KUKLA: Y.E.M ( -TAMAMLANDI- )

BÖLÜM 28

Toplamda dört ay, iki haftadır YEM'deydim.

Her gün sabah erkenden kalkıp önce spor yapıyor, sonra da Cade'in iki saatlik dövüş eğitimlerinden sonra Lisa'nın ellerine kalıyordum. Ardından bomba imha derslerimiz ve sonunda da insan anatomisi dersine gidiyorduk. O dersi artık pek sevmiyordum. Gerçek hastalar üzerinde pratik yapmaktan hoşlanmıyordum. Özellikle kan revan içindeki hastalar üzerinde.

Bu iğrenç.

Yine de tüm dersleri dikkatli bir şekilde dinliyor, hiçbirinden geri kalmamaya çalışıyordum. Gece olunca da Rex ile hepsini tekrar ediyorduk. Bu sayede diğerlerine yetişebiliyordum.

Yani, öyle umuyordum.

''Peynirini bitir.''

Rex'in buyurgan sesini duyunca hafifçe somurtup çatalımı önümde duran peynire batırdım ve zorla ağzıma attım. Bazen cidden sinir bozucu olabiliyordu. Mesela geçen su içmeyişime takmıştı. Su içmeyi sevmediğimi söylediğimdeyse, elinde üç şişe suyla gelip zorla içirmişti ve o günden sonra her gün en az bir buçuk litre içtiğimden emin oluyordu.

Rex masaya doğru eğildi ve ''Somurtma, onu bulamayanlarda var, '' diye devam etti.

Göz devirip ona baktım. Çok kötü yerden vuruyordu beni, bu haksızlıktı. Hafifçe gülüp kendi tabağından bir zeytin alıp ağzına attı. Bu kadar tatlı olmasa somurtmaya devam edebilirdim ama tek bir bakışı kalbimi yumuşatmaya yetiyordu. Ayrıca yeni üniforması içinde çok yakışıklı gözüküyordu.

Aynı üniformadan bende de vardı. Aslında herkesinki değişmişti. Bir sabah uyandığımızda, daha doğrusu silah, bıçak ve bomba elemesinin olacağını düşündüğümüz sabah uyandığımızda, eski üniformalarımızın yerine lacivert ve mavi üniformalar gelmişti. Bu da son eğitimi geçtiğimizi gösteriyordu. Nasıl geçtik bilmiyordum, sonuçta bir eleme yarışı ya da sınavı olmamıştı ama YAK'dan geldiğimiz günden beri her gün atış poligonunda zaman geçirirken, öğleden sonraları da bomba yapıp güvenli bölgede patlatıyorduk. O sırada eğitmenlerimiz de bize puan veriyordu ve sonuç olarak eğitim aldığımız İki ayın sonunda üniformalarımız birden bire değişmişti.

Kimse elenmemişti, herkes ya mavi ya da lacivert renge bürünmüştü.

Üniforma değişikliğinin üzerinden de neredeyse bir ay geçmişti ve geriye büyük final kalmıştı ki gözümü fena korkutuyordu. Ne zaman olacağı belli değildi ama zamanın yaklaştığını hissediyordum.

Bazen... Zamanın ne kadar da hızlı geçtiğini düşündükçe kalbim sıkışıyordu. İlk eleme YEM'deki altıncı haftamda yapılmıştı, yani iki hafta erken. Normalde tüm elemeler iki ayda bir oluyordu. Sonra YAK'a gitmiştik ve iki ay boyunca da silah, bıçak ve bomba eğitimi almıştık. Başarılı olduğumu bilmek gurur vericiydi, lacivert üniformayı ilk giydiğimde hissettiğim heyecan tarif edilemezdi ama kısa süre sonra tüm o heyecan yerini korkuya bıraktı. Sona yaklaşıyorduk ve bu beni tedirgin ediyordu.

Derin bir nefes alıp Rex'e odaklandım yeniden. Lacivert kesinlikle ona yakışıyordu. Fena bir haldeydim, kesinlikle kalbimi kaybetmiştim. Kahvaltımızı yaptıktan sonra odalarımıza gittik. Her ne kadar son sınavı geçmiş olsak da aldığımız silah ve bomba eğitiminin saha alıştırması vardı bugün ve bu aşama dışarıda, ormanın derinliklerinde olacaktı. Lisa, yani silah eğitmenimiz ormanın içinde hedeflerin olduğunu söylemişti. Nasıl olacağını bilmiyordum ve açıkçası korkuyordum da.

Odama gidip dolaba yerleştirilen siyah pantolon, tişört ve botları giydim. Ne zaman yerleştirdiklerini bilmiyordum, Cade kahvaltı sırasında gidip dolaplarımızdaki yeni kıyafetlerimizi giymemizi emretmişti. Derin bir nefes alıp üzerimdeki kıyafetleri inceledim. İnce ve dar olmasına rağmen sıcak ve rahattı. Daha sonra kıyafetlerle gelen botları ve koruyucu yeleği üzerime geçirip elektronik saati koluma taktım. Koruyucu yeleğin neden gerekli olduğunu düşünmemek için çok çaba sarfettim. Belki de her şeyi usulüne uygun yapmak istiyorlardı. Gerçek bir çatışmadaymışız gibi hissetmemiz için bunca zahmete giriyorlardı. Victor ve David'e de soramazdım. Sonuçta ikisini de nadiren görüyordum ve gördüğüm zamanlarda da nefretimi gizlemeye harcıyordum tüm çabamı. Yani onlara soru sormam söz konusu bile değildi.