Kod Adı:KILIÇ

15.Bölüm

     Küskünlüğüm hiçbir surette sana çıkmayan yollarıma ...

Nisan,2015

      Kapıyı açtığında gördüğü suret onu pek fena korkuttu.Sanki çocukluktan kalma kabuslarından fırlamış bir hayalet gibi!Saçları gelişi güzel arkaya taranmış,siyah bir tişört üzerine siyah kanvas ceket giyinmiş eli ayağı bir hayli düzgün bir hayalet!Onu yıllardır kendisine tutsak eden bir hayalet..Tükenip kaldı bir nefes boğazında . Kördüğüm oldu kaldı oracıkta..Bir mide bulantısı,bir kalp migreni olup çarptı tüm bünyesini ...
Telaşı galipti.Haricindekiler boynu bükük,yetim , öksüz...
   Bir acıdır ki gezip durdu her yanında ..Kaçtı saat tam olarak?Telaştan unuttu durdu zamanı ,sekize gelmiş miydi ,Beril uyanmış mıydı?Yakalanma ihtimali yüzde kaçtı?

"Ne işin var burada?"

   Azarladı sessizce.Panikle!Bunca yılın koca düşmanlığı ile...

"Cevap vermedin aramalarıma .Konuşmak istediğimi söyledim."

   Ardına baktı bir kez endişelice ve dış kapıyı kapattı ivedi.

"Demek ki ben istemedim konuşmak .Bunu anlamanın neresi zor?"

  Endişeliydi her yanı.Nasıl çıkacaktı bu işin içinden..?

   Siniri bozuk bir gülümsemeyle karşısında ki adam dişlerini sıktı.
"Hiç hesaba katmadın değil mi ögreneceğimi?Bu günahı ne kadar saklayacağını düşündün Melek?!"

   Gittikçe çirkinleşecekti konuşmaları Melek bunu hissetmişti.Kendisine artık düşman gözüyle bakan bir çift göze hitaben
"Tamam."dedi.
"Konuşalım ama burada değil."

     Apartman önünde kocası ölmüş dul bir kadının kiminle konuştuğunu merak edip dedikodu yapabilecek komşuları olabilirdi pek tabi.Beril,bir bahaneyle es kaza dışarı çıkabilirdi.Oracıkta açıklaması zor hallere düşebilirdi.

    Bunun üzerine acelece arabasını gösterdi Ali.
    Arabası da değişmişti.Her şeyi gelişi güzel değişiyordu bu adamın ,saçı sakalı,arabası hatta karısı ...Yaslı bir sürgünle ilerledi Melek.Hiçbir sıkıntıya düşmemiş gibi her seferinde karşısına dimdik çıkan bu adamın o günden beri gördüğü acımasız yüzüne karşılık acıdı her yanı.Arabanın ön kapısına uzanan eli titredi durdu tüm tereddütleriyle.Hem de bu sefer Ali kibarlık edip ne kapısını açmış ne de arabaya binmesini beklemişti.Ve işte o an o adama Yağız demek geldi içinden ...Hiç tanımadığı bilmediği bir adama seslenir gibi...
   Kapıyı kapattığı an çalıştı araba.Rahatsizca oturduğu yer ,çocuk sahibi olduğu adamın yanı olamayacak kadar eğretiydi.Arabanın kokusu tanıdıktı sahibinden ötürü.Göz gezdirmek istemeden yanındaki pencereye çevirdi başını hemen.Elindeki telefonu sıktı durdu..Kalbi ezildi,durdu.Ait olmadığı bir yerdeydi ve bunu çok ağır bir hissiyat ile hissediyordu göğüs kafesi...Bu his,bu acı hiç tanıdık değildi.Hemen kaçıp kurtulmalıydı.İkna edici sihirli sözcükleri toparlayamaya çalıştı panikten parelenmiş aklında.Ne demeliydi de onu bertaraf etmeliydi...

Elindeki telefon sessizlikte katlolan arabada büyük bir gürültüyle çalmaya başladı.

'Cem'

    Hemen sessize aldı sanki tüm kandırmacalı oyunların sahibi oymuş,yeniden evlenen  tarafmış gibi gerilerek.

   Artık araba daha hızlıydı.Arayanı görmüş ve bozulmuş olmaz ihtimalini sıfıra indirgedi.Olanaksızdı.Böyle şeyler için sevgi gerekti ve biliyordu ki karşısındaki adam kendisini günahı kadar sevmiyordu.

Ve bir daha...Bir daha çaldı telefon!Yine arıyordu Cem.

"İnsanların aramalarını cevaplamayacaksan ne diye taşıyorsun o telefonu."

   Tekrar sessize aldı.Ne Cem' ne Yağız'a cevap verdi.
"Melek sen hep mi böyleydin,ben mi seni gözümde çok büyütmüşüm?"

   Yoldan bakışlarını ayırıp kendisine baktı.Cevap vermesini diliyordu her yanı ile besbelli.

"Ne ile suçlayacaksın beni çok merak ediyorum.Tez elden başla bitmeyecek anlaşılan!"

  Telefonun bir kez daha o an çalmasından mıdır yoksa verdiği cevaptan mıdır bilinmez sinirlendiğini anladı Yağız'ın.Araba hızla saptı bulundukları sokaktan çıkmak için ve o an aniden önlerine çıkan arabayla ani bir frenle durdular.

    Ali söylenip durdu huysuzca.Bekledi durdu arabanın dar sokakta geri çekilerek kendine yol vermesini heyhat araba geri çekilmedi.Ali kornaya bastı bir iki sefer uzun uzun sabırsızca .
Fakat karşıdan da aynı yanıt geldi.
  Gergin ve öfkeli ruh halinin son raddesi olan bu hareket ile hızla el frenini çekerek yanındaki kadın daha ne olduğunu anlamadan yanından kalkıp çıktı dışarı .
   Ve karşıdaki arabadan da yine aynı hareket vuku buldu ve o arabadan da bir tanıdık sima indi.

*****
Dostlar!!Bu sefer erken gelerek sizi şaşırtmak istedim😄😄😄Başardım mi dersiniz?
Vallahi benden yana yakınmalarınız çok ama bölüm yayınladığımda da pek sesiniz çıkmıyor(çıkaranları tenzih ediyorum😂) Az da ben sizden yakınayım😂👀
Hal hatır sormadan geçemeyeceğim yine,nasılsınız ?İyi olmanız temennim.

Arabadan inen kim ki ola?😂
Ne diyorsunuz?
Melek ne desin bu Ali'ye?Siz olsaydınız ne yapardınız bu ben de merak konusu doğrusu ?Bu merakını gidermek üzere soruyorum sizlere Melek'in yerinde olsaydınız ne yapardınız?

Kendinize çok iyi bakın!Çokça uğramasa da aslında sizi hiç unutmayan ve çokkkk sevennn bir dostunuz olduğunu unutmayın olur mu?😔👋