Μη σου τύχει #Wattys2016

Κεφάλαιο 58

Ελεωνόρα

«Να ζήσεις Αρετή και χρόνια πολλά...» το βλέμμα του Μάξιμου είναι και πάλι στραμμένο πάνω μου, με καίει και δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να παραδοθώ στη φωτιά του.

Ο Νικόλας με την άκρη του ματιού παρατηρώ πως κοιτάει μια εμένα και μια τον Μάξιμο, έχει μια υπόνοια χαμόγελου στα χείλη του... θέλω να ανοίξει η γη να με καταπιεί, όπως και την στιγμή που μας έπιασε στα πράσα στην κουζίνα να φιλιόμαστε. Θεέ μου τι ντροπή και αυτή, να με βλέπει ο πρώην να φιλιέμαι με τον φίλο του... με τον οποίο έχουμε κοιμηθεί δύο φορές μαζί, τα πράγματα μεταξύ μας είναι πιο μπερδεμένα από ποτέ και πάει λέγοντας! Ευτυχώς όμως που δεν ήταν κανένας άλλος τώρα που το σκέφτομαι, για παράδειγμα η μητέρα μου, που ποιος την άκουγε μετά με τις αναλύσεις και τις φλυαρίες της για το πόσο ταιριαστεί είμαστε, μη μιλήσω για την Αλίκη... γιατί; Αν ήταν κανένας γονιός, θα με έπιανε στο στόμα του και δεν με ξέπλενε τίποτα... και τέλος, η Αρετή η οποία θα μας είχε βάλει τα στέφανα το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο!!!

«Μια ευχή, μια ευχή Αρετή πριν σβήσεις το κερί...» λένε κάποιοι μόλις το τραγουδάκι τελειώσει και βγαίνω από τις σκέψεις μου.

Η Αρετή με κοιτάζει χαμογελώντας, κλείνει τα μάτια της... λογικά κάνει την ευχή της και εισπνέει βαθιά προτού φυσήξει το κεράκι το οποίο σβήνει με μιας. Ένα ηχηρό χειροκρότημα καλύπτει το μεγάλο σαλόνι και πολλές ευχές για άλλη μια φορά, πλησιάζω τον άγγελο μου και τον αγκαλιάζω σφιχτά! Για άλλη μια φορά αισθάνομαι γεμάτη, χαρούμενη, της εύχομαι κάθε τι καλό, κάθε ευτυχία... και μια ζωή ονειρεμένη, ασφαλώς καλύτερη και πιο τυχερή από την δική μου, αν και το τελευταίο το εύχομαι από μέσα μου δεν είναι ανάγκη να το ακούσουν όλοι!

«Ευχαριστώ μανούλα!» με φιλάει στα μάγουλα και λιώνω...

«Αρετή...» η φωνή του Νικόλα ακούγεται και η μικρή φεύγει από την αγκαλιά μου... για να μπει σε αυτή του πατέρα της!

Του πατέρα της... μου φαίνεται τόσο περίεργο, αλλά ταυτόχρονα, παρόλα τα λάθη αυτού του ανθρώπου είναι τόσο όμορφο και γλυκό.

«Μπαμπά μου...» γελάει και τον φιλάει.

«Χρόνια σου πολλά πριγκίπισσα μου!!!»

«Σε ευχαριστώ...» τον φιλάει και εκείνον και φεύγει και από εκείνου την αγκαλιά «...εσύ Μάξιμε;» πλησιάζει τον Μάξιμο με νάζι.