A Love That Started In A Gym Dug Out

CHAPTER 29

Zeke's POV

Our vacation in Bacolod was so much fun. Mama and Papa followed after 3 days.Everyone in Bacolod instantly loved Tamie. Mama is so proud of her. When they learned what Tamie did to Miranda, Mama said she should have been there and bet everything.

5 days lang kami nagstay sa Bacolod dahil kailangan agad naming bumalik sa Nueva Ecija.

Maaga pa rin syang gumising kahit mapuyat sya. Sa isang brat na kagaya nya, unusual ang gumising ng maaga. Kapag ganito na nagising sya, makikita mo sya sa kusina. Although hindi sya marunong magluto, nakikipagkwentuhan sya kila Mama at Manang Henya. Sa bahay naman namin, kay Manang Rosa. Pag bandang mga 2pm na, she usually reads, mahilig syang magbasa. Her ipad is her buddy. Hindi sya mahilig sa siesta. Gustong gusto nya na tumigil sa lugar na may magandang scenery. Dito sa province, favorite nya ang hut swing na nasa mejo mataas na part. Tanaw kasi dito ang ganda ng probinsya. Mula dito eh kita ang malawak na hacienda. Sa terrace ng kwarto namin ay kita ang rancho na may mababang native fence at ang kalawakan ng mga taniman. 

Pagtingin ko sa orasan sa tabi ko It's just 8:00 am. At wala na sa tabi ko ang asawa ko. I decided to sleep more dahil kampante akong andun lang yun sa may kusina at kakwentuhan sila Mama. Nung mejo napapasarap na ang tulog ko eh bigla ko namang narinig na tumunog yung phone ni Tamie. Ayoko sanang sagutin kaya tiningnan ko na lang kung sino ang tumatawag. Nakita kong si Ate Tanya. And she had 30 plus missed calls. I was to call Tamie down stairs nung cellphone ko naman ang tumunog. 7 missed calls. Si Ate Tanya din.

Phone Conversation 

Zeke: Hello Ate.

Ate Tanya: He—ee—llllohho Zehik

Zeke: Ate Tanya? Naiyak ka po? Wait lang tatawagan ko si Tamie.

Ate Tanya: Zehik, (Sob Sob) Si Melay, she's in the hospital, I need you and Tamie. Huhuhu

Zeke: Sige po Ate. Pupunta kami. Saan pong hospital We'll be there as fast as we can.

Ate Tanya: Mehedihicahal Cihity (Medical City)

Zeke: Sige po Ate, pupunta na kami.

After kong maibaba ang phone ay agad akong pumunta kay Tamie.

"Tamie!!! Tamie!!! Tamieee!!!" tawag ko

Agad namang lumabas si Mama.

"Anak, ano ka ba, tulog pa yung iba nating kasama sa bahay. Bakit mo ba hinahanap ang asawa mo?" Mama

"Ma, emergency. Asan sya?"Ako

Lumabas naman si Tamie na kagat kagat yung isang sandwich.

"Problema mo na naman Honey?" Tamie

"Magbihis ka dali. Kailangan nating pumunta sa Manila. Tumawag si Ate Tanya, si Carmela, nasa ospital daw." Ako

I saw horror in her face. Nailaglag pa nya ang tinapay na kinakain nya. Mabilis kaming nagayos. Buti na lang daw at nakaligo na sya. Mabilis naman akong naligo. Mabilis din ang patakbo ko ng sasakyan. 

"Zeke, kinakabahan ako." Tamie

"Don't everything's gonna be fine. Kailangan mo maging okay para kay Ate Tanya. Right? Andito lang ako." Sabi ko while we are walking towards them.

As we walk papalapit kay Ate Tanya, nakita ko kung gaano kamahal ni Tamie ang Ate at mga pamangkin nya. She cried upon seeing Carmela lifeless, and tubes were all over her. 

Tamie's POV

Inatake na naman si Carmela. Nakakaawa talaga si Ate. She badly needs help. Ayaw nya naman na kontakin si Mommy. Mommy doesn't know a thing about Carmela's illness. Pero ngayon, kailangan na nilang malaman. Si Ate, alam ko nangangamba sya, wala rin kasi syang pera. Noon pa sya nahihiya sa akin, mas madalas kasing ako ang nagbibigay ng pera sa kanya. Kami ni Ate Tayreen.  So kinontact ko na si Mommy. Sana naman ngayon, magpakaina si mommy kay Ate. Dapat na nyang kalimutan ang kasalanan ni Ate.