BlurRed

Insensitive

"Tigilan mo ako ngayon, Red!" bulyaw ni Riz nang titigan ko lang siya, habang nagsusulat siya. Nasa library kami. Medyo napataas ang boses niya.

"Ang init ng ulo mo ngayon, a. May dalaw ka?" Pinilit ko pang tumawa sa pag-aakala kong mapapangiti ko siya.

Dali-daling nagligpit ng mga gamit niya si Riz, isinauli ang aklat, at mabilis na lumayo. Sinundan ko siya. Sa labas ko na siya tinawag, kaya lang walang-lingon siyang tumuloy sa next room namin.

"Bakit ba nagkakaganyan ka, Riz? Sorry na," seryoso na ako. Hindi ko hangad na magalit siya sa akin. Ang babaw naman kasi ng dahilan.

"Tanungin mo ang sarili mo." Ano nga ba?

Noon ko lang nakita si Riz na nagkasalubong ang mga kilay. Parang hindi ko na siya kilala. Dati-rati naman ay game siyang makipagkulitan.

"Sorry na. Nasobrahan ako. Nakapaka-insensitive ko. Wala ako sa timing." Hinawakan ko ang kamay niya, pero tinanggal niya lang.

Ngumiwi muna si Riz. "Maang-maangan ka pa."

Hindi ko siya maintindihan. Napamaang talaga ako. At tumahimik na kami dahil pumasok na ang professor namin sa period na iyon.

Parang wala akong natutuhan dahil sa kakaisip kung ano ang nagawa kong ikinagagalit ni Riz. Pinakiramdaman ko lang siya. Mabuti na lang hindi nagkaroon ng recitation. Malamang wala akong maisasagot.

Bago lumabas ang prof namin, nag-notify sa FB ko ang friend request ni Jeoff. Siyempre, in-add ko kaagad siya. Mutual friend namin si Riz. In-open ko rin ang timeline niya. Saka ko nasagot ang tanong o ang ikinagagalit ni Riz.

Gusto kong awayin si Jeoff dahil kinuhaan niya pala ako ng picture habang nagpe-perform kagabi. Kaya lang, naisip ko, hindi naman niya kagustuhan na magalit si Riz. Hindi naman niya alam na may plano akong magbakasyon sa Aklan kaya tumugtog uli ako, lalo na't hindi ko naman naikuwento sa kanya.

Wala naman talagang lihim na hindi nabubunyag. Isa pa, mababaw na lang talaga lately si Riz. Madalas na siyang magtampo at magalit sa akin. Hindi ko na siya maintindihan.

E, ano naman kung tumugtog ako sa MusicStram? Ni hindi niya nga itinanong sa akin kung bakit.

Habang patungo kami sa next room, nag-apology uli ako. That time, ipinagtapat ko na sa kanya ang pagtugtog ko kagabi. Hindi ko na lang sinabi na para iyon sa iniipon kong pamasahe at allowance.

"Wala namang problema, Red, e. Hindi ba, sinabi ko na sa 'yo na do what you want. Sana naman, nagsasabi ka. Girlfriend mo ako, Red. Bukod sa mga magulang mo, ako dapat ang unang nakakaalam ng mga desisyon at iniisip mo." Kalmado na siya.

"Hindi na mauulit."

"Huwag kang mangako, Red. Ayaw kong bigyan ka ng ultimatum, baka hindi mo lang matupad. Do what your heart desires. Tandaan mo lang na masyado nang nakasentro sa 'yo ang buhay ko..."

Umurong ang dila ko sa tinuran niya. Natigalgal ako.

Hindi ako agad dinalaw ng antok, kaya lumabas ako. Naggitara.

"Masyadong pang mainit, Dad. Maya-maya na po ako papasok," sagot ko nang lumabas si Daddy para tanungin ako.

"Wala bang problema?"

"Wala naman po. Ayos lang ako. Nangangati lang po talaga ang mga daliri ko sa pagtipa."

"Alright!"

Mabuti pa si Daddy, sensitive sa nararamdaman ko. Ako, hindi. Tama si Riz. Napaka-insensitive ko. Bakit ko nga siya sinasaktan? Hindi niya iyon deserve.