Kod Adı:KILIÇ

54.Bölüm

Nisan,2018
        O kara haberi aldığı gün kader, bütün kanatlarını kırıp vermişti eline.Kaybolmuştu bir yitiklikte.Yitirdiklerini üst üste koydukça kıymetsizleşti hepten hayatı.Körpe olduğu yıllar kadar körleşti.Koyvermişti kendini.Sandı ki,bir daha ayağı yere basmaz;yürüyemez,koşamaz,göremez,konuşamaz.Yağız...Bir yara gibi işledi ömrü hayatına.Çekilip gidişinin ilk günleri korkunçtu.Melek ilk zamanlar ne yedi,ne konuştu;yatağın Yağız'a ait olan tarafından hiçbir kuvvet kaldıramadı onu.Ağlayışlarının sonu uyuşukluğa çıktı.Başlarına gelenler onu isyana sürüklendi anbean.Korkunç kabuslar ve sonu halüsinasyonlara bile varan psikolojik travmanın eteğinde debelendi günlerce. Bu korkunçluğunun en büyük tesiri ise kızı Beril'in üstünde görülmüştü.Ve Melek'i silkeleyip ırgalayan da o olmuştu.Eskiden gözlerinin içi gülen yavrusu babasının yokluğunda,annesinin koyvermişliğinde günden güne solmuştu adeta.Ürkekti eskiye nazaran.Gülen gözleri süzgündü,kırgındı.Daha kolay ağlayan bir çocuk olmuştu.Olur olmaz,değer değmez her şeyin karşılığı göz yaşıydı Beril de.Babasını yine uzun yollara gittiğini varsayarken annesinin bitaplığında korkmuştu hayattan.İçine kapanmaya,suskunluğa teslim etmişti günbegün.Tuvalet alışkanlığını yaşı ile beraber karşılayan Beril,altına kaçırmaya;geceleri sık sık yatağını ıslatmaya başlamıştı.Çünkü uykularında da huzur yoktu minik kızın.Tahsin dedesinin sağlık problemleri nüks ederken babaannesi de hep ağlar olmuştu.O bedbaht günlerde yeni tanıştığı annesinin babası,Necmi dedesi ile vakit geçirmekten hoşlanıyordu en çok.Necmi dedesinin haramili,Keloğlan'lı masallarını dinlerken çabucak uykuya dalıyordu.

     Beril'in çilesi bununla da kalmamış babasının başına gelenler kreşteki velilerce de öğrenilmiş;dillere pelesenk edilmişti evlerde.'Çocuktan al haberi' dercesine çocuklar da duyduklarını okulda Beril'i sorgularken duyuruyorlardı.Nilsu bile yapıyordu bunu.İşte bu katlanılması zor bir hal almıştı küçül Beril için.Girdiği psikolojik buhranın içinde gün geçtikçe çökmeye başlamıştı.Ve artık Melek'in kaygıları başka bir boyut almaya başlamıştı.Çok korkmuştu bu gidişattan.Silkelenmişti çabucak.İnceldiği yerden kırılanlarını tez elden toplamaya koyulmuştu.Seferberliği çok başkaydı bu kez.

Evladı...Beril!

  Artık pratisyen hekimliğinin hengamesine yetişemeyecek olduğunu bildiğinden bir sertifika ile aile hekimliğine geçiş yaptı Melek .Şehir hakkını Trabzon'dan yana kullanırken hem kızı hem kendi içindi bu kaçış.Hem de sığınış.Tahsin Bey ve Cennet Hanım da bu haber ile aylar sonra sevince boğulmuşlardı.Kışın oturdukları aile apartmanında Yağız'ın payına düşen daireye yerleşti Melek ve kızı.Yeni bir hayatın temizliğinden hoşnut; İstanbul'dan giderken en çok babasından kaçıyordu Melek.Necmi ve Beril tarafında ise bu ayrılık,yaslı bir sürgündü.Necmi,kızından önce torununun kalbini kazanmıştı bunu verdiği cesaret ile de Trabzon'da yeni yatırımlar yaparak peşlerinden Trabzon'a yerleşti.Eski işlerinden elini eteğini çekerken Feryal elini bırakmaya hiç yanaşmamıştı.Trabzon'da altı lüks bir restaurant,üstü butik otel olan yeni mekanı fazlasıyla rağbet görür olmuştu.Bu sırada da en büyük yardımcısı ve destekçisi Feryal'di.Her şeyden öte kızı ve torununa çok yakındı.Melek ne kadar reddetse de hiç pes etmedi Necmi.Hiç bırakmamaya yemin vermişken hem de!

   Selma Hanım,Bursa'daki oğlunun sağlık sorunları nedeniyle artık yılın on iki ayı onlarla değilse de sık sık gelip gidiyordu.Hem Cennet Hanım her işe koştuğundan gözü arkada da kalmıyordu.

   Cem'den,en çok da Zeynep'ten ayrılmak Melek ve kızına çok zor gelse de çok sürmemişti onlarla da ayrılık.Cem Trabzon'da özel bir hastane ile anlaşmış hepten Trabzona'a taşınmışlardı.Ama bir ertesi yıl,Cem yurt dışına çıkmıştı.Ve tuhaf bir şekilde ısrarla geri dönmemişti bir yıldır,bu durum en çok Zeynep'i etkilemişti.İlk başlarda sık sık telefonla ve internetten görüntülü görüşseler de şimdiler de onu da azaltmıştı Cem.Buna da anlam veremezken bu kez de Zeynep'i boşluğa düşmesinden korumaya çalışıyordu.Savaş veriyordu adeta.Çünkü Zeynep'in bu yıl sınav yılıydı.Liseye geçiş sınavına girecekti.Parlak bir öğrencilik hayatı varken bunun harcanmasından çok korkuyordu Melek.Artık Zeynep de onlarla yaşamaya başlamıştı hepten.Oturma odasını iptal edip bir genç odası takımı ile Zeynep'e ait kılmıştı.Olan bitene aklı sırrı ermezken anlamaya çalışmayı da bırakmıştı artık.Tek mühim olan kızlarıydı.Beril ve Zeynep!