A Perfect Game (voltooid)

12. De kennismaking.

12

Elke kans die hij kreeg benutte hij om de jonge vrouw op de tribune te bestuderen. Ryan wou haar dolgraag ontmoeten, maar wist niet goed hoe hij dit aan moest pakken. Hij voelde zich als een onervaren schooljongen. Ineens kreeg hij een idee. Hij zou een ballenjongen sturen om haar uit te nodigen voor een meet and greet met de Yankees. Dat zou de druk van een directe confrontatie afnemen en hem de gelegenheid geven om haar te bestuderen.

Tevreden met zijn plan gaf hij Charlie de opdracht deze uit te voeren. De ballenjongen sprintte weg. Hij liet een gespannen Ryan achter. Met een rood bezweet gezicht keerde Charlie terug. Hij vertelde dat hij de boodschap niet had kunnen overgeven, omdat hij een runner van de organisatie was tegengekomen die de vrouw al een uitnodiging had gebracht. Enigszins verbaasd hoorde Ryan dit aan. Wie zou haar de uitnodiging hebben gestuurd?

Tijdens de zesde inning, zat Anne onbeschaamd naar Ryan in het veld te kijken, toen een runner een uitnodiging had afgeleverd om de spelers persoonlijk te ontmoeten. Ze verlangde erna om hem in persoon te ontmoeten, maar vreesde de intensiteit van haar reactie. Na de wedstrijd zou iemand van de organisatie haar ophalen. Met een kort telefoontje naar Claudia, die opgewonden in haar oor had lopen gillen, had ze de rest van de dag vrij genomen. Nu zat ze met enorme vlinders in haar buik te wachten.

Het stadion was al aan het leeglopen toen een jonge man in beige pak naar haar toekwam. "Miss Wijsman? Mijn naam is Clark Wilson. Ik ben uw begeleider tijden het clubhuis bezoek. Wilt u mij volgen?" Anne schoof haar rugzak op haar schouders. "Hoe kent u mijn naam?" Clark Wilson gaf zonder om te draaien een antwoord dat haar wenkbrauwen deed rijzen. "Uw naam stond op de uitnodiging." 'Hm', dacht ze. 'Hoe waarschijnlijk zou het zijn dat Ryan Maynor wist hoe ze heette? Betekende dit dan ook dat de uitnodiging niet van hem kwam?' Ze had een vermoeden van de bron, maar ze hoopte dat ze het fout had. Ze had namelijk herhaaldelijk aangegeven bij George dat ze geen voorkeurbehandeling wilde om in contact te komen met de spelers. Hij had voor haar een seizoenkaart geregeld en daar was ze hem heel dankbaar voor, maar meer was niet nodig.

Aangekomen bij de ingang van het clubhuis opende Wilson de deur en deed een stap opzij. Anne aarzelde zichtbaar en keek Wilson behoedzaam aan. Hij leek haar stille vraag direct te snappen. "Er is geen pers aanwezig in deze ruimte. Ze verlaten de kleedkamers via een deur aan de andere kant." Met een onderzoekende blik liep ze de verlaten ruimte binnen. Onder zachte dwang duwde Wilson haar verder naar binnen. Hij sloot de deur, met een telefoon aan zijn oor, achter zich. Uit een ruimte achter degene waar ze zich nu bevonden klonk geroezemoes en de stemmen namen in volume toe. Aan de muren hingen foto's en krantenartikelen en een uitgebreide bekerkast stond ongegeneerd op te scheppen over de prestaties van de club door de jaren heen.

Anne nam plaats op een houten bankje dat tegen de muur stond en zette haar rugzak op de grond. De indeling van de ruimte gaf plaats aan zes ronde tafels waar zes stoelen omheen stonden. In de hoek was een kleine bar waar Wilson koffie aan het inschenken was. "Kopje koffie, miss Wijsman?" "Zwart graag."  De deur naar de kleedkamer ging open en de eerste spelers kwamen naar buiten. Terwijl Wilson haar koffie aanreikte werd haar aanwezigheid ontdekt. Een luid gejoel steeg op en een van de mannen riep richting kleedkamer: "Yo, Ryan. Schiet op man, ze is er!"

Het leek Anne toe als de gehele selectie binnen tien seconden om haar heen stond. "Jongens, geef de dame wat ruimte. Zoek een tafeltje en neem plaats", zei Wilson. Opgelucht nam Anne een slok van haar koffie. Haar gezicht betrok toen ze het brouwsel proefde. Slechts fatsoen weerhield haar om het smerige vocht uit te spugen. Ze was gek op koffie, maar dit slootwater was onverteerbaar voor haar verwende palet. Met een enkel telefoontje zou ze deze wanstand recht zetten. Ze maakte een mentale notitie om dit zo snel mogelijk te doen. De mannen lachten om haar uitdrukking.