A Perfect Game (voltooid)

34. Pokernight

34

Dit was de vraag die hem de hele week bleef plagen.

De avond was gezellig verlopen en ze hadden hun toetje mee naar huis genomen. Zijn beloofde beloning toverde, bij de herinnering alleen al, hete blossen op zijn wangen. Wie wou er een stoute jongen zijn als goed gedrag zo werd beloond? Deze vrouw zou hem zijn leven lang blijven verrassen.

De pers en de fans raakten gewend om Anne aan zijn zijde te zien en de verhalen van mensen die hen samen tegenkwamen klonken positief. De competitie ging goed en zijn collega's beschouwden Anne als één van de club.

Starend naar het bericht in zijn hand, wist hij dat de volgende stap binnenkort gezet moest worden. Maria Gillardino had haar aandeel geleverd en hij kon een afspraak plannen bij VanZanden.

Vandaag zou hij de tijd niet krijgen want er was een poker avond gepland. De beurt om gastheer te spelen viel deze keer op zijn schouders. De vaste groep bestond uit vijf Yankees, vijf Mets, vijf Giants en vijf Knicks. Het was zeldzaam dat ze allemaal op de zelfde avond beschikbaar waren, dus als de gelegenheid zich voordeed, stond de poker avond als onontkoombaar gepland.

Ryan bedacht dat dit een mogelijkheid was om Anne deel te maken van een afgeschermd gedeelte van zijn leven. Met een verende tred liep hij het gebouw binnen waar Annes stichting zich bevond. De lift zoefde naar boven en hij zag zijn tevreden gezicht weerspiegeld in het staal van de liftdeuren. Op zijn weg naar Annes kantoor vond hij allemaal lege bureaus.

Claudia begroette hem hartelijk, maar hij kon zien dat ze op het punt stond om naar huis te gaan. Natuurlijk zaten de kantooruren erop, maar daar had hij geen rekening mee gehouden. Hij wist dat Anne zich nooit aan kantooruren hield en dat Claudia daarom veel moest overwerken. Maar schijnbaar vandaag niet.

"Is Anne er ook?"

Claudia knikte. Ze nam de man van top tot teen op en vond dat haar bazin maar een gelukkige vrouw was.

"Ze is in bespreking met Mark Mulder, de directeur van de Imogen Group. Het kantoor bevindt zich op de volgende verdieping. Ze vindt het vast niet erg als je haar stoort."

Ik zou het in ieder geval geen probleem vinden, voegde ze in gedachten toe.

"Dank je, Claudia."

Kreunend zag ze hoe de man weg liep. Zelfs de manier waarop hij liep was sexy. Met een zucht pakte ze haar tas en ging naar huis, waar twee hongerige goudvissen en een parkiet op haar zaten te wachten.

Ryan nam de trap en opende de deur van de volgende verdieping. Hier waren nog een handjevol mensen aan het werk. Op navraag werd hem de weg naar het kantoor van Mark Mulder gewezen. Het kantoor rondkijkend viel hem op dat het niet gladjes was ingericht. De meeste kantoren die hij van binnen zag waren strak en zakelijk of zoet en glimmend. Allemaal gericht op uiterlijk vertoon. Deze ruimte was ingericht op comfortabele functionaliteit.

Ondanks het weinige aanwezige personeel waren mensen over en weer aan het praten. Ze spraken allemaal Engels, maar hij kon verschillende accenten onderscheiden. Zijn nieuwsgierigheid naar Annes baas nam toe. Hij liep verder langs de uitgestrekte gang en het geroezemoes van stemmen werd geleidelijk minder. Hij kwam geen personeel meer tegen.

Aan het einde van de gang sloeg hij linksaf en stopte voor een dichte deur. Door de deur kon hij gedempte stemmen horen. Hij klopte aan. De stemmen verstomden en even later werd de deur open gedaan door een aantrekkelijke man van Aziatische afkomst. Ryan schatte hem van zijn eigen leeftijd. De man stak als begroeting een hand uit. Ryan schudde de stevige hand en zei zijn naam.

"Mark Mulder. Kom verder."

Hij deed een stap opzij om Ryan binnen te laten. Ryan liep een smaakvol ingericht kantoor binnen en zag hoe Anne ontspannen in een bank lag opgekruld met haar armen om haar knieën. Sinds hij Anne kende was hij steeds meer bekend geraakt met het jaloerse monster dat soms op de meest ongewenste momenten bezit van hem nam. Ook nu hoorde hij een bezitterige grom in zijn oren.