Kod Adı:KILIÇ

36.Bölüm

Eylül,2015
    Gözlerini ilk araladığında daha gün aymamıştı.Dertop yatıyordu büsbütün.Yağız'a zeval gelmesinden korkan taraflarının eseri olmalıydı bu.Kalkıp kendi yatağına gitmeyi düşündü.Adamın parmakları bileğine kenetliydi halen.Elini çekip kurtarmak varsa da uzunca süreden sonra huzurun uyuşukluğunda kaldı her yanı.Ne kadar diretse de yüreğindeki tatlı sevinciyle tekrar uykuya daldı Melek.

Diğer uyanışında aydınlanmıştı gün.O huzurdan eser yoktu.İçinde tuhaf bir ukde sıçrayarak kalktı uykusundan.Direkt saate baktı.Tedirgindi her yanı.Aynı yatakta görülmekten çekindi.

O an ,çekiniyorsam niye buradayım diye sorgulamaya düştü peşi sıra...

Bunun üzerine hemen kalktı yataktan.Usul yavaş çıktı odadan.Yüzünü yıkadı önce.Mutfağa gitti direkt.Kahvaltı hazırlamaktı niyeti.Çayı koyarken irkilerek Cennet Hanım'ın sesini işitti.Hiddetini örtbas etmeye çalışsa da pek başarılı sayılmazdı.Balkondaydı kadın.Kapıyı da kapatmışken kulak verdi Melek.

"Sana mı soracaktık?Kusura bakmayın aman!"

   Anlam veremezken demliği ocağa bıraktı Melek.

"Bana bak bana!"

   Hareketlerini hızlandırdı Melek,daha fazla kulak misafiri olmak istemedi.Biran önce çıkmak istedi mutfaktan.

"Yeter da!Tükettin hepimizi.Açtırma benim ağzımı!Çarşıyı pazarı karıştırma!"

   Serap!

Melek durgunlaştı o an.Uğuştu orada.Yutkundu sessizce.

"Seninle konuşmak da istemiyor,seni görmek de istemiyor.Avukatın verdiği kağıtları imzala da bitsin artık.Kızım Allah aşkına,bu yaptığın ne oluyor senin?"

Emin oldu Melek.Serap ve boşanmaya yanaşmamasındandı mevzu.Balkon kapısına usulca yanaşıverdi Melek.

"Az bir gurur!"dedi Cennet Hanım yüzüne telefonu kapatmış kadına hitaben.Alamadı kadın hızını.Balkon kapısını açtığında Melek ile karşılaştı.İkisi de şaşırdı o anda.

Melek üstüne yapışmış o ağır hissin altında ezilmek üzereyken kadın hepten Melek'in derdindeydi.

İncinmemeliydi Melek.

"Günaydın yavrum."dedi az önceki hiddetli tasvirinin aksine güleryüzlü.

"Günaydın."dedi Melek.Gülümsedi bozuntuya vermeden.

"Ne diye kalktın bu saatte kızım?Git yat; daha saat kaç?"

Ki kendisini de densiz Serap uyandırmıştı.

"Uykum kaçtı."deyip kestirip attı Melek.Ardından dönüp işine baktı.Yüreği pır pırdı o anlarda.Bir yanlışa düşmüşlüğün hezimeti vardı her yanında...

Yanlış mıydı?

Kahvaltıdan önce Önder geldi.Odaya kapanıp bir müddet konuştular Yağız ile.Sonra hep birlikte kahvaltı ettiler.Saati gelen ilaçlarını Cennet Hanım götürdü oğluna.Elindeki ufak tepsiyi komidinin üzerine bırakıp oğlunun yatağa yerleşmesine yardımcı oldu.Ardından hemen yatak odası kapısını araladı.İlişti yatağın ucuna.

"Serap aradı."dedi oğluna bakarak.

     Cevap vermedi Yağız yalnızca ofladı.