Sahte Yaşam

#30# Çifte Ayrılık

Bugün otelden ayıralacağımız gündü. Uyandığımda Uzel uyuyordu. Onun yüzüne bakıp ne kadar güzel olduğunu düşündüm. Güneş onu biraz karartmıştı. Bence eski bembeyaz derisi daha iyiydi. İkimizinde bembeyaz teni birbirimizi tamamlıyordu.

Onu hiç uyandırmadan bavulumu hazırlayıp giyindim. Cüzdanımı alıp otelden ayrıldım. Bir kuyumcuya uğradım.

"Merhaba gümüş yüzükleriniz ne kadar?"

"Elli altmış arası değişiyor. Nasıl bir şey bakmıştınız?"

"Yuvarlak gümüş yüzük ama üzerine isim yazılacak. Yapabilir misiniz?"

"Tabi siz buyrun seçin bende ismi yazıyım."

Sade ama zarif bir yüzük seçip adama gösterdim.

"Ne yazılacak beyfendi?"

"Deniz yazılacak."

İsmimin yazılmasını bekledikten sonra bir buket çiçek yaptırtmıştım. Odaya girdiğimde Uzel bavulları topluyordu. Arkası dönük olduğu için beni görmüyordu.

"Nerdeydin sen? Bütün otelde seni aradık. Hadi yardım et bavulumu hazırlamama."

"Ya bavulu sonra hazırlarsın bir bakar mısın bana?"

Uzel arkasını döndüğünde bir şok olmuştu.
Yanıma gelip elimden çiçekleri aldıktan sonra
"Bunlar ne için?"

"Senin için hayatım. Başka kimin için olucak."

Cebimden yüzük kutusunu çıkartıp ona baktım.
"Deniz?"

"Sende bana ait birşey olsun istedim."
Diyip parmağını aldım ve yüzüğü taktım. Birbirimize sarılıp öpüştükten sonra odadan çıkıp kahvaltıya gidip kahvaltı ettik. Çıkışımızı yapmak için lobiye gittik.

Bayanla konuşurken  biri, kafama çok sert bir tokat atmıştı. Kafamı tutarak ve yumruğumu sıkarak arkamı döndüm.
"Artık benden gizli mi tatil yapıyorsun it herif?"

"Baba, zaten gidiyoruz istesen de göremeyeceksin."

"Seni görmeyi neden istiyim gerizekalı. Anca bu turuncu kafalıyla dolaş."

"Ondan özür dile! Derhal."

"Dilemiyorum. Senin orospundan özür dilemiyorum."

Uzel'e dönerek
"Seni sikemedi değilmi? Yapamaz çünkü erkek değil. Erkek olsa çıkartır masaya laak diye. İşte dediğim gibi errrrkek değil. Bunun erkekliğinden nolucak? Anca 5 yaşındaki çocukla kendisini kıyaslar. Benden olmadığın o kadar belli ki."

"İşte şimdi siktim seni."

Diyip babamın karnına tekme attım. Tekmemi tutup beni yere yatırdı ve yumruk attı. Oradaki görevliler bizi ayırdıktan sonra babam onlara bırakın diye kükreyince onlar da işlerinden olmamak için babamı bıraktılar. Canım çok acımıştı ama babamın yanında asla ağlamazdım. Bana doğru yaklaşıp yumruk vurmuştu. Karşılık veremiyordum.

Üzerimden kalktığı zaman
"Arada sırada gel. Döveyimde stres atayım."

Arkasını dönüp gittiğinde Uzel'e baktım. Bana korku dolu gözlerle bakıyordu. Bir şey olmamış gibi yerden kalkıp bavulları aldım.
"Hadi uçağı kaçırıcaz."

Asya, Uzel'in kolundan tutup kaldırdı. İkiside bir şey söylemediler. Söylemediler çünkü bu olayı her hatırlattıklarında onurumu kıracaklardı.

"Gerçekten baban çok kötü bir insanmış."

"Tanışmak istiyordun işte tanıştın."

"Orada bir şey yapmadığım için üzgünüm. Çok korkmuş ve şoka uğramıştım."