A Perfect Game (voltooid)

20. Passie op de dansvloer.

20

Anne was halverwege de wedstrijd gebeld door Adriana Marciano een vriendin uit Rome, die samen met nog een paar Italiaanse meiden vanavond gingen clubben. Of ze zin had om mee te gaan? Dankbaar had Anne het aanbod geaccepteerd. Terugkijkend op de middag was ze blij dat ze bij Kenny had gezeten. De kille houding van Ryan was moeilijk te verkroppen. Ze had gezocht naar iets in zijn houding waaruit zou blijken dat hij zijn interesse in haar wou verdiepen, maar hij had zich telkens van haar afgekeerd. Ze begon zich een jojo te voelen. Het zou heerlijk zijn om zich te verliezen in de muziek. Op de dansvloer kon ze al haar opgekropte passie uiten.

  Adriana was heel wispelturig en ze waren al verschillende clubs in en uit gelopen tot ze eindelijk een vond die zij en haar vriendinnen goedkeurden. Het scheen dat de juiste muziek, het lekkere kontje van de barkeeper en de belichting van de dansvloer van doorslaggevende betekenis waren. Anne die vol adrenaline zat, had geen behoefte aan alcohol en dronk cola. De dames zaten allemaal aan de campari-jus. Zittend aan de bar, was Anne aan het mee bewegen met de muziek. In het Italiaans zei ze:

"Kom op dames, het is tijd om te laten zien hoe ze in Italië dansen."

Anne sprong energiek van haar kruk en begaf zich naar de dansvloer. De dj zette net een heftig rock nummer uit de jaren '80 in en met een luid gejuich bestormden de dames de dansvloer en voegden zich bij Anne die uitbundig aan het op en neer springen was. Ze dansten gedurende vijf liedjes en trokken veel aandacht van de mannelijke gasten.

Terug bij hun drankjes hingen ze, genietend van de aandacht van een groepje mannen dat hen was gevolgd vanaf de dansvloer, aan de bar. Een leuke blonde man met een sikje vroeg haar te dansen en samen liepen ze naar de dansvloer. Voor een man kon hij zich behoorlijk redden en Anne, die heel goed kon dansen, bleef net buiten zijn bereik bewegen. Een paar keer probeerde hij haar naar zich toe te trekken, maar lachend danste ze rondjes om hem heen. Bij het wisselen van een liedje, kon ze Adriana horen roepen:

"Anne, wil je nog wat drinken?"

Als in akkoord stak ze haar hand op, zich onbewust van de plotselinge beweging in een stalletje vlakbij de dansvloer.

Ryan sloeg zijn ogen even ten hemel. Was er dan geen ontsnappen aan deze vrouw? Hij zag hoe ze op de dansvloer bewoog en zijn lichaam reageerde. Elke beweging was doelbewust en gecoördineerd met de muziek. Hij herinnerde zich haar uitgebreide muziekcollectie en zag hoe ze de woorden van de liedjes mee zong. De blonde man waarmee ze danste kreeg steeds lossere handjes en Anne duwde hem na een paar korte woorden resoluut weg. Kennelijk had ze genoeg van zijn gedrag want ze verdween van de dansvloer richting de wc's die zich op de benedenverdieping bevonden. De blonde man volgde haar met woede in zijn ogen.

Ryan had de blik onderschept en stootte Alex en Kevin aan. Zonder veel ruchtbaarheid te geven aan hun aanwezigheid, daalde het drietal de trap af en kwamen net op tijd om te zien hoe Anne met een enkele beweging de man op zijn knieën kreeg. Ze had zijn duim helemaal naar achteren gebogen en sprak de van pijn kermende man bestraffend toe:

"Nee, betekend nee."

Om haar punt nog eens extra te benadrukken duwde ze nog iets door.

"Nu ga je naar boven en verlaat je deze club. Als je over vijf minuten als ik boven kom niet weg bent, dan doen we dit nog een keer, met het verschil dat ik dan waarschijnlijk je arm breek.

Anne was boos, erg boos. Normaal zou ze nooit iemand bedreigen, maar de man haalde haar het bloed onder de nagels vandaan. Ze had gedacht dat hij boven de boodschap wel begrepen had, maar beneden had hij haar van achteren gegrepen en tegen de muur geduwd.

Anne, die als alleenstaande vrouw in een grote stad woonde, had intensieve cursussen zelfverdediging gevolgd, die haar het vermogen gaven om kwallen zoals hem met vertrouwen tegemoet te treden. Haar stem klonk vast en kalm, haar ultimatum aannemelijk en toen ze hem losliet rende hij bij haar vandaan.