A Perfect Game (voltooid)

36. Een goede daad.

36

Mark keek haar vanuit de deuropening vragend aan.

"Wat heeft dit te betekenen?"

Verstoord keek ze op van haar computer. Ze zag het rapport in zijn hand en glimlachte.

"Dat is het eindrapport van de Hertfordshire deal, Mark."

"Als je iedereen een dergelijk goede deal geeft verkoop je de zaak ver beneden marktwaarde, Anne. Het zou het beste zijn om alles in één koop van de hand te doen."

"Ik heb deze deal met opzet gesloten voordat de rest van het bedrijf op de markt kwam. Ik wist dat Stuart Hertfordshire een oogje had op deze drie panden en ik liet er geen twijfel over bestaan dat ik zeer geïnteresseerd was in één van zijn eigendommen."

Anne leunde tevreden achterover terwijl Mark met ferme passen de afstand tot haar bureau overbrugde.

"Ik heb een geschikte partij gevonden en de zakenvertegenwoordiger die de onderhandelingen voor hen doet, staat hoog aangeschreven. Ik zou het fijn vinden als je met deze persoon kennis zou maken."

Anne dacht na over de consequenties van deze mogelijke onderhandelingen.

Voor het eerst zou zij als eigenaar in het openbaar treden. Ze zouden er echter bij gebaat zijn om met één partij om tafel te zitten. Des te minder onrust op de effectenhandel en voor de mensen die onder contract stonden bij de Imogen Group.

"Waarschijnlijk heb je al een afspraak met deze vertegenwoordiger gemaakt?" zei Anne smalend omdat ze hem uit de pen kende.

"Drie uur in mijn kantoor", zei hij zonder wroeging. "En trouwens gefeliciteerd met je nieuwe cottage. Ik hoop dat je die ouwe Schot niet een rolberoerte hebt bezorgd toen je hem om zijn vakantiehuis vroeg?"

Anne grinnikte bij de herinnering aan de mans steeds roder wordende wangen toen ze hem de voorwaarden van de goede deal uit de doeken deed.

"Stuart sputterde eerst wat tegen, maar toen ik nog wat van de prijs afdeed koos hij eieren voor zijn geld."

Het eenvoudige stenen huis op de klippen van de Schotse kust was rustiek en van de wereld afgesloten. Ze wist dat hij het huis had voorzien van alle moderne benodigdheden zonder afbreuk te doen aan de rust die plek zo bijzonder maakte. Er was elektriciteit, warm water en tv.

Ze had specificaties achtergelaten over de inrichting en aankleding van het huis en was verheugd met de hand van de paars aangelopen Schot die de deal sloot.

Toen hij met een glas whisky in de hand zijn bewondering uitsprak over haar inzicht in de marktwerking had ze hem vriendelijk bedankt. Op zijn vraag waarom ze haar levenswerk wou verkopen antwoordde ze slechts:

"Mijn toekomst ligt ergens anders."

Mark klopte op haar bureau. Haar aandacht keerde terug naar de zaken van vandaag.

"Drie uur, niet vergeten!"

"Oké", riep ze naar zijn verdwijnende rug.

Over niets vergeten gesproken, ze had Ryan helemaal nog niet gevraagd voor het feest van Chuck. Ze wist niet zeker hoe ze hem zou moeten uitleggen over Chuck, die de neiging had om iedereen die hij voor het eerst ontmoette en ook daarna te overvallen met zijn enorme persoonlijkheid.

Ze wist zeker dat Ryan al menig extravagant persoon had ontmoet, maar Chuck was een klasse apart. Hij leek grenzeloos, maar met finesse. Ze bewonderde zijn manier van doen. Ze was blij geweest om hem aan Mimi voor te kunnen stellen. Deze jonge vrouw paste beter bij hem dan zij ooit zou kunnen.