[Chumy]
Happy na po ako, kasi finally po nakauwi na sila mommy at yung twins dito po sa bahay; after po nam two weeks na nagstay sila sa hospital. Buti na nga lang po, nakasama si Moon. Mahina daw po kasi heart niya eh. Pero need pa po niya mambalik ulit sa hospital po para macheck ulit. Um, sana manggaling na po siya ng tuliyan. Pero...ganito po pala, ang sarap po pala maging ate.😊
"Nak, dinner is ready. Kain muna tayo. Mamaya mo na sila silipin ulit." Pang yaya sakin ni Daddy, sinisilip ko po kasi yung twins habang nantutulog sila.
"Balik si ate mamaya ah, dito muna kayo kay Yaya."
"Yaya, mambatay mo po sila ah? Wag muna po COC."
"Oo naman yes. Ikaw talagang bonak ka, COc ko nanaman napansin mo. Graduate na ako dun noh?"
"Hehe. Okey po. Tenkyu, yaya ko."
"Ya, salitan na lang tayo ah? Pagkatapos ko magdinner ako naman dito."
"No problem solving madam, lumamon lang kayo dun. Okey sa alright lang ako. Go na! Shooo!"
"Shhhhhh...yaya ko po, hinay lang po ang voice mo po. Manggigising sila eh."
"Oopps..seeerry, sige na kain na dun."
"Hehe.😊"
Nam-flying kiss muna ako sa twins, bago ako kinarga ni Daddy at nag labas na kami ng kwarto nila mommy.
"Um, daddy pwede po ako mantulog sa tabi ng twins mamaya po? Baka po kasi may mag crawl na monster, tapos kunin po sila. Dapat nasa tabi lang po nila ako, para mamfight ko po yun."
May namsabi ba akong mali? Ba't nantawa si Daddy ko?😒
"Hahaha. Di pwede Nak, malikot ka matulog eh. Baka madaganan mo sila, at tsaka wag kang mag-alala sa monster si Daddy na bahala dun."
"Pero dad--"
Namstop ako sa pagsabi ko dahil, binaba ako ni Daddy para alalayan si Mommy magwalk pababa ng stairs.
"Dahan-dahan po mahal.."
"Mahal, kaya ko na 'to."
"Pero love, baka dumugo ulit kasi yang tahi mo."
"Okay na po ako, wag ka ng mag-alala. Paupuin mo na si Chum. At pansinin mo na, naka burangot nanaman oh?"
Shhh..nagtry lang po ako magtampororot para maka tulog ako with twins po.😜
"Chum, kain na nak."
"Sleep ako sa kwarto nyo mamaya po...plith?"
Nantinginan muna sila, nampout po ako. Akala ko po kasi hindi sila papayag eh, pero nagngiti po sila. It means....
"Okey. Pero kay Daddy ka tatabi mamaya okey? Hindi pwede katabi ang twins, at tsaka si Mommy may sugat. Para kapa namang helicopter matulog."
"Okey po. Kain na po, para makapang sleep na tayo."
Hehe. Emcited eh.
**
Nang gising ako from my sleep nang pakarinig ako ng kalungkos. Kaya kahit antok pa ako, nansilip ko sila.
"Mommy? Daddy?" tawag ko pero pikit pa ang eyes ko.
Baka si mommy lang yun nampa milk sa twins, o kaya si daddy para palitang diampers nila. Pero hindi sila nag answer.
Nangmulat ko ang isa kung mata and nakita ko nang galawa yung rocking chair ni mommy sa tabi. Hindi ko lang pinansin kasi, baka si Lola lang nambantay sa amin.
Nantayo ako para tingna sa crib, para silipin yung twins pero wala sila. Hinanap ko din sila mommy at daddy wala rin sila.
"Halaaaa...nasan sila?"
Nangtingin ako sa paligid, nang hanap ko sila sa ilalim ng crib pero wala. Sa loob ng drawer, sa kambinet, sa box--pero wala rin.
"Chummmmmmmy...."
Nang gulat ako ng may nantawag sa name ko mula sa likod. Tapos nang pantingin ko....MONSTER!😱
Hawak niya sila Sun at Moon, kangkainin na niya ang twins kaya nansigaw ako."Nooooo!!"
***
Bigla ako nambuhat sa higaan ko, dahil nantakot ako. Katabi ko pa rin si Daddy, hindi siya nangkuha ng monster. At si mommy tulog din katabi ang twins. Hay. Mambuti na lang dream lang.
Nanglakad ako sa may bed ni mommy, nandrink ako ng water kasi ang bad nung monster nantakot ako.
Pakatapos ko mang inom ng water, nantingnan ko ang twins. Nag smile sila habang nag-sleep, hangkyut nila talaga pramis.
"Sun, Moon? Mambantay kayo ni ate huh? Baka mambalik yung monster eh, hindi pampayag si ate na mahurt kayo."
Mahina kong sabi sa twins para hindi sila magising, tapos nag-akyat ako sa bed at nanghiga sa tabi nila. Hawak ko lang ang tig-isa nilang paa, hanggang sa makatulog ulit ako.
BINABASA MO ANG
US, FINALLY...
Fanfiction"We're all a little weird. And life is a little weird. And when we find someone whose weirdness is compatible with ours, we join up with them and fall into mutually satisfying weirdness-and call it love-true love." - Robert Fulghum, True Love