A Perfect Game (voltooid)

44. Heartache.

44

In Houston zat Anne met gebogen armen aan een groot bureau dat haar door Chuck beschikbaar was gesteld.

Zelf was hij niet op het hoofdkantoor aanwezig, maar zijn zeer efficiënte secretaresse Jane Baker zorgde ervoor dat alles op rolletjes liep. Anne wist dat er nog veel zaken moesten worden geregeld voordat ze naar New York terug kon.

Het plan dat in haar hoofd was gevormd zou haalbaar moeten blijken voordat andere stappen konden worden gedaan. Alles wat ze aan gegevens nodig had om haar wraak uit te voeren lag voor haar.

Chuck had 'mannetjes' zoals hij ze noemde en Anne had dankbaar van zijn connecties gebruik gemaakt. Als ze goed inschatte wat er in stond dan kon deze informatie wel eens van doorslaggevend belang zijn.

Uitgeput liet ze haar hoofd op het bureaublad zakken. Het was drie dagen geleden dat ze Ryan in Schotland had verlaten. Een steek van spijt overviel haar bij de herinnering aan de ring die ze per abuis had achter gelaten.

Bij het ontdekken van haar vergissing was het al te laat om hem te herstellen. Vermoeid wreef ze over haar gezicht en moest tot haar ongenoegen tranen wegslikken. Ze wist niet hoe Ryan zou reageren bij het ontdekken van de ring op het nachtkastje.

Toen ze had zijn kantoor in Houston tot haar beschikking gesteld en ze was zeer verheugd over de grote hoeveelheid informatie die over de hoofdrolspelers was ingewonnen.

In haar handen had ze alles wat nodig was om de vijf machtige mannen een geweldige hak te zetten.

Toen ze Mark en Chuck via een conference telefonisch had laten weten wat haar ideeën waren, was Chuck een moment stil geweest.

"Gut, Anne, da's een geweldig plan. Je weet zeker dat je de nodige medewerking zult krijgen?"

"Ik hoop het. Ik ga mensen persoonlijk benaderen om alles op zijn plaats te krijgen, maar ik kan mensen niet dwingen. Door mij te helpen lopen ze zelf risico."

Chuck had zijn personeel goed geïnstrueerd en ze hielpen aan alle kanten. Toch vond Anne dat Claudia haar beter kon assisteren en ze liet haar per direct overvliegen.

Claudia zat haar met open mond aan te staren toen Anne haar alles uit de doeken had gedaan.

"Wat leid je toch een spannend leven?" zei ze vol ontzag.

Snel schudde ze haar hoofd en zei:

"Sorry! Ik wil niet ongevoelig overkomen, maar het klinkt allemaal zo soapachtig. Ik bedoel...nou ja...alles! Snap je?" eindigde Claudia ongelukkig kijkend.

Anne knikte.

"Helaas is dit niet een soap en ik heb je hulp hard nodig."

Ze overhandigde Claudia een lijst met namen met het verzoek om voor elk van hen een uitnodiging te maken in New York. Claudia zag de datum en zei:

"Dat is volgende week al!"

"We zullen hard moeten werken om alles op tijd klaar te krijgen, Claudia. Ik ben blij dat je er bent."

De jonge vrouw straalde door het compliment van Anne, die ze meer dan ooit bewonderde.

Het deed Anne goed om te merken dat zoveel van de mensen die ze benaderde bereid waren om haar te helpen zonder dat ze in details uit hoefde te leggen waarom dat ze hulp nodig had.

Alleen Memmie hield voet bij stuk. Eigenlijk was Anne opgelucht om de vrouw die ze zó bewonderde de waarheid kon vertellen.

"Ik wist wel dat het zoiets moest zijn", zei Memmie nadat ze Anne een tijdje bedachtzaam had zitten opnemen.