A Perfect Game (voltooid)

24. Zo aan elkaar gewaagd.

24

Anne was zich van niets van dit alles bewust. Het liedje dat gedraaid werd kon maar door één persoon zijn aangevraagd en hem had ze niet verwacht. Billy Biggio had de uitnodiging niet aangenomen, maar met vreugde in haar hart zag ze dat hij er was. Haar vroegere minnaar en nu goede vriend had haar volkomen verrast en ze begroette hem dan ook uitbundig. Na in zijn armen te vliegen en hem stevig te hebben gezoend keek ze over zijn schouders naar Charlotte, zijn hoogzwangere vrouw.

"Lottie", riep Anne enthousiast en liet zich uit de omarming van Billy glijden om de vrouw te kunnen omhelzen.

"Wat een heerlijke verrassing. Ik had er geen idee van dat jullie zouden komen!"

Billy liet een arm om zijn vrouw glijden.

"Lottie wilde per se komen, dus hebben we de reis per auto afgelegd."

Als tweevoudig en regerend wereldkampioen formule 1, reed hij graag en vaak. Ook over langere afstanden.

Billy zag achter Anne een man naderen wiens gezicht onbestendig stond en attendeerde Anne met een klein handgebaar op zijn aankomst. Verbaasd zag ze Kevin aankomen met een strak gezicht en een gespannen houding.

"Hoi Kevin, vermaak je jezelf een beetje?"

Anne keek verward naar de hand die ze op zijn arm had gelegd en die hij direct afschudde. Hij boog zijn hoofd naar haar gezicht en keek haar staalhard in de ogen.

"Ryan is echt stapelgek op je, weet je dat?" ,snauwde hij haar toe.

"Hij ging door het lint toen hij je zag zoenen met die kerel", en wees met een verwijtende vinger naar Billy. Perplex staarde Anne in de beschuldigende ogen van Kevin.

Billy fronste zijn wenkbrauwen en wou een stap naar voren doen, maar Charlotte hield hem tegen.

"Zou je ons voor willen stellen, Anne?" vroeg ze op kalme toon.

Niet in staat een woord uit te brengen keek Anne verbouwereerd naar de grond. Charlotte, klein van stuk, maar vastberaden, liet zich niet afleiden en stak een hand naar Kevin uit.

"Charlotte Biggio."

Kevin schudde de uitgestoken hand.

"Kevin Hilliard", was zijn korte antwoord.

"Dit is mijn man, Roberto Biggio."

De twee mannen knikten elkaar slechts nors toe.

"We overvielen Anne een beetje omdat we niet zouden komen in verband met mijn zwangerschap."

Kevin zag hoe de kleine blonde vrouw over haar bolle buik wreef en vroeg zich af waarom hem dit nog niet eerder was opgevallen. Hij begon zich nu te schamen voor zijn boze woorden en realiseerde zich dat de jaloerse reactie van Ryan op niets was gebaseerd. Zijn blik gleed langzaam in de richting van Anne, die nog steeds naar de grond staarde.

"Waar is hij naar toe gegaan?" vroeg Anne met een stem die strak stond van ingehouden woede.

"Anne, ik...", begon Kevin.

Haar hoofd schoot omhoog en met één blik legde ze hem het zwijgen op.

"Waar?" eiste ze.

"Hij liep richting het trappenhuis", zei een nu bedeesde Kevin.

Anne draaide zich op haar hakken om en verdween richting trappenhuis. Kevin bleef achter met de Biggio's die hem vragend aankeken.

"Een ongelukkig misverstand. Het spijt me zeer dat ik de situatie zo verkeerd heb ingeschat."