A Perfect Game (voltooid)

19. Roddelbladen.

19

Anne werd vroeg wakker en kon niet meer in slaap komen. Ze besloot om haar dag dan maar wat eerder te beginnen en was als eerste op kantoor. Druk bezig met het lezen van een voortgangsrapportage van het Ilias programma, had ze niet gemerkt dat Claudia was gearriveerd. Toen haar secretaresse ontdekte dat Anne al aan het werk was, kwam ze het kantoor binnengestormd en zwaaide enthousiast met de ochtendkrant.
"Ryan Maynor heeft in een persbericht laten weten dat zijn relatie met het model Melinda Warren voorbij is en dat hij zich richt op de toekomst."

Anne keek verwonderd naar Claudia die zo opgewonden was dat ze op en neer sprong. Haar hart miste een slag.
'Zou dit te maken hebben met wat zij tegen hem had gezegd? Maar die vrouw in het restaurant dan? Had een man als Ryan niet een vrouw aan elke vinger?'
Ze had zich in haar vorige relaties nooit zo onzeker gevoeld, daar was zij degene geweest die het tempo aangaf. Ze was niet gewend aan het verlangen naar iets of iemand die niet beschikbaar was.

Hoofdschuddend keek ze haar secretaresse aan.
"Dat betekend niets, Claudia. Ik heb hem kortgeleden zien dineren met een aantrekkelijke vrouw, die niet Melinda Warren was. Ik heb geen interesse in mannen die er meerdere relaties op na houden, hoe aantrekkelijk ze ook zijn!"
Het beteuterde gezicht van de jongere vrouw liet een berustende glimlach op haar gezicht verschijnen.
"Trouwens, ze hebben een aantal uitwedstrijden zodat ik een paar dagen Yankee vrij ben."

Zo kalm als ze het zei, zo vertwijfeld was ze naar vier dagen. Het verlangen om hem beter te leren kennen groeide met de dag. Ze was onder de indruk van zijn sociale betrokkenheid, de manier waarop hij zijn sport uitoefende en de waardering die hij hiervoor kreeg van andere honkbalspelers. Toch kreeg ze sterk het idee dat hij een groot gedeelte van zijn persoonlijkheid voor het publiek verborgen hield.
Het leek haar toe dat hoe meer ze over hem las, hoe minder ze van hem afwist. Het maakte hem alleen maar aantrekkelijker. Een knagende twijfel had haar de afgelopen dagen geplaagd. Misschien had ze hoor hem af te wijzen, haar kans gemist en keek hij inderdaad richting de toekomst. Een toekomst zonder haar.

Claudia, die besloten had dat haar bazin op het gebied van de liefde wel wat steun kon gebruiken, had ervoor gezorgd dat bij het jaarlijkse liefdadigheidsbal van de AF er ook een uitnodiging naar de Yankee organisatie was gegaan. Ze had het wedstrijdschema van de honkballers nagekeken en die dag  hadden ze een middagwedstrijd, de volgende dag een avondwedstrijd. Dus, bedacht ze handenwrijvend, was er geen reden waarom ze niet zouden kunnen komen.

Omdat het bal voor het eerst in Amerika werd gehouden, werden er vanuit de hele wereld uitnodigingen geaccepteerd, hoewel er maar weinig mensen waren die gratis eten en drinken afsloegen, bedacht Claudia met een grijns. Over drie weken zou het evenement plaatsvinden en er was een hele afdeling al vier maanden bezig waren om alles te regelen. Het zou vast een geweldig feest worden, niet saai zoals de meeste bals. Als ze de verhalen van mensen die uit Europa mee zijn overgekomen mocht geloven, komen de rijken en beroemden der aarde allemaal en uitsluitend op uitnodiging om een gezellige avond te hebben.

Anne, onwetend over de bemoeienissen van haar secretaresse, had een besluit genomen over de distributie van het Ilias project. Het was haar duidelijk dat de interne problemen van het bedrijf van Mancini en Cohen niet goed waren opgepikt door de manager die het bedrijf had gekozen voor de klus, maar als eindverantwoordelijke legde ze de schuld bij zichzelf. Ze had veel eerder moeten ingrijpen. Nu had ze de tijdlijn voor de uitvoering ernstig in gevaar gebracht.

Om een ander bedrijf uit te kiezen die een dergelijk grote en belangrijke klus efficiënt zou kunnen afhandelen, keek ze door het originele dossier van de manager waarin mogelijke kandidaten verzameld waren. In een oogopslag zag ze waarom de manager voor Mancini en Cohen had gekozen. Op papier waren ze duidelijk de beste keuze, maar Anne had iets meer inzicht in de werking van mensen en zag halverwege de lijst een klein bedrijf met uitstekende referenties. Bladerend door het rapport miste ze verdere achtergrond informatie en de referenties waren van particulieren. Er waren geen feiten die Anne konden vertellen dat dit het bedrijf was dat haar kon helpen, maar ze vond het interessant genoeg om meer te weten te komen.