İkinci kitap/Kesit

4.2K 230 30
                                    


Canım çok yanıyordu.

Gözlerimi açmak ve canımın neden bu kadar yandığını anlamak istiyordum. Gözlerimi açmak için çabaladım ama hissettiğim yoğun acı bu isteğe engel oldu.

Lanet olsun!

Neler olduğunu hatırlamaya çalıştım, aynı zamanda da gözlerimi aralamak için kendime emirler yağdırdım. Burnuma dolan pis kokular ve bedenimi saran kontrolsüz titreyiş bana bir şeylerin yanlış gittiğini gösteriyordu ama kafam o kadar karışıktı ki ne olduğunu anlayamıyordum.

Zihnimi yeniden zorladım ve en son ne yaptığımı düşündüm. Rex ve öpücülerimizi hatırlıyorum, nazik dokunuşları beni mest etmişti. Sonra birlikte YAK seçimine gitmiştik ve o ihtişamlı geniş salonda, on iki konsey üyesinin önünde oturup tedirgince sonumuzu beklemiştik. O anda yaşadığım korkuyu hala hatırlıyordum, sanki zihnime işlenmiş gibiydi. Sonra büyük bir ses yankılanmıştı ihtişamlı salonda. Ardından büyük kargaşa baş göstermişti. Kalbim korkuyla tekledi, siyah maskeli adamlar saldırmıştı bize, onca insan öldürülmüştü, ardından Victor'u kurtardığımı hatırlıyorum ve...

Anılar bir bir canlanmaya başlayınca korkuyla titredim.

Tanrım!

Tamara beni bıçaklamıştı. Yere düştüğümü ve ölümü beklediğim an geldi aklıma. Rex'in beni kurtarmak için çırpındığını ama başaramadığını hatırladım ve sonra saldırganlar tarafından kaçırılmıştım. Ondan sonrası pusluydu, neler olduğunu ya da nereye getirildiğimi hatırlamıyordum.

Zihnim zorlandıkça bilincim yerine gelmeye başladı ve gözlerimi zar zor açmayı başardım. Önce her şey bulanıktı ama saniyeler içinde neredeyse zifiri karanlık, pis kokulu bir yerde olduğumu fark ettim. Ellerimi sağa sola doğru oynatıp şöyle bir etrafı algılamaya çalıştım. Üst üste yerleştirilmiş ve neredeyse ıslak sayılabilecek kadar nemli karton yığınının üzerinde uzanıyordum. Elimi biraz daha ileriye doğru uzatıp girintili çıkıntılı taş zeminde gezdirdim parmaklarımı. Soğuktu, hem de fazlasıyla. Hareket etmeye çalıştım ama başaramadım. Ayağa kalkmak şöyle dursun, kıpırdamak bile işkence gibiydi. Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım. İşler çığırından çıkmıştı ve içimden bir ses her şeyin daha da karışacağını söylüyordu.


***

İkinci kitap yayınlanmıştır.

KUKLA: Y.E.M  ( -TAMAMLANDI- )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin