A Love That Started In A Gym Dug Out

CHAPTER 7

Tamie's POV

After nung play at nung mahabang dinner ay bumalik na sa normal ang buhay ko. Except for the thing that I am so going to be Mrs. Santiago exactly 30 days from now. 10 days na lang at debut ko na kaya naman inaayos na namin ni Ate Tayreen. I requested her na wag na lang magparty pero hindi sya pumayag. Binilin daw nila Mom at Dad na kailangan ng malaking party na gaganapin sa hotel. Of course they needed the party for free PR.

"Ate, pwede bang wag na lang? Ayoko ng party." Ako

"Tamimay, hindi pwede. Ako ang malalagot kapag hindi natin inayos ang party mo." Ate Tay

"Ate naman eh. Wala naman akong maisip na ilalagay jan sa 18 18 na yan eh. Gusto mo paulit ulit na lang kayo." Ako

"Tamimay, wag mo akong simulan ha?!" Ate Tay

"Ate!!! Ayoko please naman. Ayoko ng party. Tas jan pa iaannounce yung engagement. Ate! Hindi ko nga alam kung sisiputin ako nung groom eh." Ako

"Oi, Tamimay, umayos ka ha. Mahiya ka sa Mother-in-law mo na sobrang nagaasikaso ng party mo. Grabe ka, tapos ikinakahiya mo ang anak nya." Ate Tay

"Ate! Hindi ko sya ikinakahiya. Nahihiya na nga ako kay Mama eh." Ako

"Ay nako, bahala ka. Basta, punuin mo yang mga 18 18 mo na yan tapos, mamili ka na ng design ng bulaklak at stage. " Ate Tay

"Ate, Paano kung hindi ko mapuno?" Ako

"Edi ako ang pupuno. Kung sino sino ang ipaglalalagay ko jan. Bahala ka. Basta ang importante eh mapuno mo yan. Tapos sabi ng mother-in-law mo eh sasamahan ka daw nya mamaya para sa final fitting ng gown mo. Grabe Tam, debut pa lang yan pero grabe ka ng asikasuhin ng mother-in-law mo. Pano pa kaya pagkinasal na kayo no?" Ate

I just gave her a weak smile. Hindi ko na ipinaalam kila ate ang real deal sa mga pangyayari. Hinayaan ko na na ang akala nila eh yung pinalabas na istorya ng magulang ko.

After some minutes eh dumating na nga si Mama. At sinamahan nya ako sa tumahi ng gown ko for my debut. Paguusapan na din namin ngayon kung ano ang gusto ko sa kasal. Haii. May dalawang side ako dito eh. Masaya ako dahil magiging legal na anak na din ako nila Mama at malungkot dahil ikakasal ako sa taong hindi ako kayang mahalin. Ni pansin nga, hirap na syang ibigay sa akin, pagmamahal pa kaya?

"Hija, ayan. Ang ganda. Bagay na bagay sa'yo lahat ng gowns mo." Mama

"Madame, yun po bang kay Sir Zeke? Kukunin nyo na rin po ba?" Yung designer

"Na fit na ba nya?" Mama

"Opo, pero nagmamadali eh. Sabi nya keri na lang daw." Designer

"Osige. Kukuniin ko na din." Mama

Then after naming mapick up yung mga gowns ko eh kumain muna kami sa restaurant.

"Hija, sa kasal nyo? Anong gusto mo? Church wedding? Traditional Chinese? Beach? Anong gusto mo?" Mama

"Ma, ang gusto ko po sana eh very private event ang kasal. Hindi po kasi pwedeng malaman sa school na kasal na kami ni Zeke, matatanggal po sya sa varsity." Ako

"How selfless of you. Pero ikaw, ano bang gusto mo?" Mama

"Basta po maliit na wedding lang. Maximum of 100 guests na po siguro. Yung tayo tayo lang po." Ako

"Osige, pero may gusto ka bang venue?" Mama

"Sa Puerto Galera na lang po siguro Ma. Mayroon po kaming hotel and resort dun. Ipapaayos ko na lang po yung sa simbahan." Ako

"Alam mo hija, sobrang natutuwa ako sa iyo. Kung hindi ko pa alam, I would not even think that you are the youngest of Chens. You are so humble." Mama

I weakly smiled at her. Hindi po ako humble, talaga lang gusto ko yung pinakasimple. Kung pwede nga eh civil na lang para wala namang gastos. Aanhin namin yung malaking gastos? Sayang lang kase wala namang icecelebrate. Weddings are celebrations of love, yet in my own wedding walang icecelebrate dahil wala namang love. After naming makarating sa bahay eh umalis na rin agad si Mama. It was late in the evening when Zeke came.

"Tamie." Tawag ni Zeke. Then I open our gate.

"Tamie! Call off the wedding! Please! I am begging you. Kahit anong gusto mo gagawin ko. Please lang. Call off the wedding." Zeke

"Zeke, I made myself clear last time we talk diba? I am sorry. Hindi ako ang gagawa ng paraan. You can do your thing. I'll support you pero hindi ako. I've tried so hard too pero walang nangyari. I'll just accept the fact that I'm marrying you." Ako

"Naman oh! This is bullshit! I have a girlfriend and I love her so much! Pano naman sya? Paano naman kami? Napakaselfish mo! Ayaw mo akong tulungan! Bakit? Dahil okay lang sa'yo kasi walang mawawala sa'yo? Selfish ka Tatiana!" Sigaw ni Zeke sa akin

"huh? Ako selfish? Bahal ka jan sa buhay mo. Lalo kitang hindi tutulungan! Akala mo. Bahala ka magisip ng paraan mo. If I'm not marrying you I'll be marrying any random man too. Maybe another bastard or a jerk or anyone whom my parents want me to marry kaya I don't hella care. Kung may problema ka sa pagpapakasal sa akin, problema mo yun. Kasi ako, matagal ko ng tanggap na ipapakasal ako sa kahit kanino. I wanted to help you, nagexplain na nga ako diba? I tried so hard. Alam mo naman diba? Tapos ako pa ang selfish?? Hindi mo alam ang sinasabi mo Zeke! Hindi mo alam. Kaya mula ngayon, kung may plano ka, gawin mo magisa mo. Selfish na kung selfish. Bahala ka na sa buhay mo." Sabi ko then pinagsaraduhan ko sya ng pinto.

Haii. Naiiyak ako. Selfish pa rin ba ako kung gusto ko silang tulungan? I may be a flirt. A bitch. I may have tons of guys who pass by my life pero hindi ako selfish. Haii nako. I should have been prepared. Kung ikakasal kami, siguradong ganito kami araw araw. I need a mental conditioning . I should prepare the destruction of my soul and crushing of my heart. Haii.