Μάξιμος
Η Ελεωνόρα φεύγει για να πάει στο κυλικείο να πάρει ένα μπουκαλάκι νερό... Έχω πιαστεί ολόκληρος η αλήθεια είναι, λογικό βέβαια, δεν κινούμαι πέρα από τις ώρες που έχω περπατήσει με την Ελεωνόρα στον διάδρομο μετά από την οδηγία πάντα του γιατρού, του προηγούμενου βέβαια, αυτός... που με παρακολουθεί τώρα μόνο να κάνει τα γλυκά μάτια στην Ελεωνόρα ξέρει!!! Πήγε να τον υπερασπιστεί κι όλας, σιγά μη του ζητήσω συγνώμη... εγώ υπερασπίστηκα ότι μου ανήκει και εν μέρει του είπα να έχει κοντά τα χεράκια του και μαζεμένο κάτι άλλο!
Έντονες φωνές και διαπληκτισμοί ακούγονται έξω από την πόρτα και παραξενεύομαι... η μια φωνή είναι σίγουρα της Ελεωνόρας, όμως δεν ακούγεται καθαρά τι λέει... είναι όμως ταραγμένη. Μια άλλη πάλι γυναικεία φωνή, πιο βαριά και έντονη της εναντιώνεται μα δεν μπορώ να προσδιορίσω σε ποια θα μπορούσε να ανήκει, ανασηκώνομαι παραξενεμένος και ανήσυχος να πάω να δω τι συμβαίνει... μορφάζω στιγμιαία ώσπου να φτάσω στην πόρτα και μόλις αγγίξω το πόμολο και την ανοίξω για να δω τι γίνεται ο θυμός με κυριεύει στην όψη της γυναίκας που με ''γέννησε'' να στέκεται μπροστά από την Ελεωνόρα και να ωρύεται!
«...φύγετε από εδώ προτού ζητήσω να σας βγάλουν έξω με το ζόρι!»
«Τι συμβαίνει εδώ;» ρωτάω έντονα. Η Ελεωνόρα με κοιτάζει αγχωμένη... μάλλον για το ποια θα είναι η αντίδραση μου, ο Στάθης είναι σαν τοίχος ανάμεσα στις δύο γυναίκες και η γυναίκα εκείνη έχει ένα ψυχρό βλέμμα στο πρόσωπο της ζωγραφισμένο.
«Μάξιμε... γιατί σηκώθηκες;» η Ελεωνόρα με ενδιαφέρον με ρωτάει κάνοντας λίγα βήματα προς τα πίσω, για να με πλησιάσει.
«Ελεωνόρα... τι συμβαίνει εδώ, γιατί φωνάζεις;» την ρωτάω αγνοώντας εκείνη την γυναίκα η οποία επικεντρώνει το βλέμμα της πάνω μου.
«Μη δίνεις σημασία... απλά... έλεγα κάποια λόγια στην κυρία και τώρα ο Στάθης θα την οδηγήσει στην έξοδο.» μου απαντάει και στις τελευταίες λέξεις γυρίζει να κοιτάξει για λίγο τη γυναίκα εκείνη.
«Στάθη... ξέρεις τι να κάνεις.» κοιτάζω τον Στάθη και δεν χρειάζεται να πει κάτι, απλά γνέφει.
«Δεν πάω πουθενά!» πάει να εναντιωθεί εκείνη.
«Μίλησα!» μια ματιά γεμάτη μίσος από πλευράς μου αρκεί...
«Μη ταράζεσαι... πάμε μέσα να ξαπλώσεις.» η Ελεωνόρα ψιθυρίζει, με την παλάμη της γεμίζει την δική μου δίνοντας μου δύναμη...
أنت تقرأ
Μη σου τύχει #Wattys2016
عاطفيةΤυχαία βρέθηκαν ναυαγοί... Εκείνη κινδύνεψε να πνιγεί από τα θηριώδη κύματα και εκείνος έτρεξε να την βοηθήσει. Οι σχέσεις τους από την αρχή τεταμένες. Οι ιδεολογίες και τα πιστεύω τους δεν συναντιούνται πουθενά, εκείνος είναι ένας άνθρωπος με εντελ...
