ali seri adımlarla binaya girerken tekrar kolundaki saate baktı.Cebinden çıkardığı kimliği bir kez de sivil korumaya gösterip;kartını turnike kartvizitine göstererek geçti.Asönsöre binip katı tuşladı.

Boş asönsörün sarı ışıkları altında kollarını bağlarken yığılma etkisi yapan yarasını hatırladı...Serap!Melek ona Serap'ı hatırlatmıştı.Yardım etmekten noksan mıydı? Kendisini 'gaddar' diye nitelendirdi bu kez bilinmez ruh hali.Kaybolmuş yıllarını bulunmayacak derinlere hapsetmişti.Sahte kimliklere sığınmış,kurşunlarla talim olan bir adam kimi tutabilirdi yanında.Garantisi olmayan hayatına kimi ortak edip de kötülük ederdi.Kimseyi,kendi anne babası olsa dahi!Peki ya Serap!Henüz Almanya uçağına bindiğini,yaklaşık 2 haftadır Trabzon'da olduğunu en önemlisi tedavi sürecinin cevap vermediğini biliyordu.Gözlerini kapadı istemsiz ineceği katın yaklaştığını bile bile...Gözlerini kapadığında beliren gülen bir çift mavi göz yüreğini dağladı.Çünkü kadını nasıl ve ne derece harap ettiğini ölçemediği sorgulu suallerle yiyip bitirdi kendini...

   Tıkladığı kapının  ardındaki ses "Gir!"dediğinde önce yakalarını düzeltti sonra kapıyı açtı.Geniş odanın koyu renk duvar kağıtları odayı karanlık gösterdiğinde içerideki bütün aydınlatmalar açıktı.

"Gel evlat,geç otur!"dedi ağarmış saçlı adam.Daha sonrasında nizamla dizilmiş dosyaların bulunduğu ufak toplantı masasının başköşesine geçti.Vedat Bey göz ucuyla dosyaya bakarken siyah suni deri sandalyeyi çekip oturdu.

  Ali'nin daha oturmasını beklemeden oturduğu yerden önündeki iki dosyaya uzandı.

"Necmi İşli."dedi presbit gözlerine yakın gözlüklerini taktıktan sonra.Ali ise pür dikkat adamı dinliyordu.

"Diğer adıyla ise Otçu Necmi.Teşkilatın aldığı son istihbaratlara göre örgütün gençlik yapılanmasına destek veriyor.Doğum yeri,Batman.Bütün bunlardan daha önemlisi var..."dedi düşünceli gözlerini gözlüklerinden kurtararak.Düşünceliydi evet,hainin adının;doğum yerinin;cisminin ne önemi vardı?Hain,haindi!Yaşadığı yerin bin bir külfet,zahmet ve oluk oluk kan ile kazanıldığı zihniyetini taşımadan yolsuz,çirkin,kötü olan ne varsa yapıyordu.İhanet ediyordu!

Doğduğu,doyduğu,üzerine bastığı toprağın hakkı vardı insanın üzerinde...

  Vedat Bey  üzerinde birkaç kare fotoğraf olan kağıdı Ali'ye doğru uzattı.

"Şimon Goldenberg,bu adamı daha önce gördün mü veyahut adını duydun mu?"Vedat Bey bunu biraz ümitsiz sorsa da,olabirlik payına güvenmişti.Amerika'da bulunduğu ortamda görmüş olabileceğini düşünerek sormuştu,ne de olsa CIA ve MOSSAD'ın birçok ortak amacı ve çıkarı vardı.

"Hayır başkanım."dedi dikkatle karelere bakarken.

"Gerçek adı olmadığını düşünüyorum,yeşil pasaporttan bile daha etkili bir pasaportu var.MOSSAD ajanı.2008 Aktütün Karakol Baskını'nda ise bizzat bulunduğu teyit edildi.Şimdi ise Otçu Necmi ile uzantı PYD'yi-PKK'nın Suriye uzantısı- doyuruyorlar."

Yıl 2011.O günün Suriye'sinde büyük bir iç savaşın ayak sesleri vardı.Diğer gruplar henüz sahneye çıkmasa da Esad'a bağlı Suriye Ordusu ile muhalif güçler arasında silahlar çoktan ateşlenmişti bile.

"Anlıyorum efendim."dedi durumun vehametini tekrar görüp ruhu sıkıntılı kıyılara çekilirken.

"Anlamaktan da öte bunlar evlat.Libya'da Kaddafi'nin çemberi daralıyor,Irak fokur fokur kaynıyor.Bizim asıl meselemiz ise Şimon Goldenberg şuan ülkemizde ve tabi bunda da Necmi'nin parmağı var."

  Düşünceyle diğer kağıt yığınını eline aldı.

"Necmi,zengin herif.Uyuşturucu başta olmak üzere,silah ticareti,sigara kaçakçılığı bütün bunlarla ilgileniyor.Tabi yalnız değil!Amca oğlu Veli İşli ile yürütüyorlar bu düzenbazlıklarını."