A Perfect Game (voltooid)

42. 'Ach, welja. Bied die klier koffie aan!'

42

Alex was niet de enige die zijn vrije dagen gebruikte om Anne op te sporen.

Ook Ryan had dit idee. Hij had bij Claudia het adres van Anne's ouders in Nederland weten los te peuteren. Van Mark was hij in al deze tijd niets wijzer geworden.

Toen hij eindelijk aankwam in de juiste straat was het al bijna negen uur. Het schemerde enigszins en op het moment dat het slanke figuurtje hem op de fiets passeerde had hij kunnen zweren dat het Anne was.

Zijn hart sprong op en hij stuurde zijn huurauto verder de straat in. Van dichterbij werd hem duidelijk dat dit Anne's moeder moest zijn. Ze was net bezig om haar fiets in de schuur te zetten toen hij uit zijn auto stapte en naar haar toe liep.

Marieke wist wie hij was voordat hij zich voorstelde. Ze had hem op de tv gezien, maar moest bekennen dat hij in het echt nog aantrekkelijker was. Haar dochter had uitstekende smaak.

"Mr. Maynor", begroette ze hem in het Engels.

Verbaasd keek hij haar aan.

"Mrs. Wijsman", zei hij beleefd en schudde haar uitgestoken hand.

"Komt u mee naar binnen?" vroeg ze toen hij op het tuinpad aarzelde.

"Graag, mevrouw, maar uw man staat voor het raam en hij is niet erg blij om mij te zien."

"Och, nonsens. Kom binnen. Ik praat wel met Jacob."

Schoorvoetend liep hij achter Marieke aan en sloot de buitendeur. Ze nam zijn jas aan en hing hem op de kapstok. Hij volgde haar door een deur die uitkwam in een eenvoudige keuken.

De deur naar de woonkamer stond open en hij zag dat de vijandige blik in de ogen van Anne's vader geen verbeelding was geweest.

Jacob had plaats genomen aan de eetkamertafel en deed alsof hij de krant aan het lezen was. Hij stak koppig zijn kin uit toen Ryan binnenstapte en zich voorstelde.

"Ik weet wie je bent", zei Jacob de uitgestoken had negerend.

"Jacob Evert Wijsman", klonk er verontwaardigd uit de keuken, "Dit is de man waar ons meisje hoteldebotel van is, dus wees beleefd en stel je voor!"

Jacob kreukelde zijn krant en snoof.

"Ik hoef helemaal niets. Jij hebt je dochter vanavond niet aan de telefoon gehad. Ze was aan het huilen, Marieke, om hém."

Marieke verscheen in de deuropening en keek hem vragend aan.

"Wat was er dan gebeurt?"

Jacob kraakte zijn hersenen om zich alles wat Anne had gezegd te herinneren. Zijn bloed had in zijn oren gepompt en onmacht had door zijn aderen gestroomd bij de tranen van zijn dochter.

Bijna letterlijk had hij haar gebroken hart gevoeld. Wat er precies was voorgevallen wist hij niet. Hij wist alleen dat het de schuld was van de man die nu in zijn woonkamer stond.

"Heeft ze niet precies verteld, maar mijn kleine meisje haar hart is gebroken. Ze is helemaal alleen. Ze heeft zich van iedereen afgezonderd."

Ryan bleef rustig onder de conversatie die hij niet kon volgen. Hij was voor antwoorden gekomen. Zwijgend nam hij plaats op de stoel die hem werd aangewezen door Marieke.

"Jacob verteld net dat Anne huilend aan de telefoon hing. Heeft jouw onaangekondigde bezoek daar iets mee te maken?"

Ryan's hart bonsde in zijn keel. Ze was verdrietig! Zeker was dit toch een bemoedigend teken? Hij aarzelde voor hij vroeg:

"U bent niet op de hoogte van het feit dat Anne onze relatie drie weken geleden heeft beëindigd?"

Jacob en Marieke Wijsman keken elkaar een ogenblik verbijsterd aan. Ze schudde in ongeloof hun hoofden.